Title Image

Archief

Solistische zieleroerselen van ILOU

De 21 ste editie van de 200 MYLS zit er weer op als ik dit schrijf. Normaliter een trouwe schrijver tijdens de reis. Deze keer niet want de laptop heeft de afgelopen maanden en jaren al teveel centraal gestaan.

De reden om dinsdagochtend voor vertrek vanuit Enkhuizen ‘schoon schip’ te maken v.w.b. werkzaamheden.

Op de steiger hoorde ik dat er meerderen zijn die vanwege werkdruk niet echt aan een goede voorbereiding hebben kunnen werken en dat er meer zaken zijn tussen hemel en water die een mens bezig houden waardoor lichaam en/of geest er niet klaar voor zijn.

Het was alweer een mooie editie qua weer en wind. Een wind die lange tijd vanuit de ONO-hoek zou gaan waaien. Ik vertrek toch vroeg voor een lange dag om de stroom naar de eilanden te benutten. Als vierde kwam Ilou op Volendam aan. Vlak voor de boei nam ik het impulsieve besluit om een keer niet baan 2 te varen, alweer een breuk met het verleden?! De gevolgen voor het aantal extra te varen rakken op het IJsselmeer werden me pas later op het Noordzeekanaal duidelijk, dat zijn er fors meer; no regrets!

Op het Noordzeekanaal na het drukke IJ dan eindelijk de planning met stroom en optimale aankomsttijd t.h.v. Den Helder bekijken. Omdat ik direct door wil naar Kornwerd denk ik dat ik om 1530 te laat bij de Baloeran ben. Achteraf een misser want het bleek ’s avonds na nogmaals doorrekenen de optimale tijd voor wind en stroom naar Oudeschild. Door die gemiste kans – ’s nachts heel weinig wind tegen de voorspelling in – ontmoette ik wel een andere solozeiler in IJmuiden die dit avontuur ook wel ziet zitten voor volgend jaar; mooie ontmoetingen zijn ook wat waard.

Inmiddels weet ik van Joost dat er slechts drie mensen voor baan 1 hadden gekozen, dit blijkt later een misvatting zodat ik helaas als enige overblijf. Met 200 wedstrijdmijlen in iets minder dan 33 uur varen een aardig gemiddelde overigens dus baan 1 was geen slechte keus. Kruisen op het Wad is met stroom mee één dag na springtij geen straf.

Omdat de wind inmiddels wel wat krachtverlies vertoont in zowel de verwachtingen als de praktijk, besluit ik zoveel mogelijk door te varen. Bijkomend voordeel is dat ik telkens langs de thuishaven kom met KG als spin in het rakkenweb.

Op het laatste IJsselmeerrak helaas een negatieve ervaring met mijn navigatieprogramma (iNavX) op de iPad dat ik heel gebruiksvriendelijk en duidelijk vind. Ik schampte tweemaal kort achter elkaar (golven) de bodem op 2,8 Mijl Noordoost van Trintelhaven. Kaardtiepte op mijn Navionics kaart in iNavX was minimaal 2,7 meter bij een diepgang van 2,1 mtr.

Hoe ver ik ook inzoomde, geen decimeter minder! Geen gevalletje Vestas zo bleek…oef!

Wat is er dan wel mis? Door deze ervaring te delen hoop ik herhaling bij anderen te voorkomen.Vanuit mijn werk vertrouw ik inmiddels volledig op digitaal kaartgebruik.Dan moeten de onderliggende kaarten natuurlijk goed zijn en daar ben ik gisteren helaas wijzer in geworden. De (recente) kaarten van Navionics zijn helaas niet correct v.w.b. weergave van de dieptes. In ieder geval niet aan beide zijden van de dijk Enkhuizen Lelystad. Of dit voor andere delen van het land ook zo is?

Feit is dat kaarten van dit merk geen kopie zijn van de 1800-serie, dat was voor mij onbekend. De ondiepte (2,0 mtr) staat nl. sinds jaren met een klein blauw cirkeltje wel in de papieren 1810.4 blijkt later. De ondiepte die ik raakte lag overigens slechts 150 meter rechts van het wedstrijdrak (EZ3 – KG) en het zuidelijkste puntje wellicht nog dichterbij, wellicht ook een idee voor de toekomst om dat anders te doen.

Waarom staat deze ondiepte niet in de digitale kaart van Navionics? De kaarten van Navionics die je kan downloaden op smartphone, tablet en maritieme plotter bij Navionics zelf,  hebben allemaal deze kwalijke eigenschap.

Voor deze apparaten geldt echter dat er een zogenaamde ‘community layer’ is en aan/uitgezet kan worden zoals bij een smartphone. Bij voldoende inzoomen zie je dan aanvullende tekstuele informatie die gebruikers kunnen plaatsen. Achteraf blijkt bij raadpleging van mijn smartphone dat er onlangs minimaal vier voorgangers zijn geweest die daar de bodem raakten, één persoon geeft zelfs een diepte aan van 1,5 mtr.

Waarom zag ik bij inzoomen in iNavX die aanvullende tekst niet? Dit komt  doordat de kaarten die je direct van Navionics koopt voor plotter en mobiele apparaten, anders zijn dan de Navionics kaarten die je in iNavX  gebruikt. Je koopt ze via een ander bedrijf en ze worden speciaal bewerkt voor gebruik voor iNavX en helaas: de community layer als vangnet ontbreekt hierin.

Conclusie

  1. Navionics-kaarten zijn onnauwkeurig v.w.b. ondieptes en zijn geen kopie van de 1800-serie.
  2. Ondanks aanvullingen en opmerkingen van gebruikers worden ze niet bijgewerkt.
  3. Voor iNavx geldt aanvullend dat je het reddende vangnet van de community layer niet hebt.

Ik ga uiteraard Navionics en iNavx aanschrijven om opheldering te verkrijgen met als doel goede kaarten te verkrijgen want iNavX is een zeer fijne app.

De vermeende vrijwaring  bij het openen van de app dat “All charts and maps are for reference purpose only” is nietszeggend daar ik de kaarten o.a. juist gebruik als (diepte)referentie.

Willem  van de SPIRIT wist me inmiddels te melden dat de digitale kaarten van NV Verlag wel het cirkeltje van ondiepte netjes vermelden, hoe andere kaartmerken het doen,  weet ik niet.

Vooralsnog lijk ik gelukkig geen schade te hebben en heb ik geluk gehad, dat ik niet de 1,5 mtr plek raakte met een diepgang van 2,1 mtr.

 

Ondanks dit persoonlijke incident weer een zeer geslaagde editie van de 200 MYLS met wederom veel lof voor de organisatoren die veel tijd en zorg hebben gestoken om dit alles mogelijk te maken; heel veel dank!

Tot volgend jaar!

Groeten ILOU.

Harry van der Weij

Laatste rak BMW

harris-donker

Vanmorgen 6 uur de wekker, het zou nu waaien en na dat windwak van gisteren neem ik geen enkel risico meer.

Dit is elk jaar een raar rak, het is niet de leeftijd, ik heb het altijd al gehad. Bij mijn Pampus “d’oude doedel”  na spannende overtochten die ik hozend met een emmer in de ene hand en met de joystick in de andere hand soms weer leeg moest hozen… Als we het dan overleefd hadden kreeg ik heftig emotionele aanvallen, en verklaarde mijn boot eeuwige liefde..hier zit ik dan, tranen over de wangen.We hebben weer 200 myl lief en leed gedeeld. OK het is ook zorg en toewijding, maar de jonge dame (1984 ik ben ouder) heeft deze tocht weer glansrijk heeft doorstaan. wat is de zee toch anders, indrukwekkend ruig, en wat voel je je nietig en afhankelijk van je bootje.

Schade hele wedstrijd; een geknapt lijntje van 1 mm die die de strop om de giek voor de grootschoot op zijn plek moet houden” en een eetlepel.

 

Strongbow

Updateje vanaf de Strongbow. Gisterenavond om 23.30 weer wakker in Vlieland om op tijd weer buiten te zijn voor het rondje richting Kornwerderzand. Bij het uitvaren van de box groet ik de Black magic woman die net binnenkomt in Vlieland. Prachtige nacht niet te koud, knakworst voor Texel, en volop zeevonk in het zog in een lekker donkere nacht zo vlak na nieuwe maan. Timing nog iets te voorzichtig, het ging lekker vlot buiten om, iets te vroeg bij de Z-H. Helemaal moe en warm gekruist naar Kornwerd. Weer samen met de box jellyfish in de sluis, net als gisteren naar buiten toe. Toen ook met Eu Phoor trouwens.
Na de sluis een korte drank en voederstop en weer door. De wind valt weg wanneer ik weer officieel begonnen ben, spie erop maar het zet geen zoden aan de dijk. Nu de twijfel: pauze nemen en hopen dat er morgen meer wind is of toch nog maar even doorzetten naar Enkhuizen. Het log noteert 3.2, herstel, 3.3! Knopen. De stuurautomaat geeft zenuwachtige minieme correcties. Ik ga maar even wat achterstallig opruimwerk doen binnen. Nog ruim de tijd tot de WV20.

Geeuwende groet,
Lukas

Windwak

Vlieland Tot Cornwerd goed de gang erin gehouden. Mooie wind, Pollendam zonder kruisen. Net te vroeg voor stroom mee naar Cornwerd, dat leek met de spi er op wel goed te maken. Na de sluis 2 frustreerde rakken naar sport B en A. Loop eindelijk weer bijna 5 knoop. 6 knoop wind was er net, dat had mijn windguru niet verteld en ik vrees dan ook dat dit niet best is. Zojuist gehoord dat de Traveller vannacht nog is doorgevaren na Vlieland. Dat had ik, met de wetenschap van nu, ook moeten doen vrees ik. De laatste 2 uur waren slecht voor het gemiddelde in elk geval. Wie weet valt de schade mee als het nu weer wat aanzet. Gegeten heb ik in elk geval vast. BMW Harris

Miss Bliss steunt de deelnemers

Ik ben op het laatste moment afgehaakt dit jaar. Ik had dinsdagmiddag een dipje wat PTSS heet, en op tijd in Lelystad zijn zat er even niet in. Het hoofd vol watten en alle adrenaline verbruikt aan spoken uit het verleden in een jas van nu. Het beste medicijn is dan varen, maar wel wat rustiger aan dan tijdens de 200 mijls.

Woensdag einde middag dus ingescheept en een kort stukje gevaren naar Hindeloopen. Al schoorvoetend mij aangesloten bij de mannen van baan 5. Het gevoel dat ik er niet echt bij hoorde zat denk ik vooral tussen mìjn oren. Zij al lang blij met de pasta uit mijn koelkast en het feit dat ik wel even de mast in wilde. Donderdagochtend gelijk vertrokken, en waar zij linksaf gingen naar de Sport B ging ik naar de sluis voor een therapeutisch middagje zout.

Al grootzeil-hijsend passeer ik de Ilou: “Doe je niet mee?”, “Nee, helaas niet. Zit je op baan 1?”, “Ja.”, “Mooie keuze, daar zitten er weinig.” Aan de lijn de Crazy D: “Oh ja, zo heb je een spirak. Boom over bakboord zie ik.”, “Uh, hij ligt nu aan stuurboord. Even snel ombouwen, ik spreek je later.” En de Bongo:”Ik moet nu ophangen, ik nader de boei.”  Een appje van de Sirius:”Ik hoor dat je ook niet gestart bent. Kom je wel naar Lelystad om ze binnen te halen?”, “Natuurlijk!” Via Facebook de Hodspur: “Staat je gespalkte toplicht nog rechtop?”, “Ja, fier overeind.” En vanmorgen bij het openschuiven van de gordijntjes de Black Magic Woman naast mij in de haven van Vlie. “Ben je niet te vroeg als je nu weggaat?”, “Hoe laat denk jij dat ik weg moet dan?”, “Tien uur bij de boei, misschien nog wat later want dat is de berekening voor mijn boot.” Zo gezegd, zo gedaan, en uiteindelijk alsnog wat stroom tegen op de Boontjes. Sorry Harris!

Als een soort paranimph vaar ik rond over IJsselmeer en Wad. Meegenietend, en daarmee mijn persoonlijke accu in rap tempo ladend. Zelfs langs de zijlijn is de 200 myls fijn!

Dank allen!

Miss Bliss

Telefoon herkent vingerafdruk niet meer

image1

image2Gister heb ik een rondje IJsselmeer gevaren ( baan 5). En lig nu weer in Hindeloopen . Verbazingwekkend hoeveel rotzooi je in je eentje aan dek kunt maken op zo’n dag. Gister van 10 uur ’s ochtends tot ’s avonds half elf gezeild. Als je regelmatig wat warms eet dan is dat goed  te doen. Uiteraard weinig plekken in m’n lijf waar ik geen spierpijn heb, maar dat hoort erbij. Na 2 dagen zeilen zijn mijn vingertoppen zo afgesleten dat de telefoon alleen nog maar werkt met cijfercode. Vingerafdruk wordt niet herkend. Vandaag een korter stuk naar Enkhuizen of Hoorn. Siebe Schootstra a/b Flecha.

Janne van Sam van Haaster

 

janne-sam-van-haasterWoensdagavond, 21.17 LC6 Stavoren. I call it a day. Planning was Hylpen, maar de krimpende Noord-Ooster maakt dat niet bezeild. 83 mijl bruto gevaren om 56 netto te boeken. Volgens mijn tracker gemiddelde van 5,6, max 7,8. Dat moet op het eerste rak geweest zijn, waar ik met louter grootzeil en HA fok golfjes afsurfde.
200myls werkt grensverleggend, zoals verwacht. Harder varen, meer tuig voerend dan ooit. Na Volendam een rifje, spijt dat ik dat bij de sluis er niet uit gehaald heb: ondanks de waarschuwingen voor een zes op kanaal 1 stond dat er niet. Sport F>KH was het langste rak vd dag.
Als ik de remming-steiger bij de sluis van het PM-kanaal op stap, protesteren benen en rug: een goeie twaalf uur klappen opvangen ga je voelen. Morgen het Rondje IJsselmeer afmaken, benieuwd hoe ver we komen. Wind, wind, méér wind!

 

Janne gaat lekker. Na op de startdag 55 mijl geklokt te hebben, komt het totaal op dag twee op 111. En beide dagen een gemiddelde van 5.6kn. Hoe constant kan je varen? Terwijl het toch lichter weer was op donderdag, of leek dat maar zo? Hoe snel went een 5 tot 6..

Maar terwijl Janne zich op de startdag nog in het gewoel bevondt, leek het vandaag wel of ik de enige was die baan 5 af voer . Richting Hindeloopen liep een jachtje nog boven me langs, te ver om te identificeren, ver bij Kornwerd zag ik grote snelle boten op baan 4. Twee keer kruiste mijn baan die van een zwaaiende soloër, op telefoonafstand kwam de Deinumeid voorbij en dat was het dan. Waar zijn ze allemaal? Ik vrees dat het hele veld ergens ver voor me zit, buiten het zicht hun mijlen vretend. En ik hang eenzaam in de staart…

Op de voordewindse rakken onder de Afsluitdijk twijfel ik of ik de spi zal zetten. Met deze wind wéét je dan ie in een keer goed moet staan, of het wordt één knoop die je naar beneden moet vechten. De stuurautomaat giert op de golven, ook geen fijn idee om dan naar het voordek te moeten. Toch maar tevreden zijn met de kleine 6kn. Het gaat eigenlijk best lekker, en wat een fantastisch zeilweer.

Boven de Kreupel is het erg knobbelig en zakt de wind in. Wat een kuilen in de weg hier! Dan zet de wind juist weer door, gang! Voor Enkhuizen langs en dan zoeken naar die verplaatste EZD. Bij de Maxima centrale is het schemerdonker en slalom ik tussen de binnenvaart. Druk hier. De KH is zó ver. Net als ik het laatste slagje wil maken komt er een vreemd gedrocht onder de brug door zetten. Het is een werkschip, een baggeraar, geduwd door een sleper. We aarzelen allebei, waarheen? Het schip dwingt me overstag te gaan, te vroeg om de boei te halen lijkt het. Hoger dan hoog drijft Janne naar de boei, nú geef ik niet op. Ik schijn in mn zeil: hiero, opletten! De sleper duwt rustig door, hij koerst aan dezelfde kant van de boei, en laat me rustig voor gaan. KH gerond, het is mooi geweest voor vandaag, op naar Urk.