Imre de Groot, eXpecto
Voor onderstaande verhaal inclusief foto’s volg deze link: 200 Myls Solo 2025 verhaal eXpecto
200 Myls Solo 2025, zoals verwacht liep alles anders
Door aan de start te verschijnen van de 200-Myls Solo had ik de eerste wedstrijd eigenlijk al gewonnen. Met de 24-uurs race had ik een enorm gat in mijn boeg gevaren en drie weken de tijd om dat nog te repareren. Nooit verwacht dat het zou lukken maar met de hulp van Bart van DEEP Yachts, de boel toch weer op orde gekregen. Daarom een extra reden om er eens even goed van te gaan genieten.
Natuurlijk hoopte ik op een lekker rustig weertje. Qua zon en het uitblijven van regen zou dat goed komen, maar er stond toch best wel een pittig windje. Bij de start, woensdagmorgen om 7 uur, merkte je daar nog weinig van. Bij wijze van uitzondering startte de 200 Myls een keer vanaf een hoge wal.
Het rondje Markermeer was geweldig, mooie wind, snel zeilen en een gebroken sluiting van mijn overloop daargelaten, geen noemenswaardige problemen.
Het passeren van de sluis naar Enkhuizen was voor mij wel een momentje. Daar waren we in de nacht van de 24 uurs vol op de golfbreker gevaren, het doet nog pijn als ik naar het betonnen gevaarte kijk. Auw…
Na de sluis was het mooi bezeild richting Urk. Na het rondje bij Urk door naar Stavoren. Wilde eigenlijk nog door naar Hindeloopen maar dat zat er echt niet meer in. Het was 22:00 uur maar voelde mij fysiek best gebroken, misschien toch eens naar de sportschool? Toen ik mijn bedje voelde heb ik ook als een blok doorgeslapen tot de wekker om 6 uur weer ging.
De volgende dag viel de wind in de ochtend nog mee. Onder de hogewal opgekruist naar Hindelopen. Lekker ruime koersjes langs de Afsluitdijk en toen met halve wind en volle snelheid richting Medemblik. Vanaf daar naar de Sport D was hoog aan de wind en zowel de wind als de golven waren inmiddels aardig toegenomen.
Daar stopte mijn stuurautomaat met werken, dat is balen! Bij het naderen van de Sport D liet ik mijn telefoon vallen. Even niet opletten wordt in deze omstandigheden gelijk afgestraft en de eXpecto liep uit het roer en sloeg plat. Al reikend naar mijn telefoon was ik hier niet op voorbereid en ik werd vanaf de hoge kant door de kuip geslingerd. Ik kwam met een harde klap neer op de kuiprand aan de lage kant, dan is het water best dichtbij…
Zonder stuurautomaat, met een pijnlijk been en met de schrik in mijn lijf zag ik de lol er even niet meer van in. Na een pittig debat met mezelf toen toch besloten de KG aan stuurboord te ronden en in Enkhuizen te stoppen.
Net toen ik de eXpecto had vastgeknoopt in de oude haven stopte de motor er vanzelf mee, dat doet de anders nooit… Zo maar even naar kijken, net zoals de gebroken bovenste leuver van mijn grootzeil. Nu eerst even voor mezelf zorgen. Met mijn manke poot naar de snackbar gestrompeld waar ik heb genoten van een heerlijk broodje hamburger
De stuurautomaat was gelukkig snel gefikst, in één van mijn rommeldoosjes vond ik ook nog een oude, passende leuver die ik provisorisch kon bevestigen. Alleen de motor bleek lastiger. Toen ik mijn groffilter los had was er bij mij geen twijfel over de oorzaak, wat een drap! Echter na het vervangen van de filters en het ontluchten van het systeem wilde hij nog steeds niet.
Inmiddels was het al 20:00 uur en wist ik niet waar ik nog hulp kon vinden. Local Guide André, die zelf was uitgevallen met een kapot toplicht, heeft wat voor me rondgeappt en vrijdagmorgen om 7:45 stond ik op de stoep van Jachtservice Enkhuizen. Tot mijn verbazing was drama en het opzetten van een zielige Sint-Bernards blik niet eens nodig, toen ze hoorden dat ik meedeed met de 200 Myls snapten ze dat ik haast had en om 9:00 uur had ik een monteur aan boord.
Qua filters en ontluchten leek alles goed, maar toen bleek dat er toch best veel water in mijn waterafscheider zat. Balen, water in mijn tank, waarschijnlijk heeft gisteren, met het schuine zeilen, mijn tankdop gelekt. Niet een probleem dat snel is op te lossen maar een workaround met een jerrycan diesel in de kajuit en een slang rechtstreeks op de motor was wel snel te fixen.
Qua tijd was ik op het randje van DSQ maar kon gelukkig toch verder.
Om 12 uur was ik weer bij de KG. Doordat ik 22 uur met de beste wind met de boot had liggen emmeren was de hoop op een goede klassering wel vervlogen maar opgeven was me mijn eer te na. Het gisteren zo mooi bezeilde rak naar Urk was nu opkruisen maar qua wind wel een stuk relaxter. Toen ik bij de Ketelbrug mijn spi zette vond ik nog een verstekeling. Een klein visje wat tussen mijn voetrail en het blok van mijn barberhauler geklemd zat bewees dat ik gisteren wel heel schuin ben gegaan.
Helaas viel de wind er bij richting Lemmer helemaal uit, het zou een lange nacht gaan worden. Bij de Afsluitdijk werd het weer beter en ik genoot weer van een geweldig halvewinds rak naar Medemblik, vanaf daar opkruisen en om 5:35 kon ik met de eXpecto nog net tussen de grote groep andere 200 Myls boten wurmen voor mijn ankertijd.
Toen ik de volgende ochtend wakker werd was iedereen al lang verdwenen. Zij konden nog gebruik maken van het beetje wind wat er zaterdagochtend stond. Voor mij geen optie omdat de wind na mijn ankertijd echt weg zou zijn, pas om 20:00 uur zou het weer gaan waaien. Daarom heb ik het er die middag maar even van genomen. In de Compagniehaven van een welverdiende douchesessie genoten en gekeken bij een evenement met oude KNRM reddingsboten die in de binnenhaven lagen afgemeerd.
Toen ik als een echte toerist mijn portie kibbeling zat weg te werken werd ik gebeld door André vanuit Broekerhaven. Waarom was ik nog niet vertrokken? Op het Markermeer stond inmiddels een heerlijk wind. Ik baalde van mezelf, ik zou het nu toch wel moeten weten ‘sail the weather, not the forecast’.
Terug bij de eXpecto stonden de schippers van de twee vissen, Goudvis en Batfish al gezellig op de steiger van hun ‘terug-in-de-thuishaven-biertje’ te genieten. Vooral Bart oogde heel vrolijk. J Hoe uitnodigend het ook was om een biertje mee te doen, ik moest hem eerst nog even verdienen door door te zeilen.
17:45 was ik weer door de sluis bij Enkhuizen. Nu al de tweede keer dat ik ruim om de golfbreker ben gevaren, dat schept vertrouwen voor de toekomst. Als kroon op deze 200 Myls volgde een heerlijke zeilavond met een prachtige zonsondergang, een lekkere uitsmijter en een rustige maar constante wind.
Om 22:12 bij de Sport I zat dit 200 Myls avontuur er weer op. En zoals verwacht liep ook deze keer weer alles anders.