Title Image

2016

Definitieve uitslag, prijzen en adekdotes

Op 19 oktober hebben we in Restaurant Bataviahaven de uitslag bekend gemaakt en de prijzen uitgereikt. De avond was druk bezocht en erg gezellig. Bij deze het totaaloverzicht van het klassement en de toegekende prijzen.

Wat feitjes en anekdotes van de 21e 200 Myls ‘SOLO’

 

We hadden 101 betaalde inschrijvers

Er verschenen 86 zeilers aan de start

71 deelnemers behaalden reglementair de finish

Er is niemand gediskwalificeerd

 

Logboeken waren dit jaar veel beter ingevuld dan ooit tevoren. Er zijn dan ook weinig strafpunten gegeven aan deelnemers. Wel, zo werd gegrapt, zou een rekentoets eigenlijk deel uit moeten maken van de inschrijvingsprocedure. Veel zeilers maken fouten in hun rusttijdenberekening.

 

Eén deelnemers is tijdens een rak even teruggegaan om te checken op het welzijn van een andere zeiler. We hebben die tijd gecompenseerd, wat hem weer op de plaats zet (1 hoger) waar hij anders gefinisht zou zijn. Meer compensatie leek ons in deze situatie niet nodig.

 

Eén zeiler heeft schijnbaar grote problemen met de motor gehad. Zijn logboek stonk enorm naar diesel.

 

Eén zeiler lijkt te weinig gerust te hebben. Volgens de tracker zelfs vijf minuten te kort. We hebben de track nageplozen en alles lijkt er nog steeds op dat hij te weinig gerust heeft, maar we hebben niet de tracker gegevens om dat hard te maken. Ons advies: speelt het niet zo scherp! Als we trackergegevens hadden gehad om vast te stellen dat er te weinig gerust was, was de deelnemer gediskwalificeerd.

 

Er was één deelnemer die de normale lunchtijden probeerde te handhaven door de wedstrijd te verlaten en in zijn thuishaven een lunch te genieten. Maar zoals hij dat nu ook beseft, hij heeft dat helaas toch in zijn eigen zeiltijd gedaan. Toen hij dat begreep, heeft hij die tijd ook niet als rusttijd opgeschreven, heel sportief.

 

Er was een relaas van een zeiler die wat last had van vermoeidheid. Hij schrok van een draad die over het water gespannen was. Hij had zich voor de klap die zou volgen al schrap gezet. Gelukkig bleek dat hij zijn eigen zeerailing alleen aan te zien voor de gespannen kabel.

 

Vermoeidheid doet rare dingen: Eén vermoeide zeiler dacht een boei uit de weg te gaan, maar die boei bleek een deelnemer te zijn die over SB voer. Die deelnemer was positief verrast door de vriendelijke uitwijkmanoeuvre.

 

De wedstrijdleider werd door een deelnemer gebeld, om te vragen of hij echt terug moest voor en boei die hij misschien op het wad niet kon bezeilen…

 

Weer een gevalletje vermoeidheid: Dit betreft een zeiler die op het wad een boei verkeerd gerond dacht te hebben (door een laagstaande zon) en is teruggegaan om de boei de andere kant rond te ronden. Blijkt dat hij de boei in eerste instantie goed gerond had…

 

Een zeiler scheurt zijn voorzeil en heeft een uur geprobeerd om zijn zeil te wisselen wat niet lukte. Hij heeft toen maar de motor bijgezet om 4 knopen vol te houden. Helaas twee strafplaatsen voor het gebruik van de motor, maar erg sportief dat hij dit keurig gemeld heeft.

 

Een zeiler die aangeeft dat hij zijn handicap te gunstig vindt. Erg sportief, nemen we van hem mee voor het volgende jaar. Waren er maar meer zo.

 

Er is ook een rapport van een zeiler die ‘s nachts in het zonnetje werd gezet door het zoeklicht van een binnenvaarder, die schijnbaar vond dat de zeiler voor hem te dichtbij was. Misschien beter wat wegblijven, vooral ’s nachts als afstanden moeilijk in te schatten zijn.

 

De minste rusttijd is genoteerd op 27 uur en 2 minuten, door de Kim. De langste rusttijd werd dit jaar genoten door Adios, 48 uur en 11 minuten, Adios.

 

Er was een melding van een zeiler die erg teleurgesteld was over de betrouwbaarheid van de weerberichten. Die schrijft in zijn logboek dat hij meer vertrouwen in de politiek heeft dan in het weerbericht, dat zegt toch heel wat.

 

Dan was er nog melding van een zeer sportieve zeiler: Die nam met zijn klassieke jacht met slechts 9 pk bij windkracht vijf een andere zeiler met een grote boot van 37 voet op sleeptouw.

 

Foutje, bedankt!

Een oplettende deelnemer merkte op dat de voorlopige tussenstanden berekend werden, allemaal op basis van de starttijd van 07:00 uur i.p.v. je werkelijke starttijd. Dat is nu gecorrigeerd, waardoor in de uitslag e.e.a. veranderd is.

 

De logboeken worden op dit moment doorgelezen en beoordeeld. Missende trackerposities worden uit de logboeken overgenomen. De uitslagen kunnen daardoor nog flink veranderen. Helaas zullen ook links en rechts wat strafplaatsen teogepast moeten worden, maar dat hoort bij het spelletje.

Steeds beter!

Dit jaar was weer een prachtig evenement, met dank aan alle sportieve zeilers, alle sponsoren en vrijwilligers, Restaurant Bataviahaven en de Bataviahaven. En Joost en Otje uiteraard, zonder hun bijdrage maken we niet veel klaar.

 

Zowel de delen die georganiseerd waren als de spontane acties, zoals een heuse afterparty met diner op zaterdag, pakten erg leuk uit. Het evenement ontwikkelt, omdat we elk jaar jullie terugkoppeling krijgen en de 200 Myls ‘SOLO’ daarmee steeds doorontwikkelen. We leren van dit jaar ook dat we volgende jaren die afterparty een naam en plek in het evenement willen geven, zodat meer zeilers erbij kunnen zijn.

 

Heb je ook nog goede ideeën hoe we volgende edities nog leuker en beter kunnen maken, schrijf die dan voor ons op. We hebben binnenkort weer de evaluatievergadering en bespreken jullie goede ideeën dan graag. Je kunt je bericht insturen via de contactpagina, kies dan voor het onderwerp ‘evaluatie’, of direct aan evaluatie@200Myls.nl

De 200 Myls 2016 van Eric ten Bos met zijn Dondersteen

dondersteen-200-myls-tracker

dondersteen-200-myls-grafiek

Rond 08:00 weg uit Lelystad samen met de Zilt en Dreamcatcher door de startlijn om 08:04 en varen maar. Even twijfel ik of de Spi erop gaat. Al snel blijkt de windhoek in combinatie met de kracht niet ideaal. Dondersteen gaat erg hard. Max snelheid op de klok is ruim 11kts. De 12 nm naar de nek boei in 1 uur en 40 minuten afgelegd. Kortom hard gevaren.

Bij Volendam zie ik op de AIS een enkeling naar Baan 1 gaan. Ben benieuwd hoe hard zij zullen gaan het wad op. Ik denk dat op het wad wind tegen zal zijn. Vooralsnog  hou ik het op baan 4. Aangekomen in Lelystad, kan ik vrijwel direct de sluis in, samen met 10 solo collega’s. Met al die solisten in de sluis gaat er eigenlijk nooit iets mis. Dit is gedurende het “normale” vaarseizoen wel anders. Dan eindigt er altijd wel iemand over dwars. De andere kolk zit ook redelijk vol met solisten. Onderweg naar de sport-f eerst even een hamburger gebakken en weggewerkt. Ik ga er een lange dag van maken.  Doel is naar de afsluitdijk en terug naar Enkhuizen. Dat wordt nachtwerk. Kruisrak naar de KH verliep erg goed. Een flink aantal boten ingehaald en de KH rond. Ik zie veel solisten baan 4 kiezen. Ben benieuwd of het rak na Stavoren te bezeilen is?

Ondertussen werk ik in hoog tempo de boeien af. KG, Sport-A, WV20, LC11 en de KG. Alles is bezeild en met de wind tussen 15 en 20 Kts loopt Dondersteen goed. De Compagnie haven is tijdelijk overgenomen door solisten. Ik kan rond 23:30 een plekje vinden en de boot voor de kant.

Dondersteen dag 2 Donderdag

Niet al te vroeg op, ik hoor wel velen al vroeg vertrekken. Rustig aan naar de KG gevaren en op naar de sport-b. Voor mij vaart de MaXimum. Op de ais blijft de onderlinge afstand vrijwel constant. Helaas krijg ik die X99 niet te pakken. Verder is het rustig op de baan met andere deelnemers. Tactiek voor vandaag is doorvaren naar Makkum als het rak na de WV20 geen kruisen is. De Zeilblij en MaXimum gaan aan het kruisen na de WV20. Ik besluit hier eerst eens een nacht over te slapen en te zien of de wind voldoende oost is.

Dondersteen dag 3 vrijdag

Goed geslapen en gegeten in den Oever. In de ochtend is de wind nog steeds NO. Dat is dus kruisen naar VF7. Kortom nog even doorslapen. Doel vandaag is doorvaren tot na het naviduct en daar ankeren. Rond 09:30 gaat de wind naar het oosten. Snel alles klaarmaken en wegwezen. O ja eerst even het havengeld afrekenenJ Om 10:37 langs de WV20 en de VF7 is lange tijd in een slag te bezeilen. Gestart met een rif en 16 kts wind en zo scherp mogelijk sturen. Dondersteen loopt goed. Op de helft van het rak neemt langzaam de wind wat af, dus het rif eruit en Dondersteen blijft goed lopen. De laatste 3 mijl laat een windshift zien zodat ik toch nog een paar slagen moet maken. De laatste slag brengt nog een shift zodat ik echt op centimeters langs de VF7 ga. Is er een prijs voor zo dicht mogelijk bij ronden? Scherp afvallen en op voor het laatste stuk van de race. Helaas net te scherp voor de Spi. Even later kan de Spi toch bij. Snel de boel in orde maken en de boel hijsen. De nieuwe lijn in mijn spi surf loopt als een zonnetje. Het zetten gaat bijzonder soepel.  De wind is aan het afnemen, helaas.  Uiteindelijk het laatste rak naar de KG nog de Spi erbij en mooi op tijd bij het Naviduct. Door de sluis en om 18:30 voor anker. Dat betekent dat ik om 00:30 anker op kan.

Dondersteen dag 4 Zaterdag

Als ik wakker word om 00:15 zie ik aardig wat boten in het kommetje liggen achter de sluis. Om 00:45 Anker op en een saai rak naar de NEK boei. Eerst nog zorgen dat ik alle onverlichte boeien vrij vaar. Na de NEK boei is het weer geweldig zeilen. Met een lichte knik in de schoot op de SPORT-I afstormen. Ondertussen zie ik een hele rij drie kleuren toplichten achter mij aan varen. Later op de dag blijkt de wind inderdaad weg te vallen. Om 04:00 aangelegd in de Batavia haven en de Solo200 zit er helaas weer op.  Het varen in de nacht blijkt dus een goede keuze. En ‘s nachts varen blijft een geweldige ervaring. Niemand op het makermeer en het was niet al te koud.

Ik kom op een totale zeiltijd van 31 uur en 51 minuten, zonder de handicap.

Kortom weer een top evenement en voor Dondersteen voorlopig de laatste keer. Dondersteen goes Denmark in 2017. Haar ligplaats zal de marina van Augustenborg worden, voor 2 seizoenen. Daarna zien we wel weer verder.

Solistische zieleroerselen van ILOU

De 21 ste editie van de 200 MYLS zit er weer op als ik dit schrijf. Normaliter een trouwe schrijver tijdens de reis. Deze keer niet want de laptop heeft de afgelopen maanden en jaren al teveel centraal gestaan.

De reden om dinsdagochtend voor vertrek vanuit Enkhuizen ‘schoon schip’ te maken v.w.b. werkzaamheden.

Op de steiger hoorde ik dat er meerderen zijn die vanwege werkdruk niet echt aan een goede voorbereiding hebben kunnen werken en dat er meer zaken zijn tussen hemel en water die een mens bezig houden waardoor lichaam en/of geest er niet klaar voor zijn.

Het was alweer een mooie editie qua weer en wind. Een wind die lange tijd vanuit de ONO-hoek zou gaan waaien. Ik vertrek toch vroeg voor een lange dag om de stroom naar de eilanden te benutten. Als vierde kwam Ilou op Volendam aan. Vlak voor de boei nam ik het impulsieve besluit om een keer niet baan 2 te varen, alweer een breuk met het verleden?! De gevolgen voor het aantal extra te varen rakken op het IJsselmeer werden me pas later op het Noordzeekanaal duidelijk, dat zijn er fors meer; no regrets!

Op het Noordzeekanaal na het drukke IJ dan eindelijk de planning met stroom en optimale aankomsttijd t.h.v. Den Helder bekijken. Omdat ik direct door wil naar Kornwerd denk ik dat ik om 1530 te laat bij de Baloeran ben. Achteraf een misser want het bleek ’s avonds na nogmaals doorrekenen de optimale tijd voor wind en stroom naar Oudeschild. Door die gemiste kans – ’s nachts heel weinig wind tegen de voorspelling in – ontmoette ik wel een andere solozeiler in IJmuiden die dit avontuur ook wel ziet zitten voor volgend jaar; mooie ontmoetingen zijn ook wat waard.

Inmiddels weet ik van Joost dat er slechts drie mensen voor baan 1 hadden gekozen, dit blijkt later een misvatting zodat ik helaas als enige overblijf. Met 200 wedstrijdmijlen in iets minder dan 33 uur varen een aardig gemiddelde overigens dus baan 1 was geen slechte keus. Kruisen op het Wad is met stroom mee één dag na springtij geen straf.

Omdat de wind inmiddels wel wat krachtverlies vertoont in zowel de verwachtingen als de praktijk, besluit ik zoveel mogelijk door te varen. Bijkomend voordeel is dat ik telkens langs de thuishaven kom met KG als spin in het rakkenweb.

Op het laatste IJsselmeerrak helaas een negatieve ervaring met mijn navigatieprogramma (iNavX) op de iPad dat ik heel gebruiksvriendelijk en duidelijk vind. Ik schampte tweemaal kort achter elkaar (golven) de bodem op 2,8 Mijl Noordoost van Trintelhaven. Kaardtiepte op mijn Navionics kaart in iNavX was minimaal 2,7 meter bij een diepgang van 2,1 mtr.

Hoe ver ik ook inzoomde, geen decimeter minder! Geen gevalletje Vestas zo bleek…oef!

Wat is er dan wel mis? Door deze ervaring te delen hoop ik herhaling bij anderen te voorkomen.Vanuit mijn werk vertrouw ik inmiddels volledig op digitaal kaartgebruik.Dan moeten de onderliggende kaarten natuurlijk goed zijn en daar ben ik gisteren helaas wijzer in geworden. De (recente) kaarten van Navionics zijn helaas niet correct v.w.b. weergave van de dieptes. In ieder geval niet aan beide zijden van de dijk Enkhuizen Lelystad. Of dit voor andere delen van het land ook zo is?

Feit is dat kaarten van dit merk geen kopie zijn van de 1800-serie, dat was voor mij onbekend. De ondiepte (2,0 mtr) staat nl. sinds jaren met een klein blauw cirkeltje wel in de papieren 1810.4 blijkt later. De ondiepte die ik raakte lag overigens slechts 150 meter rechts van het wedstrijdrak (EZ3 – KG) en het zuidelijkste puntje wellicht nog dichterbij, wellicht ook een idee voor de toekomst om dat anders te doen.

Waarom staat deze ondiepte niet in de digitale kaart van Navionics? De kaarten van Navionics die je kan downloaden op smartphone, tablet en maritieme plotter bij Navionics zelf,  hebben allemaal deze kwalijke eigenschap.

Voor deze apparaten geldt echter dat er een zogenaamde ‘community layer’ is en aan/uitgezet kan worden zoals bij een smartphone. Bij voldoende inzoomen zie je dan aanvullende tekstuele informatie die gebruikers kunnen plaatsen. Achteraf blijkt bij raadpleging van mijn smartphone dat er onlangs minimaal vier voorgangers zijn geweest die daar de bodem raakten, één persoon geeft zelfs een diepte aan van 1,5 mtr.

Waarom zag ik bij inzoomen in iNavX die aanvullende tekst niet? Dit komt  doordat de kaarten die je direct van Navionics koopt voor plotter en mobiele apparaten, anders zijn dan de Navionics kaarten die je in iNavX  gebruikt. Je koopt ze via een ander bedrijf en ze worden speciaal bewerkt voor gebruik voor iNavX en helaas: de community layer als vangnet ontbreekt hierin.

Conclusie

  1. Navionics-kaarten zijn onnauwkeurig v.w.b. ondieptes en zijn geen kopie van de 1800-serie.
  2. Ondanks aanvullingen en opmerkingen van gebruikers worden ze niet bijgewerkt.
  3. Voor iNavx geldt aanvullend dat je het reddende vangnet van de community layer niet hebt.

Ik ga uiteraard Navionics en iNavx aanschrijven om opheldering te verkrijgen met als doel goede kaarten te verkrijgen want iNavX is een zeer fijne app.

De vermeende vrijwaring  bij het openen van de app dat “All charts and maps are for reference purpose only” is nietszeggend daar ik de kaarten o.a. juist gebruik als (diepte)referentie.

Willem  van de SPIRIT wist me inmiddels te melden dat de digitale kaarten van NV Verlag wel het cirkeltje van ondiepte netjes vermelden, hoe andere kaartmerken het doen,  weet ik niet.

Vooralsnog lijk ik gelukkig geen schade te hebben en heb ik geluk gehad, dat ik niet de 1,5 mtr plek raakte met een diepgang van 2,1 mtr.

 

Ondanks dit persoonlijke incident weer een zeer geslaagde editie van de 200 MYLS met wederom veel lof voor de organisatoren die veel tijd en zorg hebben gestoken om dit alles mogelijk te maken; heel veel dank!

Tot volgend jaar!

Groeten ILOU.

Harry van der Weij

Laatste rak BMW

harris-donker

Vanmorgen 6 uur de wekker, het zou nu waaien en na dat windwak van gisteren neem ik geen enkel risico meer.

Dit is elk jaar een raar rak, het is niet de leeftijd, ik heb het altijd al gehad. Bij mijn Pampus “d’oude doedel”  na spannende overtochten die ik hozend met een emmer in de ene hand en met de joystick in de andere hand soms weer leeg moest hozen… Als we het dan overleefd hadden kreeg ik heftig emotionele aanvallen, en verklaarde mijn boot eeuwige liefde..hier zit ik dan, tranen over de wangen.We hebben weer 200 myl lief en leed gedeeld. OK het is ook zorg en toewijding, maar de jonge dame (1984 ik ben ouder) heeft deze tocht weer glansrijk heeft doorstaan. wat is de zee toch anders, indrukwekkend ruig, en wat voel je je nietig en afhankelijk van je bootje.

Schade hele wedstrijd; een geknapt lijntje van 1 mm die die de strop om de giek voor de grootschoot op zijn plek moet houden” en een eetlepel.

 

Strongbow

Updateje vanaf de Strongbow. Gisterenavond om 23.30 weer wakker in Vlieland om op tijd weer buiten te zijn voor het rondje richting Kornwerderzand. Bij het uitvaren van de box groet ik de Black magic woman die net binnenkomt in Vlieland. Prachtige nacht niet te koud, knakworst voor Texel, en volop zeevonk in het zog in een lekker donkere nacht zo vlak na nieuwe maan. Timing nog iets te voorzichtig, het ging lekker vlot buiten om, iets te vroeg bij de Z-H. Helemaal moe en warm gekruist naar Kornwerd. Weer samen met de box jellyfish in de sluis, net als gisteren naar buiten toe. Toen ook met Eu Phoor trouwens.
Na de sluis een korte drank en voederstop en weer door. De wind valt weg wanneer ik weer officieel begonnen ben, spie erop maar het zet geen zoden aan de dijk. Nu de twijfel: pauze nemen en hopen dat er morgen meer wind is of toch nog maar even doorzetten naar Enkhuizen. Het log noteert 3.2, herstel, 3.3! Knopen. De stuurautomaat geeft zenuwachtige minieme correcties. Ik ga maar even wat achterstallig opruimwerk doen binnen. Nog ruim de tijd tot de WV20.

Geeuwende groet,
Lukas

Windwak

Vlieland Tot Cornwerd goed de gang erin gehouden. Mooie wind, Pollendam zonder kruisen. Net te vroeg voor stroom mee naar Cornwerd, dat leek met de spi er op wel goed te maken. Na de sluis 2 frustreerde rakken naar sport B en A. Loop eindelijk weer bijna 5 knoop. 6 knoop wind was er net, dat had mijn windguru niet verteld en ik vrees dan ook dat dit niet best is. Zojuist gehoord dat de Traveller vannacht nog is doorgevaren na Vlieland. Dat had ik, met de wetenschap van nu, ook moeten doen vrees ik. De laatste 2 uur waren slecht voor het gemiddelde in elk geval. Wie weet valt de schade mee als het nu weer wat aanzet. Gegeten heb ik in elk geval vast. BMW Harris

Miss Bliss steunt de deelnemers

Ik ben op het laatste moment afgehaakt dit jaar. Ik had dinsdagmiddag een dipje wat PTSS heet, en op tijd in Lelystad zijn zat er even niet in. Het hoofd vol watten en alle adrenaline verbruikt aan spoken uit het verleden in een jas van nu. Het beste medicijn is dan varen, maar wel wat rustiger aan dan tijdens de 200 mijls.

Woensdag einde middag dus ingescheept en een kort stukje gevaren naar Hindeloopen. Al schoorvoetend mij aangesloten bij de mannen van baan 5. Het gevoel dat ik er niet echt bij hoorde zat denk ik vooral tussen mìjn oren. Zij al lang blij met de pasta uit mijn koelkast en het feit dat ik wel even de mast in wilde. Donderdagochtend gelijk vertrokken, en waar zij linksaf gingen naar de Sport B ging ik naar de sluis voor een therapeutisch middagje zout.

Al grootzeil-hijsend passeer ik de Ilou: “Doe je niet mee?”, “Nee, helaas niet. Zit je op baan 1?”, “Ja.”, “Mooie keuze, daar zitten er weinig.” Aan de lijn de Crazy D: “Oh ja, zo heb je een spirak. Boom over bakboord zie ik.”, “Uh, hij ligt nu aan stuurboord. Even snel ombouwen, ik spreek je later.” En de Bongo:”Ik moet nu ophangen, ik nader de boei.”  Een appje van de Sirius:”Ik hoor dat je ook niet gestart bent. Kom je wel naar Lelystad om ze binnen te halen?”, “Natuurlijk!” Via Facebook de Hodspur: “Staat je gespalkte toplicht nog rechtop?”, “Ja, fier overeind.” En vanmorgen bij het openschuiven van de gordijntjes de Black Magic Woman naast mij in de haven van Vlie. “Ben je niet te vroeg als je nu weggaat?”, “Hoe laat denk jij dat ik weg moet dan?”, “Tien uur bij de boei, misschien nog wat later want dat is de berekening voor mijn boot.” Zo gezegd, zo gedaan, en uiteindelijk alsnog wat stroom tegen op de Boontjes. Sorry Harris!

Als een soort paranimph vaar ik rond over IJsselmeer en Wad. Meegenietend, en daarmee mijn persoonlijke accu in rap tempo ladend. Zelfs langs de zijlijn is de 200 myls fijn!

Dank allen!

Miss Bliss

Telefoon herkent vingerafdruk niet meer

image1

image2Gister heb ik een rondje IJsselmeer gevaren ( baan 5). En lig nu weer in Hindeloopen . Verbazingwekkend hoeveel rotzooi je in je eentje aan dek kunt maken op zo’n dag. Gister van 10 uur ’s ochtends tot ’s avonds half elf gezeild. Als je regelmatig wat warms eet dan is dat goed  te doen. Uiteraard weinig plekken in m’n lijf waar ik geen spierpijn heb, maar dat hoort erbij. Na 2 dagen zeilen zijn mijn vingertoppen zo afgesleten dat de telefoon alleen nog maar werkt met cijfercode. Vingerafdruk wordt niet herkend. Vandaag een korter stuk naar Enkhuizen of Hoorn. Siebe Schootstra a/b Flecha.

Janne van Sam van Haaster

 

janne-sam-van-haasterWoensdagavond, 21.17 LC6 Stavoren. I call it a day. Planning was Hylpen, maar de krimpende Noord-Ooster maakt dat niet bezeild. 83 mijl bruto gevaren om 56 netto te boeken. Volgens mijn tracker gemiddelde van 5,6, max 7,8. Dat moet op het eerste rak geweest zijn, waar ik met louter grootzeil en HA fok golfjes afsurfde.
200myls werkt grensverleggend, zoals verwacht. Harder varen, meer tuig voerend dan ooit. Na Volendam een rifje, spijt dat ik dat bij de sluis er niet uit gehaald heb: ondanks de waarschuwingen voor een zes op kanaal 1 stond dat er niet. Sport F>KH was het langste rak vd dag.
Als ik de remming-steiger bij de sluis van het PM-kanaal op stap, protesteren benen en rug: een goeie twaalf uur klappen opvangen ga je voelen. Morgen het Rondje IJsselmeer afmaken, benieuwd hoe ver we komen. Wind, wind, méér wind!

 

Janne gaat lekker. Na op de startdag 55 mijl geklokt te hebben, komt het totaal op dag twee op 111. En beide dagen een gemiddelde van 5.6kn. Hoe constant kan je varen? Terwijl het toch lichter weer was op donderdag, of leek dat maar zo? Hoe snel went een 5 tot 6..

Maar terwijl Janne zich op de startdag nog in het gewoel bevondt, leek het vandaag wel of ik de enige was die baan 5 af voer . Richting Hindeloopen liep een jachtje nog boven me langs, te ver om te identificeren, ver bij Kornwerd zag ik grote snelle boten op baan 4. Twee keer kruiste mijn baan die van een zwaaiende soloër, op telefoonafstand kwam de Deinumeid voorbij en dat was het dan. Waar zijn ze allemaal? Ik vrees dat het hele veld ergens ver voor me zit, buiten het zicht hun mijlen vretend. En ik hang eenzaam in de staart…

Op de voordewindse rakken onder de Afsluitdijk twijfel ik of ik de spi zal zetten. Met deze wind wéét je dan ie in een keer goed moet staan, of het wordt één knoop die je naar beneden moet vechten. De stuurautomaat giert op de golven, ook geen fijn idee om dan naar het voordek te moeten. Toch maar tevreden zijn met de kleine 6kn. Het gaat eigenlijk best lekker, en wat een fantastisch zeilweer.

Boven de Kreupel is het erg knobbelig en zakt de wind in. Wat een kuilen in de weg hier! Dan zet de wind juist weer door, gang! Voor Enkhuizen langs en dan zoeken naar die verplaatste EZD. Bij de Maxima centrale is het schemerdonker en slalom ik tussen de binnenvaart. Druk hier. De KH is zó ver. Net als ik het laatste slagje wil maken komt er een vreemd gedrocht onder de brug door zetten. Het is een werkschip, een baggeraar, geduwd door een sleper. We aarzelen allebei, waarheen? Het schip dwingt me overstag te gaan, te vroeg om de boei te halen lijkt het. Hoger dan hoog drijft Janne naar de boei, nú geef ik niet op. Ik schijn in mn zeil: hiero, opletten! De sleper duwt rustig door, hij koerst aan dezelfde kant van de boei, en laat me rustig voor gaan. KH gerond, het is mooi geweest voor vandaag, op naar Urk.

Tandenknarsend

trudel

In de week voor de start had ik een onrustig gevoel in een van mijn voortanden. Zal wel meevallen is de gedachtengang. De maandag voor de start begon dit serieus pijn te doen, maar een paracetamol hielp redelijk. In de nacht van dinsdag op woensdag hielp dit ook niet meer en had ik een slapeloze nacht. In de wandelgang tijdens het palaver had ik dit met Otje overlegd met “ik zie wel wat ik doe”

Otje vond dit niet slim en gelijk had ze. Woensdag morgen besloten dat het niet verantwoord was om gedrogeerd van de Paracetmol nog te starten. Tracker ingeleverd en rustig naar huis gevaren waar de tandartsstoel al voorgewarmd klaar stond. Boren en vijltjes en een dode tand met een mega ontsteking is het  resultaat.
Volgend jaar nieuwe kans.
Voor een ieder een veilige en behouden vaart toegewenst.
Tom Coufreur
Dehler 36cws
Trudel

Blue Passion

20161006_081057_resizedEven de belevenissen van afgelopen nacht van de ‘Blue Passion’ met Joke. Gisteren een heftige dag. Net voordat het echt donker werd, de haven van Stavoren maar naar binnen. Haar walteam stond uiteraard klaar, om haar op te vangen. Joke redelijk kapot.

Nb. Haar walteam: Alexandra Peek! Die heeft beloofd: Volgend jaar zeil ik met mijn splinternieuwe Jeanneau-‘heel groot’ met de 200 mijls mee! Dus ze kan nu geen smoesje meer verzinnen (….me hond moet zwanger worden, of zoiets…..). Daar houden we haar met z’n allen aan…………

En zelf heb ik alle reglementen van de nieuwste 200 mijls doorgespit. Lees erg veel over solo zeilen, maar nergens iets over een verplichting van solo slapen……. Uiteraard wél de solovlag ’s nachts gestreken…..

Vanmorgen: uiteraard moest Joke eerst uitgebreid converseren, met haar collega solozeiler Raymond van de ‘Pier’ uit Numansdorp. Die heeft al een halve 200 mijls gezeild om bij de start te komen……. En vooral ook elkaar moed inpraten. Prachtig moment!

En volgend jaar zeil ik de 200 myl’s weer met de ‘Blue Passion’ mee. Oneven jaren ikke aan de beurt.  Tja, het is wel crisis, dus 2 boten zit er gewoon niet in, voor twee bejaarden… Maar persoonlijk kost het mij minder energie om gewoon de 200 mijls te zeilen, dan als walteam te fungeren. Bv een appje: “Rob, Tom (van de ‘Full House’) mist nu de EZ D…….”  Ikke Tom belluh…. Nee de EZ D zit in de 2de ronde….. En “Joke, nu nog niet overstag…..”.  Voor mij volop strezzz. Laat mij maar zeilen…….

Groet van walteam Rob

Tapas gestopt

tapas

Bijgaand stukje van de Tapas (inmiddels gestopt).

Het was ruig vanaf de start. Tenminste, dat vind ik. Ook vanwege de korte golfslag, waar de 8.2 meter Tapas steeds maar weer werd opgetild en met vol gewicht op neerstortte. Snelheid weer nul  en opnieuw beginnen. Zelf sturen dus.

Wat voor beaufort nummer er aan hangt  zal me roesten. Sommige situaties kun je niet in tabellen weergeven. Niet alleen de omstandigheden, maar ook dat je je ondertussen realiseert dat dit nog wel even doorgaat. Het is nog een heel eind kruisen naar Urk vanaf de OVD 9, hoe knullig dit ook klinkt. En na de sluis weer lagerwal.

Net als Peter Knüppel moest ik ook bij het kruisrak naar de EA een zeil redden uit het water, dat kan je ook niet zo laten hangen. Boot dus aan de wind onder helling, kruipend naar voren, touwtje mee, 50 liter water over me heen – en nog een keer. wachten tot ik weer wat zie en maar hopen dat ik op het dek blijf. Voel het water naar binnen sijpelen langs m’n rug naar beneden.
Zeil hopelijk vast genoeg, eindelijk, ik had twee -en langere- touwtjes mee moeten nemen. Dan meteen terugkruipen richting kuip, waar ik alsnog weer een onzichtbare duw krijg en ongecontroleerd voorover de kuip in stuiter. Tien minuten bijkomen.  Dat voorover duiken gebeurt me nu voor het eerst en natuurlijk in de 200myls.

Dit is niet een up-down wedstrijdje van 2,5 uur. Dit is heel wat anders. En nog solo ook.

Ik heb respect voor de 200mylers die wel doorzetten en blijkbaar de knop om kunnen zetten en gewoon stug doorgaan. Is het dan toch een apart slag mensen, of ligt het aan mij? Gelukkig is de wind gezakt en wordt het allemaal heel anders aan boord. Dan kan je gewoon een maaltijdje klaar maken.

Het is niet alleen de feitelijke windkracht wil ik maar zeggen, het is de belevingsfactor. De Z-factor. Vorig jaar hadden we die wind vanaf het begin, en was meer de zorg, hoe kan ik sneller gaan, zal ik zeil wisselen, wanneer slaap ik vanavond, ik moet wat eten, waar is m’n waterflesje, hoe lang kan ik door gaan, blijft het wel waaien, moet ik niet toch een nacht doortrekken.

Dit jaar: blijft de boot heel, moet ik niet toch maar naar de fok wisselen, rifje erin of nog even wachten, waarom heb ik geen waterflesje gepakt, waarom valt die computer nu weer uit, hoe lang blijft het zo waaien, zwaaien naar de Tzigane, kanaal 1 weersverwachting omhoog Oost 5-6, gijp of stormrondje, het wordt niet minder dus, waarschuwing Oost 6 voor Markermeer en IJsselmeer, yay 8.6 knoop COG , wat valt er nu weer naar beneden binnen, zat er nog water in die fluitketel, net rustiger bij de boei gauw een gijp doen, toch maar achter dat containerschip langs, red ik die boei, koude voeten onderhand, waarom doe ik dit eigenlijk, etc,etc,etc…

Bij beide situaties leer je jezelf weer opnieuw kennen. En soms is dat niet zo leuk , uit m’n comfortzone, dat idee. Eigenlijk moet ik (meer) sporten.

Ben ik meer een dagjeszeiler?, so be it. Ik vind dat wel leuker eerlijk gezegd. En waait het te hard dan draai je je nog een keer om in bed. Note to self: niet inschrijven volgend jaar.
Hoewel, die 8 knoop op de klok was wel leuk! En in januari gaat het toch weer kriebelen…

Chris Roos
Tapas

Dondersteen

dondersteen-eric-ten-bos

Rond 08:00 weg uit Lelystad samen met de Zilt en Dreamcatcher door de startlijn en varen maar. Even twijfel of de Spi erop gaat. Al snel blijkt de windhoek in combinatie met de kracht niet ideaal. Dondersteen gaat erg hard. Max snelheid op de klok is ruim 11kts. De 12 nm naar de nek boei in 1 uur en 40 minuten afgelegd. Kortom hard gevaren.

Ik zie een enkeling naar Baan 1 gaan. Ben benieuwd hoe hard die zullen gaan het wad op. Ik hou het vooralsnog op baan 3. Aangekomen in Lelystad kan ik vrijwel direct de sluis in samen met 10 solo-collega’s. De andere kolk zit ook redelijk vol met solisten. Onderweg naar de sport-f eerst even een hamburger gebakken en weggewerkt. Ik ga er een lange dag van maken. Doel is naar de Afsluitdijk en terug naar Enkhuizen. Dat wordt nachtwerk. Kruisrak naar de KH verliep erg goed. Een flink aantal boten ingehaald en de KH rond. Ik zie veel solisten baan 4 kiezen. Ben benieuwd of het rak naar Stavoren te bezeilen is?

Ondertussen werk ik in hoog tempo de boeien af: KG, KG Sport-A, WV20, LC11 en de KG. Alles is bezeild en met de wind tussen 15 en 20 Kts loopt Dondersteen goed. De Compagniehaven is tijdelijk overgenomen door solisten. Ik kan rond 23:30 een plekje vinden en leg de boot voor de kant.

Morgen verder

Eric ten bos

Peter Knüppel verlaat gewond de wedstrijd

 

peter-knock-out

Update 7 Oktober:  Ich sehe auf dem Tracker die Schiffe, die Rondje Eilanden segeln. Das war mein Plan und ich bin ein bischen traurig. Na ja, es war trotzdem die richtige Entscheidung, abzubrechen. Segeln unter Drogen (ibuprofen) wäre nicht sicher gewesen.

Ich frage mich, was ich falsch gemacht habe. Seit Jahren lasche ich den Segelsack des Code O auf dem Vordeck fest, er hat im Skagerak schweres Wetter problemlos überstanden. Und im Ijsselmeer haut die Welle den Sack über Bord trotz 3 Bändseln?

Ich habe auf dem ersten rak überlegt, den Sack wegzunehmen, ging aber nicht, weil zu viel Wind für den Autopilot. Jungs, wenn Ihr dran denkt, das was schiefgehen kann, sofort erledigen!

Mit Gruß aus Köln-Porz

Peter

5 Oktober: Alles ist vorbereitet, der Code-O am Bugspriet angehakt und der Segelsack auf dem Vordeck gut festgelascht. Rettungsweste angezogen, Messer und Epirb in der Tasche.

Start 07:03 mit raumem Wind, zunehmend auf 22, 25 Knoten. Das Schiff kommt inś Surfen, bis 9.5 Knoten. Der Autopilot schafft es nicht, ich muss steuern. Das wird interessant mit der Halse an der Sport G – Nek bei Hoorn. Lieber eine Q-Wende, machen übrigens alle. In der Wende setze ich schnell das erste Reff.

Weiter mit halbem Wind, der Autopilot schafft es wieder nicht, die Wellen Hebeln das ganze Schiff aus. Wahnsinnig schnelle Fahrt. Bei Volendam an der Mn1 –  Gz2 Wende auf hart am Wind. 2. Reff?

Geplant ist Bahn 2 gegen den Uhrzeigersinn, heute evtl. bis Vlieland. Harte, steile und kurze Wellen. Das Boot nimmt viel Wasser über, aber arbeitet sich durch.

Was schwimmt da neben dem Schiff? Der Code-O. Die Wellen haben den Segelsack abgerissen und weggespült, das aufgerollte Segel hat sich herausgezogen und hängt am Furler und wird mitgezogen. Da muss an Deck!

Also nach vorne, das Boot bockt, ich stehe bis zur Hüfte in den überkommenden Wellen. Ich ziehe das Segel an Deck, da haut mir eine Welle die Beine weg und ich fliege unkontrolliert mit der Nase gegen den Mast und lege mich lang. Festhalten! Wieder positionieren und den Rest Segel an Deck ziehen und festlaschen.

Was tropft da rot? Oh, die Nase tropft ordentlich Blut. Deck, Segel, Aufbau rot, vom Seewasser sofort weiterversichert.

Auch ein Schnitt in der Hand. Der Schädel brummt ordentlich. Ab nach hinten ins Cockpit, erstmal prüfen. Die Nase ist dick, blutet aus Platzwunde auf dem Nasenrücken. Schnell nasses Handtuch drauf. Blutet weniger. Abfällen unter Autopilot geht. Hand verpflanzten, Nase auch, Kopfschmerzen werden mehr, Tablette einwerfen. Nach einiger Zeit geht es besser.

Der Wind dreht auf NO, was tun. Mittlerweile stehe ich völlig vom Kurs vor dem Paard von Marken. Was tun.

Ich steige aus und falle weiter ab nach Amsterdam und lasse meine Nase in Köln checken, Handriss ansehen.

Ich bekomme die Brücke um 12:00 und gehe in den Sixhaven.

200 Myls 2016 erledigt.

Schade.

Zeilblij

Twee lekkere rakjes gevaren. Nu even in de thuishaven Volendam voor een zeilwissel en lunch. De J3 is voor het kruisrak dat zo komt wel erg groot, dus even de j4 er op.

 

Wordt vervolgd.

 

ZEILBLIJ
Otto le Grand

 

Noot van de organisatie: De tijd van het verlaten van de wedstrijd bij een boei voor een periode korter dan zeven uur telt als gezeilde tijd, niet als rusttijd.

Black Magic Woman

Na een bezweet code 0 rak met snelheden tot 12 knoop tot de nek. afzien onder rif in een kruisrak. Sport i gerond en met de 200 myls muts op de grijze haardos naar de sluis bij Lelystad . Tomatensoepje! Alles nog heel en blij met mijn rekvrije nieuwe smeerrepen. De kop is er weer af nog ca 170 mijl to go.

Wordt vervolgd. Kijk voor meer belevenissen van Harris op Facebook.

Black Magic Woman, Waarschip 1010, Harris

Full House

img_6133Het is 7:10 uur. Ik passeer de startlijn. Voor mij zie ik al zo’n 20 heklichten. Maar . . Ik zie nog geen spinnakers. De wind is toch iets noordoostelijker dan gehoopt. Maar onder een prachtig heldere lucht kun je niet veel meer wensen bij een lopend windje van ca 16 knopen. De skyline van lelystad is betoverend met de oranje gloed van het ochtend gloren.

 

Het eerste rak zit er op. We hebben wind. En hoe. Als een raket vlogen we naar de Neck. Met dikke rollers van achteren is het alle hands aan dek. Er zijn toch nog een paar helden die de spi voeren. Bij de boei van de Neck zie je de meesten toch een rif zetten.
Met een prachtige halve wind naar Volendam geeft de windmeter nu zo’n 23 knopen ware wind. Ik kom zelf bijna niet onder de 8 kn over de grond. Dit is het spektakel waar iedereen op gehoopt had. En dat bij een strak blauwe lucht.

 

Het gebeurt zelden dat je het Markermeer zo snel rond vaart. Na het droomrak (halfwinds) van de Neck naar Volendam waarbij alle snelheidsrecords gebroken werden was het hakken terug naar Lelystad. Met venijnige golven was het niet echt comfortabel maar wel spectaculair. Prachtig gezicht al die soloridders schitterend in de zon. Na de EA2 leek de wind iets af te nemen naar zo’n 18 kn maar vlak voor Lelystad ging het toch weer dik boven de 20. Intussen de sluis gepasseerd. Bediening geweldig snel. Zowel de linker als de rechter kolk werden gevuld met solo’s. Op naar het IJsselmeer.

Wordt vervolgd.

 

Full House, Tom Spierings

Kaart updates

Er is dit jaar erg veel verwarring over updates van kaarten. Voor papieren kaarten kun je berichten aan zeevarenden raadplegen via Berichten aan Zeevarenden of voor NV charts via hun download system. Doen! Anders ga je de mist in. Sorry voor deze toestanden, maar er wordt erg veel aan boeien veranderd en daar hebben wij geen invloed op.

 

03-10-2016 Nieuw lijst! Ook handig om aan boord bij je te hebben. RWS publiceert een lijst met actuele posities van boeien. Check deze in geval van twijfel:

 

Kaartupdates

De afgelopen weken zijn we erg druk geweest met het herzien van de banen, omdat er verboden gebieden kwamen en weer verwijderd werden en omdat boeien gewijzigd werden.

 

Als je probeert de 200 Myls ‘SOLO’  dit jaar te varen zonder de allerlaatste kaarten met updates, dan is de kans dat je fouten gaat maken 99%! Zorg er dus voor dat je over de laatste informatie beschikt.

Geslaagde en gezellige briefing

We mogen terugkijken op een zeer geslaagde bijeenkomst. Na het informatieve deel over de wedstrijd gaf Sander van Doorn een fantastisch leuke en indrukwekkende presentatie over zijn zeilcarriére, vooral met zijn mini’s.

 

De organisatie nam in het eerste deel van het programma aspecten van veiligheid, de wedstrijdbepalingen, tracking & tracing, de uitslag en de te winnen prijzen door.  Dat werd afgesloten door een ronden van vragen & antwoorden. Zo vroeg één van de deelnemers of de wedstrijdbepalingen en de banen van vorig jaar gepubliceerd konden worden. In antwoord daarop staan nu de wedstrijdbepalingen in concept en staan de banen van 2015 op de site.

 

Sander van Doorn nam ons na de pauze door zijn zeil-CV en vertelde met alle eerlijkheid over zijn leermomenten door zijn meest opvallende zeilavonturen. Enkele versies van de 200 Myls ‘SOLO’  hoorden daar ook bij, maar nog bijzonderder waren o.a. het succesvol uitzeilen van belangrijke langebaan wedstrijden in het Franse minicircuit en een schipbreuk.

Wedstrijddata 2016

De 200 Myls ‘SOLO’ zal aanstand jaar verzeild worden van 5 t/m 9 oktober 2016. De dag voorafgaand verzamelen deelnemers zich in de starthaven, zijn veiligheidsinspecties en wordt ’s avond het palaver gehouden. De inschrijving zal openen op 1 maart 2016 en zoals alle jaren redelijk snel vol raken. 100 Inschrijvingen is het maximum, dus zet die maar alvast in je agenda als je mee wilt doen.