Seabiscuit bereikbaar bij LC10
Seabiscuit vergeet telefoon woensdagavond bij LC10.
Woensdag gaat Seabiscuit voor het eerst van start voor deelname aan de 200 Myls Solo. Met de windvoorspellingen is deze zware oude dame ( Trintella 44) zeker in het voordeel. Op het Markermeer zijn we iets ondertuigd, maar de harde wind ’s middags geeft het vertrouwen dat we Makkum moet kunnen halen woensdagavond.
Het rak van de ELB naar de LC10 laat zien dat de Seabiscuit in het nadeel is van de snelle jongens. We hebben hier 2 slagen nodig om de ton LC10 te halen. Harde wind, hoge golven en oh ja even snel de tijd noteren …….shit telefoon moet tijdens een notitiemoment niet in mijn borst zak zijn gestopt, maar tussen mijn zwemvest en jas zijn gekomen. Deze ligt nergens op dek of in de kuip dus moet als verloren worden beschouwd of ligt hij op de LC10. Dan is hij voor de eerlijke vinder :-)
Helaas,…….. gelukkig weet ik dat de tracker goed werkt, zodat ik me geen zorgen hoef te maken dat ik me niet meld. Ruime wind op weg naar Hindeloopen, nu schieten we op. Het ondiepe vaarwater bij Hindeloopen doet mij besluiten dat binnenvaren hier onverantwoord is. In het donker nog even doorbijten: 4.9 mijl naar de VF 7 en dan nog een klein stukje naar Marina Makkum. Voordat ik voldaan naar mijn kooi ga even snel wat mails versturen dat ik komende dagen minder bereikbaar ben. Donderdagochtend wordt mij duidelijk wat men bedoeld met de uitspraak Solozeilen doe je samen; gezamenlijk met nog ongeveer 8 schepen liggen we in Makkum om de storm uit te zitten. Het waait hier echt hard, 44-53 knopen, en we drinken gezellig koffie samen en delen elkaars ervaringen. Even elkaar bijstaan met lijntje uit de mast pikken extra fender plaatsen en voorbereiden voor vertrek later die middag naar Enkhuizen.
Rond 21.40 uur kom ik aan in Enkhuizen. Over aanleggen hoef je je geen zorgen te maken, 2 deelnemers helpen een handje en gaan naar bed want hun plan is om vroeg te vertrekken richting Urk. Even een update via de mail naar het thuisfront en slapen. Vrijdag vroeg op om het rak te zeilen naar de KG 18 om dan mijn laatste rust te nemen bij Enkhuizen. Klaas Jan had hetzelfde plan alleen hij heeft zo’n 25 minuten voorsprong. We drinken gezellig samen koffie.
Vrijdag 16.15 uur begint Seabiscuit aan haar laatste rak en om 17.31 uur finishen we. Ook daar is de ontvangst fantastisch. Joost de wedstrijdleider zet een drankje klaar en zijn we toch maar mooi als 6de of 7de binnen. We zijn volgend jaar graag weer van de partij van dit fantastisch georganiseerde evenement. Echt aan elk detail is gedacht: COMPLIMENTEN voor het bestuur !!!
Helaas geen foto’s, die staan nog ongezien op de telefoon voor de visjes zodat ze ook eens zien wat er bovenwater gebeurt.