Oude koeien van 2001

• Dit weekend alles flink van me af te laten waaien, en… vast lekker ingezeild voor de zesde tocht der tochten. Misschien blijf ik een middenmooter, het wordt wel weer genieten.
• Bij hoge uitzondering mag jij iemand extra meenemen in het topje van je mast en als hij bij Breezanddijk nog leeft, volgt de rest. Als we maar niet dwars door het schietgebied varen zeg ik dan maar !!!
• Maar het zijn net oefeningen, dus je zult nooit weten hoe die kolonialen richten en…………….. zeker niet hoe die solo-schippers zullen zeilen?
• “Ik solo ?” “Welnee, je weet ’t, een schrizofreen zeilt nooit alleen !”
• Na het uitgebreide ééngangen menu kan ik me voor de verandering weer eens helemaal op het sturen concentreren. Langzaam valt de avond in en wordt het donker op het water. De rustieke IJsselmeerdorpjes tekenen zich af door bundeling van lichten. Het zicht is goed en ik geniet van deze dag en avond. In de verte zie ik de oude vuurtoren van Urk met zijn heldere lichtbundel wenken, zoals hij dat al meer dan honderd jaar doet vanaf het oude eiland. “Kom maar hierheen” lijkt hij aan te geven. Ja, ik ben al onderweg.
• Met m’n stalen knikspant loop ik niet zo hard. Maar voordat ik te kooi ging had ik eerst ’n goed gesprek met Johnny Walker en heb met ‘m afgesproken, dat we er morgen samen 7 knopen p/u uit zullen persen.
• Weergoden bedankt, als ik iets terug moet doen, laat maar weten.’
• M’n bootje lelt er doorheen, maar nu neem ik als lunch een tonijnsalade met bosui en komkommer op toast.
• Ik lig in Pampushaven naast ’t zendschip. Met m’n accukabels los komt er muziek uit het luidspeakertje van m’n oliedruk-alarm en alle LED’s branden.
• Hij zwaaide, net als al die anderen. ‘De 200 myls is precies geschikt voor ons (mens en boot).’
• Bij de GZ 2 halfwinder erop, loopt als de brandweer. Bij de Nek halfwinder eraf, bijna ziekenwagen nodig.
• De mensen op die platbodem gaan met hun rug naar m’n in drie dagen ongeschoren tronie staan.
• Valt op dat teveel solisten overtuigd varen. Juist als solozeiler dien je het weer voor te zijn.
• Veel zeilwisselingen, waarna elke keer weer de inhaalslag wordt gevoerd, want wisselen kost meters en die moet je terughalen
• Tijdens het palaver kwam er meteen een bommelding. Alle routes werden geschrapt en vervangen door een alternatieve baan. Wat zit hier achter ? Een teleurgestelde deelnemer ? Iedereen weet, dat er veel belangstelling voor de 200 myls is. Men zegt, dat de BVD de zaak in onderzoek heeft.
• Het wordt een prachtige zeildag.’ De meesten hebben het maximale zeilopervlak staan en geven geen meter cadeau !
• Na het fotograferen van de boei, startte ik de motor op weg naar m’n rusthaven , vanwege de wind op de kop. Wat ik ook trok aan de val, ik kreeg het grootzeil niet naar beneden. Vastgelopen blok? Ik besloot het grootzeil voorlopig maar met de spinakerval om de mast te binden en in de haven te kijken wat er echt loos was. In de haven aangekomen vertelde ik aan een mede 200 myler wat er aan schortte. Hij keek naar boven, schudde z’n grijze kop en zei :”Ik zou, als ik jou was, bij het neerhalen van je zeilen voortaan wel aan de juiste vallen trekken” Met een kop als een biet kon ik inderdaad met de juiste val, soepel als het hoorde, het grootzeil naar beneden halen. Vermoeidheid ?
• Het weer zit in de lucht en niet in de radio.
• M’n windmeter is kapot, maar weet niet of ik ’t erg vind.
• Ik heb genoeg eten bij me. ‘1e. dag pasta met ham, 2e. dag pasta met ham, 3e. dag pasta met ham en de 4e. dag pasta met ham,
• De wind valt nagenoeg weg. Het stukje naar de Nek kost me de nek.
• De automaat is stuk sinds de eerste passage van het paard van Marken. Ik heb een vriend nog nooit zo vervloekt en in de armen gesloten. Dan doet ie ’t wel, dan doet ie ’t niet.
• Ik krijg in Urk les in wappen, sms en nummerherkenning onder genot van een Beerenburg met bilgewater.
• Ik zou wel willen, dat m’n in ’t verleden verreden kilometers konden worden omgezet naar zeemijlen in de toekomst !
• Ik loop aan de wind over bb een mijl harder, dan over sb. Bij het weghalen van de radarreflector blijkt de spleetwerking weer herstelt te zijn en loop over elke boeg weer even hard.
• Op ’t rak van Urk naar Breezanddijk: ‘Gedverdemme, wat is dit lekker !’

Ingeschreven solo-schippers – 2001

Baan – 200 myls ‘SOLO’ – 2001

Verplichte route wegens schietoefeningen met extreem geschut MUIDEN START VOLENDAM HOORN LELYSTAD MEDEMBLIK URK BREEZANDDIJK STAVOREN HINDELOOPEN ENKHUIZEN STAVOREN LELYSTAD PAMPUSHAVEN HOORN VOLENDAM BLOCQ V.KUFF. FINISH MUIDEN    M 1 GZ 2 NEK OVD 3/EZ 27 V 15 UK 16 SPORT B VZ 1 H 2 KG 2 VZ 1 OVD 3/EZ 27 PH NEK GZ 2 BVK M 1 000 011 018 029 052 070 094 105 112 127 134 151 167 179 186 192 200

Verslag door Jan en Marco Luijendijk

Na het welkomswoord tot de deelnemers, die van heinde en verre gekomen, aanwezig waren, veelal met hun echtgenotes en het bedanken van de sponsors werd er een overzicht gegeven van de race, het weer en de routekeuze.

Er werd gesproken over de schietoefeningen nabij Breezanddijk, waardoor de 4 keuze-routes kwamen te vervallen. Een nieuwe, verplichte baan werd ‘s-nachts voor de wedstrijd geprogrammeerd. De internetverslaggeving en het regatta-bureau, Bob, Esther en Marco luyendijk werkten op volle toeren. Helaas had Jan Luyendijk een bestandje vergeten door te geven, zodat de eerste gegevens op internet er nogal wat vervormd uitzagen. Na de eerste dag al werd dit door ’t thuisteam perfect opgelost en konden de vele bezoekers van de website meegenieten met de verrichtingen van hun favoriete schippers :

Ook werden er wat logboeken behandeld met daarin de diverse humoristische annekdotes van deelnemers. Heel wat verhalen hoorden we. Veel foto’s werden getoond en onderling weggegeven.

Iedere deelnemer kreeg zijn her- inneringsplaatje, alsook ’t log- boek met de foto-prints terug. Daarna de prijsuitreiking, waarin de tinnen borden aan de 3 prijs- winnaars werden uitgereikt Dancker Daamen kreeg van de Stichting Schildpad een handge- maakte schildpad, als doorzet- tersprijs bij 3e. deelname voor de 1e. keer uitgezeild en als 1e. (linehoneurs) gefinisht in Muiden.

De Kodak foto-prints waren weer van uitzonder- lijke kwaliteit en werden uitgebreid gecontro- leerd met loops en de echte voorbeelden bij de hand door Gerda en Piet Bakker. Volgens Piet ging er bij nachtopnames veel kwaliteit verloren door reflectie van flitslicht tegen de boot, sprayhoods, lieren, etc.

Ook de de mannen, die tijdens de wedstrijd behoorlijk veel werk hadden te verzetten, kregen een fles en/of bloemen.

Uitgebreid bedankt werden :
wsv AVOH voor de adoptie van de 200 myls ‘SOLO’ – 2001 en het vertrouwen, dat het hierin stelde.
Bob Luyendijk voor de kontakten/passagemeldingen met de schippers en de uitslagverwerking.
Marco Luyendijk, die een groot gedeelte van onderstaand ‘Nieuws tijdens de race’ en foto’s voor z’n rekening nam, alsmede met scripts en internet-ondersteuning/supervisie de webmaster van de 200 myls ‘SOLO’ is.
Piet Bakker, vanwege de algemene werkzaamheden, zoals kontrolle foto’s etc., etc.
De start- en opnameschipper Gerard Lenselink, alsook de schipperse voor hun gastvrijheid en ontvangst, ondanks, dat Gerard zich niet wel voelde, voor de uitgezeilde solisten op de S/Y Alegro.
Jan Luyendijk als organisator, kreeg nog een prachtige, ingelijste foto van de Tam Tam, alsmede een T shirt van de 200 myls ‘SOLO’ met daarachterop ‘Boss’. Verder bleek er voor Jan ook nog een flesje op de tafel te staan.

Bob vertelt over de kontakten en uitslagverwerking	daarnaast Ad Beringen, Joke en Frits Bartels
Waar hebben ze het allemaal over ?

De barbediening van de wsv AVOH te Huizen was weer het toonbeeld van gastvrijheid en zorgde er voor dat iedereen het prima naar de zin had. Al met al een heerlijke avond, waar alle kontakten weer eens stevig werden aangehaald.

WELKE DAME DURFT HET AAN ? Wim Schreurs ontwierp en maakte speciaal voor de dames een wisseltrofee, die het aan zouden durven de 200 myls ‘SOLO’ – 2002 mee te verzeilen. Een prima initiatief ! We wachten maar af. Ook de damessolisten zijn in ieder geval van harte welkom. de zevende 200 myls ‘SOLO’ – 2002 wordt verzeild van 02 t/m 06 oktober 2002 Op 01 maart 2002 zal de inschrijving weer via deze internet-websites worden geopend.

Jan Luyendijk, Huizen, 17 oktober 2000

door : Marco Luyendijk

07 oktober 2000 20:00 uur
Het zit er weer op, de zesde 200 myls ‘SOLO’ is weer een succes geworden. De solisten kregen deze keer te maken met de betere facetten van ons Hollandse weer. zacht, zon, windkracht 4 á 6. Veel schippers konden dan ook reglementair de opgegeven, verplichte baan 3 verzeilen.

Voor de race hadden zich 68 deelnemers ingeschreven, 58 schippers zijn er gestart en 51 gefinished. Het aantal uitvallers komt dan op 7. De boosdoenders waren de scheepsmotoren en de stuurautomaatjes, die het begaven. Een van de zeilers is gestopt wegens een aanvaring met een binnenschipper, waardoor de mast plat ging. De schipper kon gelukkig op eigen kracht zijn thuishaven Workum bereiken.
De uitslag zoals deze nu op internet staat is pas na 17 oktober definitief. De logboeken en foto-opnames moeten eerst worden gecontroleerd. Tot bovenstaande datum zullen er nog zeker enkele gewijzigde standen op het internet verschijnen.

Zondag 7 Oktober 2001 11:59:59 uur
De 200 myls ‘SOLO’ – 2001 zit erop.
Helaas heeft opname-schipper Gerard Lenselink met zijn vrouw, zich ’s morgens behoorlijk ziek, af moeten melden en is om 10:00 uur naar zijn ligplaats het Blocq Van Kuffeler vertrokken.
Het traditionele afmeer-borreltje en ’t aftoeteren van de zesde 200 myls ‘SOLO’ komt hierdoor ook helaas te vervallen.
Enkele solo-schippers liggen nog in de haven. De overige deelnemers zijn al naar hun thuishavens vertrokken. De rust is in Muiden teruggekeerd.

Zondag 7 Oktober 2001 11:00 uur
De laatste schipper Jules Banffer komt binnen varen, meldt zich af en overhandigt ons reglementair het logboek met camera.

Zaterdag 6 Oktober 2001 20:30 uur
Op drie solisten na is de 200 myls ‘SOLO’ – vloot in Muiden bij de Stichtingshaven binnengelopen.

De gehele dag door wordt er gefinisht door het laatste merkteken de M 1 voor de haven van Muiden te fotograferen en daarvan de passage-tijd te noteren.
De verhalen van de schippers, nu bij elkaar aan boord, tonen weer het enthousiasme voor deze unieke wedstrijd.

Op weg op een van de laatste rakken, de PH naar de Nek

Vrijdag 5 Oktober 2001 22:25 uur
Dancker Daamen is de eerste zeiler die halverwege de vrijdagmiddag de finish in Muiden bereikte. De trimaran van Dancker was na de problemen van vorig jaar nu wel in staat de eindstreep te halen. Er zijn intussen al 5 schepen in Muiden aangekomen welke zich hebben afgemeld bij het regattabureau. Ondanks dat Dancker de eerste gefinishde deelnemer was, is het niet het eerste in de voorlopige uitslag.
Frits Bartels staat bovenaan de lijst. De oorzaak hiervan is het SW (Handicap) cijfer waardoor Frits er beter voorstaat dan Dancker, alsmede, dat hij als een van de eerste 200 mijl achter zijn naam heeft staan.

Op weg naar Hoorn biedt Dik Geurts Albert Broshuis een biertje aan,
laat z’n boot z’n boot, en stapt bij de Scheerling aan boord.
De Bandos zeilt nu echt soloVrijdag 5 Oktober 2001 11:00 uur

Thom Bierenbroodspot (startnummer 58) heeft zich afgemeld door problemen met de pomp van zijn dieselmotor.
Vrijdag 5 Oktober 2001 9:30 uur
Gerben Bos ligt voorop in de race, tot nu toe heeft hij de meeste mylen afgelegd. In 2 dagen tijd 179 myl varen is een goede prestatie. Niet iedereen is meer van de partij, naast Bauke Yntema heeft ook Piet Bakker de zeilen moeten strijken, bij hem speelt een knieblessure parten die hij tijdens de race heeft opgelopen.

Ook zijn er net als de andere jaren weer stuurautomaten die er de brui aan geven. Een van de oorzaken is dat een schipper er maar gewoon op is gaan zitten, tja en daar kunnen die automaatjes nou net niet tegen.

Jan Kees Lampe en Wim Schreurs hebben beide last gehad van een schootlijn in de schroef. Jan Kees heeft zijn boot uit het water laten halen, de lijn eruit gehaald en vaart weer, Wim moest zelfs aan hogerwal het water in! Alles is nu weer ok na zijn duikactie. Wim heeft trouwens een prachtige wisseltrofee gemaakt voor de eerste dame die mee zou doen in de 200 myls, maar helaas ook dit jaar nog geen dames!

Ook zat het Iddo Schenk niet echt mee, zijn spinakerval zat vast en dat heeft hem een uur van de wedstrijd gekost. Tevens heeft hij zijn enkel zwaar verstuikt, maar de doorzetter zeilt verder.

de Tam Tam

Harmen Veenstra in de strijd bij Breezanddijk met z’n Jonker Leeuwerik

de Jo An

De Gambiet van Gert Vink

Govert Riksen had de spinaker als een vaan aan de mast hangen, tussen de NEK en de OVD3 wapperde deze er lekker op los. Natuurlijk is dit goed gekomen maar het is een bijzonder gezicht. Maar ja bij Govert ….
Donderdag 4 Oktober 2001 21:00 uur
De deelnemers melden zich via telefoon, voicemail, sms en email. Om een indruk te krijgen is hieronder een mailtje te vinden van Bauke Yntema, die helaas is uitgevallen na een aanvaring met een binnenvaart schip. Daarnaast hebben we twee voicemail berichten.

Hierbij nog even een berichtje van Bauke.
Ik ben voorspoedig in Workum aangekomen en we hebben vanavond de mast geborgen en de spulletjes opgeruimd. Ik ben nog wel licht aangeslagen door het ongeval maar ben alweer bezig met hoe ik mijn schip weer klaar zal kunnen krijgen (mijn zeilseizoen is dit jaar afgelopen dat mag duidelijk zijn). Morgen komt er al een expert om de schade op te nemen. De schade aan mast en tuig valt mee, maar de romp heeft fikse schade. Vooral de bakboordszijde is ter plaatse van het keukenschot geheel gekraakt en ontzet.
Graag wil ik alle schippers die nog even poolshoogte hebben genomen en mij vroegen of ze wat voor mij konden betekenen bedanken. Ook de vriendelijkheid van de reddingsmaatschappij was hartverwarmend.
Jammer van de wedstrijd, dat was mijn eerste gedachte (absurde gedachte). Maar als dit niet was gebeurd dan waren die 1e 4 nog niet van mij af geweest!

Donderdag 4 Oktober 2001 11:11 uur
De eerste uitvaller heeft zich helaas gemeld. Bauke Yntema met zijn schip Catootje heeft een aanvaring gehad. De materiele schade is aanzienlijk groot, de mast is van zijn boot af en de boeg is zwaar beschadigd. Met Bauke zelf is alles goed en hij is zelfstandig naar een haven gevaren. De te hulp geschoten mede-deelnemers konden hun weg voortzetten.
Woensdag 3 Oktober 2001 23:00 uur
De eerste dag zit erop, alle zeilers liggen in een haven en iedereen heeft zich gemeld bij het regattabureau. Het weer was erg mooi de eerste dag, zon en wind waren de voornaamste ingredieenten. Frits Bartels staat momenteel bovenaan de lijst op de eerste plaats, hij heeft samen met Dik Geurts en Gerben Bos de eerste dag de meeste mylen afgelegd.

Govert Riksen vaart van de Nek naar de OVD 3 onder spinaker

De Batavus zeilt nu echt onder helling richting Urk

Bij de V 15 – Medemblik breekt de Catootje de fokkeval

Woensdag 3 Oktober 2001 10:00 uur
Van de 68 ingeschreven deelnemers zijn er de afgelopen drie uur 58 van start gegaan, 8 deelnemers hebben zich gisteren officieel afgemeld, twee zeilers hebben zich niet bij het startschip gemeld en zijn ook niet bij het palaver geweest ?

Startschipper Gerard Lenselink bezig met het afvinken van de deelnemers en het noteren van de vertrektijden.

Rond acht uur is het al bijna licht en vaart de Scheerling, een Winner 950, van Albert Broshuis al zeilend de haven uit!

Woensdag 3 Oktober 2001 7:00 uur
De stichtingshaven ligt vol met zeilboten, allemaal solo-wimpels wapperen aan de masten. Vanaf dit moment mogen de schippers het ruime sop kiezen. Ze starten niet allemaal tegelijk, maar tussen 07:00 en 10:00 uur. Het is een mierennest in de haven, de ruim vijftig schippers die hier hebben overnacht zijn bezig hun messen te slijpen. Terwijl de een met een kop koffie in zijn hand staat te gapen, is de ander op zoek naar de juiste zeilen en loopt gespannen al zijn (het) tuig nog eens na. De schippers bereiden zich allemaal anders voor, terwijl op het startschip de Allegro zich al diversen schippers hebben gemeld om te vertrekken, zijn andere schippers dit nog niet van plan en wachten op nog meer wind.

Het is nog donker als de laatste voorbereidingen worden getroffen.

Diverse deelnemers hebben de haven geblokkeerd omdat ze 6 dik liggen en andere zitten te wachten totdat er ruimte is om weg te varen. Het is gezellig druk, ook dit is de 200 myls ‘SOLO’.

Het Muiderslot is nog donker als de meeste schippers vertrekken voor de race.

Dinsdag 2 Oktober 2001 20:30 uur
In Cafe Ome Ko in Muiden is het weer ouderwets vol. De solo zeilers zijn hier aanwezig voor het palaver van de zesde 200 myls ‘SOLO’ zeilrace.Alle schippers krijgen hun felbegeerde 200 myls ‘SOLO’ pet, hun logboek en een fotocamera. In het logboek moet alles worden bijgehouden en wordt er van de eerlijkheid van de zeiler uitgegaan. Tijden voor het ronden van boeien, passeren van sluizen wordt nauwkeurig bijgehouden. Iedere avond tussen 18:00 en 22:00 uur moeten de schippers deze gegevens doorgeven aan het regattaburo waar ze worden ingevoerd en verwerkt. Deze uitslagen zijn vervolgens te vinden op het internet. Als bewijs dat ze bij een boei zijn geweest moet men op maximaal 4 meter afstand van een boei een foto maken, waarbij ’s nachts natuurlijk de flitser wordt gebruikt.

Tijdens het palaver worden er een paar belangrijke mededelingen gedaan. Zo mogen de schippers helaas niet meer een route kiezen, maar zijn ze verplicht baan 3 te varen. Door een miscommunicatie tussen Rijkswaterstaat en defensie worden er op het Noordelijke gedeelte van het IJsselmeer schietoefeningen gehouden ter hoogte van Breezanddijk, dit heeft tot gevolg dat alleen route 3 nog maar gevaren mag worden. Ruim op tijd heeft de organisatie van de 200 myls ‘SOLO’ de aanvraag ingediend om de wedstrijd te mogen houden en de beschikking verkregen. Oefeningen worden door defensie opgeschort voor zeilwedstrijden, helaas was dit twee dagen voor de race niet meer mogelijk. Bij toeval is een van de zeilers een Luitenant van de Landmacht en vroeg of we op de hoogte waren van de speciale oefeningen. Vanwege dit zware geschut heeft de organisatie helaas moeten besluiten om de nieuwe route 3 te verzeilen, omdat boten uit het doelgebied worden gestuurd door de Marine.

Boei op de kiek door Paul Heijmerink

Zeilen, maart 2002

Boei op de kiek.Daar vaar ik, midden in de nacht, de sterren aan de hemel en het water schiet donker en zwart langs de boot. Best bedreigend maar ook fascinerend mooi. Waarom vaar ik hier? Omdat ik meedoe aan een 200 mijl solo wedstrijd op het IJsselmeer, Wadden en Noordzee. Op weg naar een boei die ik moet ronden en fotograferen om te bewijzen dat ik daar geweest ben. Gelukkig heb ik een GPS (Global Position System, werkend op satellieten) die mij de weg wijst, want boeien zijn moeilijk te identificeren s’nachts. De meeste hebben geen lampje en daar vaar je zomaar tegenaan als je niet goed oplet en degene met wel een lampje zijn moeilijk te vinden tegen de achtergrond van het vaste land met allerlei verwarrende lichten. Nu moet ik even goed nadenken in welke volgorde ik alle handelingen bij de boei ga doen. De gennaker is gehesen en die moet ik binnenhalen omdat ik na de boei een andere koers ga varen t.o.v. de wind. En oh ja, de flitser van de wegwerpcamera moet ik op tijd activeren want anders mislukt de foto van de boei. Als eerste ga ik de fok hijsen zodat deze de wind breekt voor de gennaker. Dan kan ik die binnenhalen. Hoeveel mijl voor de boei ga ik de procedure starten? Als ik te vroeg ben verlies ik kostbare seconden, want zonder gennaker loopt de boot een stuk langzamer. Als ik te laat ben dan kan ik bij de boei de foto niet maken en kan ik niet direct mijn nieuwe koers gaan varen. Shit, met handschoenen aan krijg ik die flitser niet geactiveerd. Ook moet ik even goed opletten dat mijn veiligheidslijn, waarmee ik aan de boot vastzit, niet in de war raakt met alle andere lijnen. Zo wie zo moet ik alle lijnen even netjes neerleggen. Als ik op het voordek sta, de boot op stuurautomaat, om die grote lap zeil binnen te halen en die lijn loopt vast zit ik mooi in de problemen. Goed dan, voor de zekerheid begin ik 0,8 mijl voor de boei met alle handelingen. Handschoenen uit, camera pakken en opstarten, handschoenen weer aan, fok hijsen, de gennaker-lijn losmaken en meenemen naar het voordek, de gen pakken, lijn loslaten en de gen in de zeilzak proppen, terug naar de kuip, waar is die camera, oh daar, mooi ik ben klaar voor het ronden van de boei. Hoeveel mijl nog? Hè, nog 0,3 mijl te gaan. Dat was dus allemaal te vroeg. Nou ja ik ben er in ieder geval klaar voor. Paul Heijmerink, S/Y Rapaz Bunnik

De ‘wedstrijdtocht’ werd dit jaar gevaren onder schitterende omstandigheden, met wind de eerste twee dagen tussen de 4 en 6 Bf. Daarna de volgende dagen afzwakkende wind tot 2 à 3 Bf. met een mooi zonnetje, alles uit zuidelijke richtingen. Dit jaar, vanwege de ‘onverwachte’ schietoefeningen vanuit Breezanddijk richting Den Oever, een voor alle schepen verplichte gelijke route, waarbij verder het gehele IJsselmeer werd benut. Eigenlijk begon het al de avond vóór de start met het gezellige palaver in het oude kroegje ‘Ome Ko’ aan de oude binnenhaven in Muiden, waar onder het genot van een biertje de benodigde logboeken en fotocamera’s worden uitgereikt. De eerste sterke verhalen worden uitgewisseld. Toch gaan de meesten ‘op tijd’ te kooi.

Tijdens de prijsuitreiking van de 200 myls praten Joke Bartels, Ad Beringen en Frits Bartels nog even na.

Natuurlijk is een aantal deelnemers aan het solozeilen gewend, zoals onze Ad Beringen met zijn ‘Skua’ en ook de latere winnaar Bart Boosman, die me -tijdens het sluizen bij Lelystad- vertelde met zijn zelf ontworpen en zelf gebouwde schip, ‘De Franschman’ de afgelopen zomer naar IJsland en rond Engeland gevaren te zijn. Gevaren werd onder s.w. handicap.
Daags voor de start had ik in een moedige bui aan organisator Jan Luyendijk gezegd, dat ik tevreden zou zijn met een plaats in de einduitslag bij de eerste tien. En dat is met een zesde plekje uiteindelijk prima gelukt.
Is solo-zeilen leuk?
Met een 60-tal schepen op dezelfde route kun je hier nauwelijks van solo-zeilen spreken. Je komt elkaar op het water steeds tegen en bij het afmeren is er al gauw een helpende hand. Ik heb me geen moment verveeld. De warme maaltijden had ik in ‘eenmans-verpakking’, zo uit de winkel en klaargemaakt door niemand minder dan het team van Joop Braakhekke, prima van smaak en goed van de benodigde kruiderijen voorzien. Een kwartiertje ‘au bain marie’ , op het bord laten glijden en met een biertje erbij aan het diner.
Is het gevaarlijk?
Mijns inziens -bij deze tocht met wedstrijd-karakter- niet meer dan anders. Er zijn voldoende verplichte rustperioden. Bovendien mag er tijdens een windwaarschuwing van 7 Bf. of meer of tijdens mist met een zicht minder dan 1000 meter niet verder gevaren worden en moet een haven worden opgezocht.
We hebben daar dit jaar dus niet mee te maken gehad. We hebben juist kunnen genieten van prachtige wolkenluchten met buien en schitterend de zon daartussen door. Opvallend goed voor de maand oktober. Natuurlijk kan dat ook heel anders uitpakken.
Je moet wel steeds goede uitkijk houden, want er zijn veel meer schepen op het water. Ook beroepsvaart. Ook ‘savonds of ‘snachts en het was goed donker!.
Enkele schepen kwamen in de problemen door niet werkende stuurautomaten. daardoor ook dit jaar net als in de vorige afleveringen, meerdere uitvallers.
De gps maakt de navigatie onderweg wel erg gemakkelijk! Geen gezoek naar de boeien. Recht op het doel af.
Alles bij elkaar een pracht tocht met wedstrijdkarakter. Meerdere schippers schrokken er niet voor terug ook de spi volop te gebruiken. Daar had ik mij dit jaar nog niet op voorbereid. Een volgend keer zal ik proberen ook dit meestal volop gekleurde voordeel te benutten.
Op line honours was Danker Daamen met zijn trimaran ‘Passion’ vrijdagmiddag om 14.49 uur de eerste aan de finish bij de M1 boei te Muiden. Ik was zeer tevreden diezelfde dag nog als vierde met onze ‘Easy Going‘ ,een Contest 40S, binnen te lopen om 17.00 uur. De meeste deelnemers kwamen in de loop van de zaterdag binnen.
Een en ander was voor de thuisblijvers op internet te volgen. Website: http//www.200myls.nl

Voor liefhebbers een prachtig evenement.

Frits Bartels.
S/Y Easy Going

Oorlogsschip door Jaap Homan

Waarde Jan,Moet even wat van mij laten horen.Ik laat je het kaartje doen toekomen van de route van dit jaar. Nabij Breezanddijk ligt het oorlogsschip, klaar om alle solisten van de wereld af te schieten. Helaas zijn de huidige schepen te snel voor de kanonniers. Hoop spoedig van je te horen, Jaap Homan.

200 myls ‘SOLO’ – 2001 door Joep Homan

200 myls ‘SOLO’ – 2001

Dit jaar weer meegedaan met de 200 mijls race.
De bedoeling is in een beperkte tijd 200 Nm af te leggen
(91 Euromijl). De start was in Muiden op woensdagochtend 3 oktober. Iedereen moest vóór zondag 7 oktober
12.00 uur binnen zijn.

Normaal gesproken kon er uit vier banen gekozen worden. Dit keer werden alle banen geschrapt in verband met
schietoefeningen met echte dingen nabij breezanddijk. Het is natuurlijk de vraag of ze je wel hadden kunnen
raken. Het resultaat was een nieuwe baan voor alle deelnemers:

Start: M1 bij Muiden

Via MN1GZ2, Nek, OVD3 naar de sluis in Lelystad. Verder vanaf de EZ27 naar de V15 nabij Medemblik. Van daaruit verder naar de UK16 nabij Urk. Verder naar de sport B nabij de afsluitdijk, LC6VZ1 (Staveren), H2W1 (Hindeloopen), EZ1KG2 (Enkhuizen), LC6VZ1, EZ27, OVD3, PH (pampushaven), NEK, MN1GZ2, BvK en de finish bij de M1. Om het niet al te vermoeiend te maken krijgt  iedereen minimaal 27 uur rust mee, waaronder ten minste 6 uur voor anker. Ook moet iedere boei van de baan gefotografeerd worden met een wegwerpcamera. Na de race wordt de camera en het logboek afgegeven aan de organisatie.

De race begint voor mij in Durgerdam Een harde wind uit ZW met in de vlagen 37 knopen maken het vertrek zeker niet eenvoudig. Mede omdat het waterpeil 20 cm lager is. Heel lui op motor naar Muiden en afgemeerd bij de Stichtng tegenover de Koninklijke. En passant dus ook de accus goed gevuld.

Er zijn dit jaar 68 inschrijvingen . 58 deelnemers gaan daadwerkelijk van start. 51 schepen maken de race af.

Dinsdagavond een palaver bij Ome Ko.
Hier wordt medegedeeld dat er slechts één baan is. Iedere deelnemer krijgt een wegwerpcamera, petje en logboek mee. De start vindt plaats tussen 7.00 uur en 10.00 uur.
De race:
Woensdag 3-10
Na een ruim ontbijt op weg naar de M1. Precies om 7.30 uur de boei gepasseerd en op weg richting paard. De wind is ZZW3. Rustig beginnen is het motto. Met uitgeboomde fok op weg. Op een aantal schepen zie ik de spinnaker verschijnen.Een prachtig langgerekt veld zover het oog reikt. Via de MNGZ naar de NEK. Daarna met halve wind op weg naar Lelystad. Om 12.00 uur bij
de OVD3. De motor gaat aan en op weg naar de sluis. Ondertussen verwissel ik de 100% voor de genua 2. Vanaf de EZ27 wordt er weer gezeild. De wind trekt  echter aan naar een dikke 5. De snelheid loopt op naar gemiddeld 7 knoop.Nabij Medemblik neemt de wind toe tot ZW7. Rond 16.45 rond ik de V15. Een aantal boten wijkt hier uit naar Medemblik voor hun eerste rustperiode. Ik zet door omdat de snelheid hoog genoeg blijft.

Om 19.24 uur aankomst bij de UK16. Een aantal deelnemers heeft hetzelfde gedaan.

Na de eenvoudige doch voedzame maaltijd wordt er bij de buurman koffie gedronken. De sterke verhalen komen tegelijk met de sterke … boven tafel. In de kajuit bij Ed Megens van de Lupa Maris melden zich even later onder meer Ben Hoekendijk en Bart Boosman. Ben mocht genieten van mijn bilgewater speciaal. Bart vertelde hoe hij zelf zijn boot had ontworpen en gebouwd. Een beroerd snel schip moet ik zeggen. Geen lichtgewicht racer. Hij woont aan boord samen met erg veel boek. Een echte solozeiler. Hij had al in zijn eentje IJsland bezocht. Ook had hij al Engeland en Ierland geheel rondgevaren. Hij vertelde dat hij in 1998 geweigerd werd voor de Colin Archerrace. Hij is er nog verontwaardigd over.

Joep Homan – S/Y Almare – Het Y
WV de Schinkel – 2001

Ed heeft afgelopen zomer meegedaan aan de driehoek noordzee. Vorig jaar had hij de noordkaap bezocht. Ik krijg het gevoel dat de solozeiler het solisme aflegt zodra de vaste wal opdoemt. De 200 mijls race lijkt het raamwerk te worden voor een heleboel fraaie verhalen. Zonsopgang bij UrkDonderdagochtend op tijd op voor de volgende etappe. Tegen acht uur bij de UK16. Ik kies voor de werkfok in verband met de toch wel herfstachtige omstandigheden. Ruw weer en ruw water is ons deel. De wind is ruim 5 Bf. De snelheid is weer hoog genoeg. Rond half twaalf bij de B-boei. Voortdurend in gevecht met andere schepen. De stuurautomaat werkt zich een electronische bult. Na de B boei via de LCVZ naar Hindeloopen. Daarna hoog aan de wind naar Enkhuizen. Terug naar de LCVZ en door naar Lelystad. De onrustige omstandigheden doen een behoorlijke aanslag op de conditie. Rond 20.45 uur bij de EZ27. De totale afgelegde afstand is inmiddels opgelopen naar 151 Nm. Ik duik de verenigingshaven in. Welverdiende rust. De vijfde landvast verzorgt ondertussen de accus en de warmwatervoorziening. Na mij komen er nog enkele schepen binnen. Een aantal schepen gaan voor anker aan de noordzijde van de sluis. Vrijdag: Hun masten zie ik vrijdagochtend als ik weer op weg ben. Het weer heeft nu een vriendelijk karakter. De wind neemt in de loop van de ochtend langzaam toe tot een ZZO 3 Bf. Het rak naar de Pampushavenboei is bezeild met een knik in de schoot. Mooi vlak water. Daarna onder spi door naar de NEK boei. Voor mij een halftonner waarschip. Loop snel op hem in. Na de NEK opkruisen naar de MNGZ. Door zorgvuldig te trimmen kan ik er toch nog een redelijke snelheid uitpersen. Een Bavaria 37 probeert te bewijzen dat hij minstens zo snel kan. Helaas, zijn rolfok en voor- al rolgrootzeil laten dat niet toe. Vlak voor de MNGZ haal ik een minitransat in. Een gigantisch uitgebouwd grootzeil en een betrekkelijk klein voorzeil. Na de MNGZ op weg naar de BvK. Ik vind het nu wel welletjes. Vaar door naar de Block en anker in het zuidelijkste puntje. Een prachtige namiddag volgt. Maak schoon schip en geniet van een mooie zons-ondergang. De wind is sterk afgezwakt tot bijna niets. Rust alom. Lezen en even naar het nieuws kijken. Het waarschip zie ik afmeren bij de vereniging. Nog twee schepen kiezen de rust van deze ankerplaats. Ook kan ik nu dit verhaal verder schrijven. Ik meld mij even na 6 uur via de GSM bij de organisatie voor het doorgeven van de diverse tijden. Ik verneem dat ik op dat moment een tweede positie inneem. Leuk om te horen, maar er hebben zich nog maar weinig mensen gemeld, dus ik neem het maar voor wat het waard is. Zaterdagochtend: Nog maar 8 Nm te gaan. Het is inmiddels koeler geworden. Met een Z 4 Bf die later tijdens een storinkje toeneemt tot een 5 Bf de laatste loodjes afgelegd. Om 9.40 uur ben ik weer bij de M1. Er zijn nog maar weinig schepen. In de loop van de dag komen ze binnen. Waaronder Jan Luyendijk, organisator en deelnemer. Het is duidelijk een zware klus geweest. Deze race is een schot in de roos. Het is een prachtige combinatie van wedstrijd en najaarstocht. Voor velen ook het afsluiten van het seizoen. Joep Homan – S/Y Almare – Het Y WV de Schinkel – 2001

Bart Boosman wint 200 myls ‘SOLO’

de Uitkijk – Nieuwskrant van de Waterkampioen – 26 oktober 2001

Huizen – Bart Boosman uit Bergen heeft met zijn boot ‘de Franschman’ op handi- cap de 200 myls ‘SOLO’ gewonnen. De race werd van 3 tot en met 7 oktober gezeild. De 29-jarige solozeiler heeft zelf zijn Boosman 30 ontworpen en ge- bouwd. Volgens organisator Jan Luyen- dijk is Boosman een solozeiler pur sang.Boosman rondde al eerder IJsland en Engeland. De inwoner uit Bergen was al na de race voorlopige winnaar. Na controle van de logboeken en foto- opnames van de merktekens werd op 17 oktober zijn zege definitief bekend- gemaakt in het clubgebouw van water- sportvereniging AVOH in Huizen. In de vroege morgen van 3 oktober werd vanaf Muiden gestart met het fo- tograferen vab de boei M 1. Een bolle zuidzuidwestenwind 5 beaufort, zorg- de ervoor dat de zestig gestartte solo- schippers de eerste dag al een behoor- lijk aantal mijlen in het logboek kon- den optekenen. Dat kleine jachten niet onder hoeven te doen voor de grotere bleek uit het feit dat onder meer het Waarschip 660, de Mary Bryant van Bart van Breescho- ten alsook Bart Boosman ‘s-avonds in Breezanddijk al 91 mijl hadden gezeildG.P.

Voor deze editie van de 200 myls ‘SOLO’ hadden de solisten in hun logboek op het palaver bij ome Ko opdracht gekre- gen een verplichte baan te verzeilen van 200 mijl. De vier keuzeroutes kwamen te vervallen. Een paar dagen voor de race kreeg men te horen dat in het schietoefeningengebied bij Breezand- dijk met een nieuw kanon werd gescho- ten. De opmerkingen van het comman- do dat de kans groter was dat men wel dan niet geraakt zou worden, deel de organisatie ’s nachts nog beslissen een andere baan te maken.De dagen van de race werden bepaald door een vrijwel constante 4/5/6 beau- fort zuidelijke wind, zacht en droog. De line honeurs kwam toe aan Dancker Daamen, die met zijn trimaran Passion in de vroege vrijdagmiddag als eerste in Muiden finishte. In twee vorige 200 mylsraces was Dancker niet aan fini- shen toegekomen. De pechvogel was Bouke Yntema uit Workum met zijn Cato’tje, een Winner 950, die z’n mast verloor vanwege een aanvaring met ‘n binnenschipper bij Urk.Uiteindelijk werd zondag om 12 uur de wedstrijd gesloten.

In totaal kwamen vijftig deelnemers over de finish, vielen er tien uit en waren er acht niet gestart. Boosman ging dus met de winst aan de haal.foto : Bob Luyendijk Organisator Jan Luyendijk reikt de eerste prijs uit aan Bart Boosman De tweede plaats was weggelegd voor de al eerder genoemde Bart van Breeschoten, terwijl Han Beijersbergen ditmaal genoe- gen moest nemen met een derde plaats. Meer over de wedstrijd is te lezen op de website van het evenement.

Bart Boosman voorlopige winnaar solozeilrace

De Gooi en Eemlander, 03 oktober 2001 – (Gert Keizer, zowat klaar voor de start)

Gert Vink met z’n Gambiet

Als je dit verhaal te lang vindt … rustig stoppen door: Kees Riemer

Als je dit verhaal te lang vindt ………… rustig stoppen.
Door: Kees Riemer, 12 oktober 2001

Jullie kennen allemaal de opzet van de wedstrijd. Solo. Keus uit vier routes. Start op woensdagmorgen, finish vóór zondagmiddag 12:00 uur. Boeien fotograferen en verder een gedetailleerd logboek bijhouden. Minimale rusttijd 27 uur, verdeeld over minstens 3 x 6 uur. Minstens één rustperiode voor anker. Rusten alleen in de havens die in de route zijn opgenomen, in die volgorde. Er wordt gevaren op SW-handicap, de zeilvoering is vrij. Bijgaand een kopie van het logboek dat we bij moesten houden.Dinsdagmiddag 2 oktober om 16:00 uur ben ik naar Muiden vertrokken. Op de motor, want de wind was op het Gooimeer recht tegen. Bovendien was het windkracht 7. Nou dat heb ik gemerkt. Bij Almere waren de golven zo hoog en zo kort achter elkaar dat m’n boot af en toe helemaal stil kwam te liggen.

Toen moest ik weer terug. Uiteindelijk kostte me dat tien minuten, maar erger, het Waarschip waar ik de hele tijd tegen voer was me nu voor. De sluispassage nam twee uur in beslag. Vanaf de OVD 3 koers 240 naar de PH boei bij Pampushaven. De wind werd steeds zwakker, dus bij de PH ben ik gestopt en ben Pampushaven in gevaren om te ankeren. Daar lagen al twee andere boten uit de wedstrijd. Ze hadden nog macaroni over, dus voor ik het wist zat ik bij een ander aan boord te eten met een heerlijk glas wijn erbij. Het werd een gezellige avond, met vijf boten aan elkaar, onder een heldere sterrenhemel. Het is allemaal niet zo eenzaam.    tijdens de 200 myls ‘SOLO’ – 2001, nabij de NEK, Hoorn Vierde dag Weer om zes uur op. Rustig aangedaan en om half negen gestart bij de PH boei. Met fok te loef naar de NEK (bij Hoorn). Eigenlijk had ik de halfwinder moeten zetten. Werd ik een beetje lui? Vanaf de NEK moesten we opkruisen tegen een zuidelijke wind naar de GZ 2 bij Volendam. Goed gezeild, in een directe wedstrijd met vier, vijf boten. Ik liep grandioos. Vanaf de GZ 2 overgestoken naar de BvK bij Blocq van Kuffeler. Dat was 60 graden aan de wind, dus dat liep er lekker doorheen. Vanaf de BvK het laatste rak naar Muiden. Helemaal opkruisend. Na de eerste slag kwam ik in de hoek bij Amsterdam terecht, vanaf daar met korte slagen naar Muiden, onder Pampus door. Om 15:34 uur heb ik heel trots de M 1 gefotografeerd, trots omdat ik twee boten vlak achter me had gehouden, maar meer nog omdat ik de wedstrijd tot een goed einde had gebracht. Het is toch een uitputtingsslag. Op 58 gestarte boten waren er zeven uitvallers. Het is een heel snelle wedstrijd geworden, met goede tot stevige wind. Ik heb er geweldig van genoten, en heb het ook goed gedaan vind ik. Geen brokken, dat is al heel belangrijk. Jammer van die beslissing bij Enkhuizen. Daar heb ik twee uur mee verloren. Aan de andere kant, er zaten nog heel veel schepen achter me en die hebben nog meer last van de winddraaiing gehad dan ik. De snellere boten hebben mazzel gehad omdat die de gelegenheid hadden op de tweede dag helemaal naar Lelystad te varen. Er is helaas één aanvaring geweest. Een schipper was ’s morgens in het donker vanuit Urk vertrokken met zijn Winner 950. Bij het zeilen zetten, het was lagerwal dus hobbelig, hoorde hij binnen iets omvallen. Hij is naar binnen gegaan om het op te ruimen. Toen hij weer buiten kwam zag hij een muur van staal voor zich. Hij knalde op een vrachtschip. Stom, maar ja, een ongeluk zit in klein hoekje. De boot was flink ontzet, het boegbeslag kapot en daardoor ging een paar minuten later de mast naar beneden. Gelukkig was met hem zelf alles goed. Hij is op eigen kracht naar Workum, zijn thuishaven, gevaren. Aanstaande woensdag is de prijsuitreiking. Dat Waarschip 660 is heel hoog geëindigd, tweede waarschijnlijk. Ik vind dat heel knap van die man. De uitslag is nog niet zeker omdat de foto’s en de logboeken nog gecontroleerd moeten worden. Er worden dus nog correcties d.m.v. strafpunten doorgevoerd. Ik ben ergens rond de dertigste plaats geëindigd. Vorig jaar zat ik hoger. Dat was het. Is er iemand helemaal aan het eind gekomen van dit lange verhaal? Kees Riemer, 12 oktober 2001

’t Fokselmaatje

’t Fokselmaatje. Verenigingsblad wsv. AVOH – Huizen, eind september 2001

Plassen op een potje naast de helmstok

Gooi- en Eemlander, 03 oktober 2001

Plassen op een potje naast de helmstok

Onder zeil

De 24-uurs uitvaren is natuurlijk reuze stoer, maar echte mannen varen solo en wel 200 mijl achter elkaar. Het solozeilen mag zich in een toenemende populairiteit verheugen. De bedoe- ling is om tussen 3 en 7 oktober 200 mijl af te leggen op het IJsselmeer. De deelnemers kun- nen kiezen uit één van de vier mogelijke ‘banen’. Niet alleen de zeilprestatie telt, maar ook de manier waarop het logboek wordt bijgehouden. Wat te denken van het volgende citaat: ‘7 Bf. Nu waait de stront van de dijk en staan de uiers horizontaal onder de koeien’. Om een en an- der veilig te houden, zijn 27 verplichte rusturen ingelast. Door het tijdstip waarop de wedstrijd plaatsvindt, is het weer meestal niet al te vriendelijk. De avonturen van de helden zijn te vol- gen op internet. Je vindt er verslagen van de wedstrijd en uit vorige jaren zijn er fraaie foto’s

en bloedstollende verhalen.
200 mijl is een heel eind, maar rond de wereld is nog verder. De bekendste zeilrace ter wereld ging 23 september weer van start. De Volvo Ocean Race (voorheen Whitbread) is goed te volgen op het internet. Ook in ons land zullen de verrichtingen van de Nederlanders, die aan de race meedoen nauwlettend in de gaten worden gehouden. Jammer dat er geen Nederlands jacht meedoet. Keer op keer blijkt dat Nederlandse captains of industry over een ruime blik en veel (voor)kennis beschikken, maar een boot sponsoren? Ho maar. Waar blijft Nederlandse glorie? De firma Stentc, bekend voor software voor de watersport, haakt in op de Volvo Race. Er zijn simulatieprogramma’s van de boot van Roy Heiner, waaraan een prijsvraag is verbonden. Zie de site voor details.
Zeilmakers zijn niet bang voor het internet. Al eerder signaleerden we een encyclopodie van zeilmakers met uitputtende informatie. En nu is er weer wat nieuws. Onder de naam sailcloth. com is er een site van een vooraanstaande fabrikant van zeildoek. In principe is de site bedoeld voor proffesionele zeilmakers, maar het spreekt voor zich dat ook de eenvoudige consument heel wat kan opsteken. Zo vind je een uitgebreide (Engelse) woordenlijst en onderhoudstips en rekenmodellen voor je eigen zeilen. Overigens hebben deze Britten niet de enige site met interessante informatie. Ook van de Werf maakt het mogelijk om rekenmodellen op je eigen wensen los te laten.
(Willem Melching: willem.melching@hetnet.nl)

*TIP* Goedkoop winkelen en toch al je geld uitgeven? Dat kan op de bootaccesoiremarkt van 29 september tot en met 7 oktober in Naarden. Voorpret op de site.

De adressen:

200 myls:www.200myls.nl
Volvo:www.volvooceanrace.org/homepage.html
Stentec:www.stentec.com/software/vor6orace2001.html
Sailcloth:www.sailcloth.com
Van der Werf:www.zeilmakerij,com
Bootaccesoiremarkt: http://www.bootaccesoiremarkt.nl/index_2.html

de Uitkijk, Nieuwskrant van de Waterkampioen, 28 september 2001

Margriet

Verhaal in de Margriet van maart 2001,
waarin 3 vrijgezellen kandidaten zich beschikbaar stellen voor ….

200 myls ‘SOLO’ door Barend Peters

200 myls ‘SOLO’ van 3 t/m 7 okt. 2001 Medio maart 2001 kwam ik bij het surfen op internet de site tegen over de “200 mijls solo” wedstrijd die al jaar en dag in okt wordt gehouden. Nieuwsgierig even bij de inschrijfpagina gekeken maar helaas bleek de inschrijving al gesloten te zijn. De inschrijvingen waren bij 60 ingeschreven schepen gesloten. Jammer dacht ik nog. Het toeval treft dat ik een week later nog een keek en bleek de inschijving weer open te zijn tot een maximum van 70. Snel ingeschreven en wat schetst mijn verbazing dat ik ook nog werd toegelaten. Zonder enige wedstrijdervaring meedoen aan zo´n wedstrijd leek me toch enigszins spannend maar vooral leuk en een uitdaging. Maargoed, heb voldoende zeilervaring een goede (Beetje te kleine) boot met ruime solo ervaring. Volgens de handicap factor krijg ik een SW waarde van 121, wat het strijden tegen grotere en snellere schepen tot een eerlijke strijd maakt. Dus ook voor kleine schepen is het dan goed om redelijk mee te komen in het klassement. Tegen snelle wedstrijdschepen met strak getrimde Mylar zeilen is niet tegen op t varen dat mag duidelijk zijn. Maar het doel is om de wedstrijd uit te varen en dan zo goed mogelijk. De voorbereidingen: In het voorseizoen stond een grondige opknap- en schilderbeurt op het programma en nieuwe zeilen waren in de maak bij de zeilmaker. In de zomer zou ik wel eens wat meer op dit niveau gaat zeilen wat dus veel en lang doorzeilen inhield. Varen in de donkere uren is door ruime nautische (zeil) ervaring geen probleem. In augustus had ik toevallig een weekend vrij en heb toen op het allerlaatste moment besloten weer eens een “rondje Noord Holland” te doen. Kijken of dit in een weekend van zaterdagochtend vroeg tot zondagavond zou lukken. Dit leek me een goede training voor de 200mijls. Dit was nl. een 122 mijls-in-twee-dagen-solo-reis, met ZW5 op zee. Mijn boot moest toch nog wat aangepast worden en zoals het altijd bij mij gaat gebeurde dit dus weer het allerlaatste moment. De verstaging moest worden (allang al) eens goed aangepast en het elektrisch systeem aan boord incl. een nieuw instrumentenpaneel moest nog steeds worden geïnstalleerd Dit paneel lag al 1,5 jaar in de schuur te wachten. Dus het werd tijd. Voor de nodige (stroom)spanning aan boord heb ik de bestaande enkele accu uitgebreid met 2 extra accu’s Tijdens de wedstrijd is het bijna niet mogelijk om in een haven de accu´s bij te laden. Daar ik een BB.motor heb kan ik ook niet dmv een dynamo stroomdraaien. Tijdens de wedstrijd is dit trouwens ook verboden ook voor de inboards. In de laatste 1,5 week heb ik m´n stuurautomaat (die ook al 2 mnd in de schuur lag) geïnstalleerd en het elektrisch paneel incl. auto/CD speler geïnstalleerd. Alle bedrading en verlichting heb ik dus vernieuwd en alles is met een schakelaars te bedienen en is alles met glaszekeringen beveiligd. Voor heen ging dit met losse draadjes op de accu. Nu bleek de stuurautomaat die ik tweede hands had gekocht niet te werken en kon zogauw het probleem niet vinden. Nu wist ik dat Arthur zo´n zelfde had en zou hem gaan vragen om de zijne te lenen. Ook moest de VHF antenne nog in de mast en de VHF naast het paneel worden ingebouwd. Een VHF is altijd handig voor de weersberichten op het IJsselmeer en voor een veilige navigatie en/of bij noodsituatie´s** een must. (** niet allen voor jezelf maar ook voor evt. hulp bij andere schepen). Ook werd een gewone aluminium plaat radarreflector (40 cm) op de BB zaling geplaatst voor het varen in de donkere uren en bij evt. slecht zicht situaties. Deze gewone plaat reflectoren zijn de enigste die goed radarsignalen reflecteren. Die bollen en buizen werken veel minder, zijn misschien iets mooier en gestroomlijnder(!) maar werken dus veel minder. Deze plaatreflector zou nog voor een handicap in de wedstrijd zorgen bleek later. Op de 200 mijls site staan alle deelnemers met naam en een foto van hun boot vermeldt. Leuk om te lezen dat er nog een Jaguar 22 mee deed. Per e-mail heb ik contact met men gezocht en tijdens het e-mailen en ervaring uitwisselen hadden we voordat we elkaar kende al een weddenschap uitstaan voor een fles Schipperbitter wie het hoogste in de wedstrijd zou eindigen. Tijdens het shoppen bij Dekker Watersport kwam ik Iddo (die daarnaast zijn kantoor heeft) net voor de wedstrijd nog even tegen. De routes en de (GPS) navigatie In de weken voor de wedstrijd heb ik met het programma WaypointsGPS alle boeien in de GPS geprogrammeerd, zo´n 470 in totaal. Met de GPS knopjes zelf is dit bijna niet te doen of je moet monnik zijn met heel veel vrije tijd. Het voordeel is dat je door de boeien te gebruiken makkelijk een route aan kunt maken en wijzigen. Ook kan tijdens de donkere uren op het plotscherm een idee worden gevormd over mogelijke (onverlichte) boeien in de buurt. Tijdens de “24 uurs van Medemblik” in augustus jl. had deze tactiek/techniek zich al bewezen op de boot van Ineke. Tijdens de 200 mijls kun je kiezen uit 4 verschillende routes waarvan Route 1 buitenom naar IJmuiden en terug gaat, route 2 het Wad opgaat aangevuld met verschillende rakken op het IJsselmeer. Route 3 en 4 zijn beide kriskras routes op het IJsselmeer. Een ding hebben de routes gemeen dat ze tot Den Oever ( 61 mijl ) hetzelfde zijn. Daar mag je beslissen welke route je verder gaat doen. Ik had alle mogelijke routes via de PC in de GPS gezet Ook maar eens nieuwe 1800 kaarten aangeschaft om de navigatie eens netjes te doen en alle routes in de kaart getekend. Normaal gesproken vaar ik met verouderde 1800 kaarten die ik van mijn werk krijg/meeneem. Op het IJsselmeer veranderd er toch weinig tot niets van belang voor kleine scheepjes. Op de Waddenzee is het overigens wel verstandig om nieuwe kaarten te gebruiken. Mijn Garmin 128 GPS is ingebouwd in het kuipschot naast de Clipper Dual data display (log en diepte meter) En is dus makkelijk vanuit de kuip af te lezen en te bedienen. Routes varen volgens de “highway” displaymode” is een fluitje van een cent geworden. (zie foto´s) De wedstrijd Dinsdag 2 okt. Na voldoende boodschappen te hebben gedaan en mijn boot aan de kade even helemaal te hebben schoongemaakt en opgeruimd. Tijdens het schoonmaken en opruimen kwam Iddo nog even langs die toevallig naar de Boot-Accesoiresbeurs in Naarden ging. Na een snelle groet en babbel heb ik mijn schip opgeruimd, de geleende stuurautomaat geïnstalleerd die naar behoren werkte. Toen rond 1600 vertrokken richting Muiden waar de volgende ochtend de start zou zijn. Het weer was niet al te best, W tot ZW 6 met veel regen en vlagen. Of dat juist goed zou zijn of niet kon ik nog niet zo inschatten al waren de weersberichten voor de komenden dagen niet verkeerd. In ieder geval voldoende wind, dat zou zeker zijn. Rond 1700 kwam in in de Stichtinghaven in Muiden aan en heb daar in de buurt van de andere kleinere schepen een ligplaats gezocht. Sloot daarbij wel 3 schepen in een box op, maar het mocht van de havenmeester. Iddo´s Jaguar 22 lag al keurig in een box strijdklaar te wachten. Op de steiger kwam ik al snel andere medestrijders tegen die opeens beweerde dat er schietoefeningen (gekscherend. “bommeldingen” genoemd :-) ) nabij Den Oever waren waardoor Den Oever en de Waddenzee verboden gebied waren voor schepen. Normaal gesproken houdt Defensie rekening met zeilwedstrijden en willen oefeningen nog wel verzetten. Maar door een communicatieprobleem is de “200 mijls Solo” de Defensie ontgaan en kon de oefening op korte termijn niet meer verzet worden. Misschien hebben de spanningen in de wereld ook wel met de noodzaak tot oefenen te maken, wie zal het zeggen. De wedstrijdleiding heeft de laatste dag voor de wedstrijd besloten een andere wedstrijdbaan uit te geven. Deze moet dan door alle deelnemers worden gevaren. Jammer voor de gene met grotere jachten die buitenom zouden willen. Maar aan den ander kant heeft het ook wel wat allemaal dezelfde baan te varen. De nieuwe baan stond al op internet en een enkel hadden dit al gezien. Deze nieuwe baan was een goede variant op de bestaande route 3 en met de huidige weersvoorspellingen geen verkeerde baan.. Dus snel tijdens het eten van een prima hapje van de traiteur aldaar (in de hoofdstaat, t.o. de chinees en is zeker aan te bevelen) de nieuwe route overgenomen en deels ingevoerd in de GPS. S´avonds is het geplande Palaver bij het café van Ome Ko in Muiden druk bezocht. Daar werden we verwelkomt door de wedstrijdleiding en de laatste mededelingen gedaan o.a ,. het hoe en waarom van de nieuwe route en de actuele wind en weerberichten van de komende dagen. De “200 mijls Solo” logboeken, de Kodak wegwerp camera (voor het maken van de bewijsfoto´s van alle te ronden wedstrijdboeien) en een echte 200mijls Solo pet werden uitgereikt. Eigenlijk staat er op deze pet met grote letters “Ik ben Remy” :-) . De uitgereikte consumptie bon werd tuurlijk gelijk genuttigd voordat ie kom bederven Loop van de avond weer terug gelopen met enkele medezeilers. Deze hadden nog een paar prima tips o.a. deze ” Als je accu´s leeg zijn is je schip lichter en vaar je sneller”.. Ik heb het later maar niet uitgeprobeerd. Nu maar aan boord voor een goede nachtrust en de wekker gezet om 06:00 uur. Woensdag 3 Oktober S´morgens was er om 06:30 al veel bedrijvigheid op de steiger en iedereen maakte zijn schip zeilklaar. Even balen omdat ik het vermoeden had dat mijn gasfles “opeens” leeg was en dus geen koffie kon zetten. Heet water van de buurman was dus welkom voor een thermoskan thee. Vanaf 07:00 tot 10:00 mocht er worden gestart bij de M1 in het aanloop geultje voor Muiden. Snel nog een foto van de scheepsnaam als bewijs dat deze kamera bij dat betreffende schip hoort. Rond 07:15 heb ik losgegooid en ben samen met andere schepen richting startboei M1 gevaren. Deze om 07:49 gefotografeerd waarmee de wedstrijd voor mij in was begonnen al snel verschenen de eerst spinakers en bolle jannen. Ook ik heb mijn bolle jan snel gehesen en voer met een snelheid tussen de 7 – 8 knopen (zie foto met geel-witte bolle jan) richting de eerste boei bij Volendam, en het volgende rak naar de NEK boei bij Hoorn. Wind was ZZW 3 en later in de ochtend toenemend tot ZW 5-6. De rompsnelheid van mijn boot (waterlijn ~6,0,mtr) is ongeveer 5,7 knopen en dus vaar je met zo´n wind ver boven je rompsnelheid. In feite zit je dan net tegen planeren maar daar is de boot net weer iets te zwaar voor. Z´n vlakke onderwaterschip is op ruime koersen snel, op aan de winds koersen iets minder. Maar geen verkeerd begin. Na de Nek boei aan de wind naar Lelystad en en Houtribsluis. Bij het ronden van de NEK boei blijkt toch wel dat meer mensen moeite hadden om solo hun spui en bolle jan te bergen. Zeker niet makkelijk bij ZW 6. Nu zie je de beperkingen van je solo varen en mis je dus bepaalde vaardigheden en aanpassingen van je boot. Het passeren van de Houtribsluis heb ik gebruikt om mijn (dacht ik) lege gastankje om te ruilen met een vol tankje wat mijn vriendin graag even kwam brengen. Na Lelystad zou het volgende rak richting Medemblik zijn, en bij de huidige wind ZW 5 dus mooi halve wind. Ik kan mijn kiel omhoog halen en kon dus het Enkhuizerzand (diepte ~ 1.20 mtr) flink -net onder de dijk- afsnijden. Dit zou mijn eerste winst zijn tov de grotere schepen die er echt omheen moesten. Blijkbaar hadden toch een paar schepen meer een ophaalbare kiel of een ondiep onderwaterschip , want ik voer daar niet alleen. Ik neem aan dat zij de droogte daar toch ook wel wisten. Bij Medemblik werd om 18:47 s avonds besloten nog door te varen naar de volgende rusthaven Urk. Daar bij de aanloop (pure lagerwal, wind ZW 6) het donker nog ’n onverlichte staak geraakt die een leuke kras op de nieuwe verf veroorzaakte. “Dat is ’t risico van het vak”! dacht ik maar. In de Gemeente haven lagen meer soloschepen en langszij een collega gemeerd en na ’n snel praatje, ’n snelle hap pasta (voor de kool- hydraten) en een borreltje en moe maar voldaan van een goede nachtrust genoten. Om de informatie die op internet staat te voeren en voor de wedstrijdleiding om een goed overzicht van het veld te hebben dien je elke avond per mobiele telefoon of per SMS je passage punten, de rusthavens en evt. bijzonderheden door te geven. Deze werden die zelfde avond nog verwerkt en na 23:00 stond er dus een actueel overzicht op de internetsite wat leuk voor de thuisblijvers was. Dit was prima en zeker professioneel geregeld door de leiding. Mijn complimenten. Het aantal afgelegde mijlen bedroeg tot nu toe 71 (66 volgens de wedstrijdleiding). Donderdag 4 oktober s´Morgens op tijd weer vertrokken en om 09:03 bij de UK16 boei al fotograferend weer aan de wedstrijd begonnen. De wind WZW 5-6 en vaar ruime wind en met goede snelheid richting de Sport B boei nabij Breezand op de afsluitdijk. Hier vaar je net naast het schietoefeningen gebied van Defensie en regelmatig komen straaljagers over en redelijk vaak is een inslag op een van de doelen in de Waddenzee te horen. Soms zie je een rookpluim boven de afsluitdijk uitkomen. Even een schietgebedje (toepasselijke naam) dat ze maar goed moeten mikken en dat er geen verdwaalde projectielen boven het IJsselmeer vliegen. Daar kan mijn boot, mijn nieuwe zeilen en ik zelf ook niet zo goed tegen. Na de Sport B boei gerond te hebben is het een flinke scherpe aandewindse koers naar Stavoren, Hindelopen en later naar Enkhuizen wat mijn volgende rusthaven zal worden. Op dit rak ging dus mijn (geleende) stuurautomaat kapot waar ik dus behoorlijk van baalde. In eerste instantie het gemis van dit toch wel makkelijke apparaat. Met veel wind stuurt ie niet echt goed maar voor korte tijd is het toch goed te doen. Heb nog even een nieuwe accu aangesloten om te kijken of het niet aan een te lage boordspanning lag, maar ook dit bracht geen verbetering. Later hoorde ik dat meerdere automaten kapot gingen zelfs door een schipper die er per ongeluk op ging zitten. Daar kunnen ze blijkbaar ook niet tegen :-) In de buurt van Stavoren kwam ik Iddo met zijn Jaguar 22 tegen en zijn samen opgevaren richting Enkhuizen (KG 2 ten noorden van Enkhuizen). Reglementair moet je een rustperiode van min. 6 uur ten anker liggend hebben doorgebracht. Het kommetje van de Companiehaven bij het Openlucht museum is daar dus een prima plek voor. Daar hebben we samen ten geankerd, wat gegeten en biertje genuttigd en zijn toen maar op tijd gaan slapen. Het aantal afgelegde mijlen bedroeg tot nu toe 147. Vrijdag 5 oktober S morgens wederom op tijd gaan varen en om 08:11 weer aan de wedstrijd begonnen bij de KG2 boei, en vertrokken richting het Vrouwenzand, boei VZ1. met een ZZWlijke wind krachtje 5. Door dat m´n stuurautomaat het niet meer doet kan ik heel moeilijk het schip op koers houden en op het voordek de bolle jan + boom klaarmaken en hijsen. Even het roer vastzetten kan wel maar zeilen wisselen heeft te veel effect op het roer dat ie dan niet op koers blijft. jammer het was net zo´n mooie ruime koers ervoor. Maar met een enkel gereefd grootzeil en de genua ** was de snelheid meer dan voldoende ( ** een prima combinatie voor mijn iets loefgierige boot). Vanaf het Vrouwenzand nabij Stavoren richting de vaarroute van het Enkhuizerzand en de wedstrijdboei EZ 27. Jammer daar de wind juist nu kromp naar Z ten Oosten, kracht 4-3. Dat werd dus met lange en tijdrovende slagen opkruisen richting Lelystad. Dit duurde uren en Iddo die met zijn Jaguar 22 iets langzamer was haalde me op de. BB rakken steeds in en op de SB rakken liep ik steeds uit. Ook volgens de log en de GPS bleek daar 1 mijl verschil in te zitten. Ik begreep er geen snars van. Hoe kan dat nu? Staat m´n mast niet recht, is het tuig asymmetrisch.. Hoofdbreeksels dus. Eindelijk werd om 18:01 de EZ27 gerond en gefotografeerd. Snel motor aan, zeil opdoeken en full speed omstomen naar de Houtribsluis, Lelystad. De sluis hebben Iddo en ik als een catamaran gekoppeld gepasseerd en zijn later langs de Oostvaardersdijk gezamenlijk opgevaren. Het weer was rustig, in de luwte van de dijk, wind ZZO 2-3 en eindelijk en eindelijk een rustig schip om te koken en warme thee te maken. Daar ik voldoende pasta met tomatensaus (ja weer!) had heb ik mijn Jaguar 22 strijdmakker de helft gegeven en zijn zo al etend het volgende rak ingegaan richting de midvaarwater boei PH (Pampushaven). Het weer was weer aardig aangetrokken tot ZZO 5 tot 6. Het rak Pampushaven – Hoorn ging dus als een speer. Na ronden NEK boei om 23:47 weer aan de wind terug naar Volendam. Zaterdag 6 oktober Dit was het schitterend zeilen met deze ZZO’ lijke wind en een heldere sterrenhemel, een bijna volle maan. Echt kicken dus!! Heb per mobiele telefoon regelmatig contact met Id- do en bespreken wat we gaan doen. Bij Volendam besloten om door te gaan naar de wedstrijdboei de BvK en de daarbij horende rusthaven Blocq van Kuffeler. Dat dit nog een paar uur zou duren besefte ik dan wel. Gezien oppas problemen (te voorkomen) voor mijn kinderen thuis moest ik per se voor zaterdagmiddag thuis zijn. Tijdens het gebruikelijke doorgeven van de posities en tijden s´avonds even met de wedstrijdleiding overlegd wat het minste strafpunten zou geven, of minder mijlen of strafpunten voor te weinig rusturen. Men dient nl. min 27 rust-uren te hebben met min. 6 uur ten anker. Minder rusturen zou het minste strafpunten opleveren. Uiteindelijk zou ik meer dan voldoende rusturen hebben genomen. Iddo die net achter me voer zag er een beetje tegenop om nog door te gaan. Hij had mat meer moeite met s´nachts varen en de vermoeidheid begon ´m op te breken. Mijn ver- moeidheid viel mee, door mijn onregelmatige werktijden waarschijnlijk kan ik waarschijnlijk iets beter tegen deze nachtelijkeacties. Mijn doel om uiterlijk zaterdag te finishen in Muiden besloot ik toch door te gaan en zo dicht mogelijk bij de finish te rusten. Om 03:51 de boei BvK gepasseerd en gelijk doorgevaren naar de Blocq van Kuffeler. Ondertussen wat bouilion op het vuur gezet en toen we gemeerd lagen dit gegeten. Dat smaakt na zo´n lange zeildag (ruim 21 uur en 84 mijl ! ). Nog een biertje en snel onderzeil. Volgende ochtend met een paar andere solozeilers die aan het steigertje voorin de werkhaven lagen even een snelle babbel, koffie gedronken en wat ontbeten te hebben zijn we gezamenlijk rond 11:00 weer op pad gegaan. Om 11:31 de boei BvK gerond en dus weer aan het wedstrijdrak begonnen nu richting Muiden. Wind Zw 3-4 met vlagen naar 5. Prachtig zeilweer en niet eens koud. Het is zaterdag dus al weer wat meer jachten op het water, best wel druk eigenlijk. Met wat lange aandewindse slagen richting Uitdam om zo toch zo snel mogelijk in de buurt van de finish te komen. Even goed de rakken uittekenen op de kaart en heel scherp blijven varen. Nabij Pampus ging er opeens een lichtje bij me branden. Het mijlverschil over SB en BB werd me duidelijk. Voor vertrek had ik een radarreflector op de zaling gemonteerd. Deze verstoorde de spleetwerking tussen groot-, en voorzeil!… Stom dat ik dit niet eerder besefte. Waarschijnlijk verstoord deze reflector wel 1 meter van de spleetwerking. En op een achterlijk lengte van ong. 6 meter is dit best wel veel.. Die reflector moet dus bij een eerstvolgende gelegenheid bovenin de mast!. Om 14:39 passeer ik de M1 boei net voor Muiden, maak de laatste foto als bewijs, laat het schip drijven. Feliciteer even met een harde schreeuw mijn strijdmaatje en schrijf de tijden en logstanden (log en GPS log) in het kladlogboek. Ga snel mijn zeilen bergen en start de motor. We gaan gezamenlijk naar Muiden en meren af langszij andere solozeilers. Mijn logboek ik niet netjes geschreven en schrijf deze voor de netheid nog maar even rustig over. Ga dan bij het startschip me afmelden, logboek en camera inleveren, bel de wedstrijdleiding de laatste rusthaven en passage tijden door. Mijn GPS log wat de nauwkeurigste is geeft een tripafstand van 255 mijlen aan met een gemiddelde snelheid van 4,9 mijl/uur. Niet verkeerd voor zo´n klein scheepje. Die 255 mijl is incl. de aan de windse kruisrakken en de afstanden van en naar de rusthavens in de buurt van de wedstrijdbaan. Deze tijd geldt dus al als rusttijd. De hele wedstrijd.. Na iedereen te hebben begroet ga ik al motorend richting mijn thuishaven, Naarden. Een voldaan gevoel van deze wedstrijd, veel gezeild Enkele feiten:op de uitslaglijst van de wedstrijdleiding: * Route 3 * Finishdatum : 6 okt.14:39 * SW Handicap : 121 * Handicap tijd : 133091 * Handicap plaats : 39 (van de 51 reglementair geëindigde schepen, 7 gediskwalificeerd, en 10 niet gestarte schepen. * Finish tijd : 14:39 * Zeiltijd : 44 uur 44 minuten * Rusttijd :34 uur 55 minuten * Wedstrijd tijd : 79 uur 39 minuten * Gem. route snelheid : 4,1 * Plaats punten : 150 * Route punten : 200 * Diverse punten: -3 (oa netjes bijhouden en goed invullen logboek, ontmoetingen met andere schepen loggen. * Totaal punten : 347 * Totaal afgelegde afstand : 255 (volgens GPS) Gemelde posities route 3 Barend Peters True Blue – NaardenVoorlopige wedstrijdstand 39 03/10 – 07:49 – M1 – MUIDEN START – 0 03/10 – 09:46 – GZ2 – VOLENDAM – 11 03/10 – 11:05 – NEK – HOORN – 18 03/10 – 12:53 – OVD3 – S/LELYSTAD – 29 03/10 – 15:13 – EZ27 – S/LELYSTAD – 37 03/10 – 18:27 – V15 – MEDEMBLIK – 52 03/10 – 21:45 – UK16 – URK – 70 04/10 – 09:03 – UK16 – URK – 70 04/10 – 13:18 – SPORTB – BREEZANDDIJK – 94 04/10 – 15:23 – VZ1 – STAVOREN – 105 04/10 – 16:46 – H2 – HINDELOOPEN – 112 04/10 – 21:46 – KG2 – ENKHUIZEN – 127 05/10 – 08:11 – KG2 – ENKHUIZEN – 127 05/10 – 09:32 – VZ1 – STAVOREN – 134 05/10 – 15:38 – EZ27 – S/LELYSTAD – 151 05/10 – 18:01 – OVD3 – S/LELYSTAD – 158 05/10 – 21:12 – PH – PAMPUSHAVEN – 167 05/10 – 23:47 – NEK – HOORN – 179 05/10 – 01:32 – GZ2 – VOLENDAM – 186 05/10 – 03:51 – BVK – BLOCQ V.KUFF – 192 06/10 – 11:31 – BVK – BLOCQ V.KUFF – 192 06/10 – 14:39 – M1 – FINISH MUIDEN – 200 Barend Peters, S/Y True Blue

De 200 zeemijlen van Jan Luyendijk

De 200 zeemijlen van Jan Luyendijk

Door Jan Herman BaasHuizen – Nog zes nachtjes slapen en dan begint in Muiden de zwaar- ste solozeilrace van Nederland. Jan Luyendijk(60) is behoorlijk en- thousiast. Hij kan nauwelijks wach- ten totdat hij met het fotograferen van de boei M1 van start gaat. De Huizer begon de door hem geor- ganiseerde uitputtingslag ooit met vier deelnemers. Aan de zesde edi- tie van de 200 myls ‘SOLO’ nemen 68 zeilers deel. ‘Dat hadden er zeker driehonderd kunnen zijn’, zegt Luyendijk. Binnen een week zat ik vol.’ De Huizer vertelt dat veel zeilers er niet voor terugdeinzen in vijf da- gen en vier nachten 200 zeemij- len alleen te varen. Hoewel het gaat om luxe zeilboten, mag de motor tijdens de wedstrijd niet aan Deelnemers leveren zichzelf vijf dagen lang over aan wind, water en lucht. ‘Het is eind september/begin ok- tober altijd beestenweer. Onweer, bliksem, uitlopers van cyclonen’, grijnst Luyendijk. ‘Maar soloschip- pers zijn een speciaal kaliber men- sen, die echt voor de eenzaam- heid en zeilen gaan. Vorig jaar zei iemand die had meegevaren te- gen mij:’Dit is het beste wat me ooit is overkomen’. Luyendijk ver- gelijkt de race met een marathon of een elfstedentocht. ‘Het is een aanslag op de conditie en uithou- dingsvermogvermogen van de deelnemers.’ Fotograferen Woensdagmorgen is de start. Deelnemers kunnen tussen zeven en tien uur ’s morgens uitvaren. De Gooi & Eemlander 27 september 2001

Hun starttijd is het moment waarop zij de boot voor de haven van Mui- den fotograferen. Daarna kunnen ze kiezen voor vier routes: richting Noordzee, Waddenzee of langs de IJsselmeerstadjes. Met het op korte afstand fotogra- feren van merktekens en het mobiel doorbellen van posities en passa- getijden voldoen de deelnemers aan de jury-eisen. Luyendijks zoon Bob verwerkt de standen dagelijks in een computerprogramma, dat Luy- dijk heeft geschreven. Zoon Marco zet het verslag op internet, zodat de wedstrijd op afstand is te volgen en bij te houden. Familie overal, in Zuid Afrika of Canada kan zo mee- kijken hoe ‘papa’ zeilt.’ Er zijn mini- maal 3 rustperiodes van zes uur. Tijdens de race moet een zeiler 27 uur niet zeilen. Daar staat tegenover, dat de schippers niet langer dan 24 uur op een plek mogen liggen.Boven de windkracht zes wordt niet gevaren en ook niet bij een zicht min- der dan 1000 meter. Verder hangt ’t helemaal af van de wind hoe de wed- strijd verloopt. ‘Als je de wedstrijd wil winnen moet je slim zijn. Zeventig, tachtig mijl(een zeemijl is 1852 meter-red) op een dag is moge- lijk, maar de ervaring leert dat het weer nooit zo gunstig is. Sommige deelnemers zijn vrijdagavond (na bij- na drie dagen) al binnen, anderen een minuut voor sluitingstijd op zon- dagmiddag 12.00 uur. ‘De wedstrijd is niet zonder risico’s, maar dat is de verantwoording van de deelnemers’, aldus Luyendijk. De ervaring leertdat zestig pro- cent de wedstrijd uitzeilt. Luy- endijk is niet meer bang voor een golf, sinds hij ergens in de jaren zeventig met schipper Dirk Nauta op het jacht de Prodent met 54 knopen wind over dek, op zee voer.Stramien. Van de wedstrijdzeilers is ongeveer

Jan Luyendijk op zijn Jeaneau Sun Light 30′ een derde afkomstig uit de omgeving, zoals ’t- Gooi, Eemland en Almere. De anderen komen uit heel Nederland en hebben hun boot veelal in de- ze regio liggen: Muiden, Naarden, Huizen, Muider- zand en Lelystad. ‘Veel ‘kerels’ zegt Luyendijk, ‘die voor vijf dagen ontsnappen aan het stramien. Het zijn allemaal totaal verschillende mensen’ De jongste zeiler is 29, de oudste 70. Allemaal mannen. Luyendijk heeft in die zes jaar nog geen vrouw gevonden die de uitdaging aandurft. ,Reken maar dat je kapot bent aan het eind. Je hebt een paar dagen nodig om te herstellen.’ Toch zijn de deelnemers lang niet allemaal door- gewinterde kerels. Wel zoeken ze voor even de vrijheid op. Luyendijk zelf ook. “Ik ben een workaholic, werk van ’s morgens zes tot ’s avonds half tien. Ik heb in het bedrijfsleven veertig jaar in een spitspositie gestaan. Dan is het prachtig om op het water alleen met jezelf te zijn. Wie weet er nou uit ervaring dat een ster ’s nachts schittert in tegenstelling met een planeet, waarvan het licht gelijkmatig schijnt.

Oude koeien van 2000

• Ik zorg maar goed voor mijzelf, de 200 myls hoeft niet alleen uit afzien te bestaan.
• Wie heeft er meer de pest in: “Degene, die uitvalt, of ik zonder wind ?”.
• Wilma, m’n stuurautomaat is bijna net zo koppig, als degene die thuis zit.
• Het is hier dieper, dan dat ik snel ga.
• Hij helpt me op doeltreffende wijze van m’n slaaptijd af en van m’n bier, maar hij kookt, zoals hij praat : “Verrassend en veel !”.
• Ik begin in deze rust te hallucineren en hoor zacht in de nacht een pracht van een vrouwenstem m’n naam noemen.
• In de geleende Jaquar 22′ jongleert Henjo, als een volleerd ruiter zijn zeilpony, dansend over de golven, van Den Oever naar Urk in een dikke wind zuid, ruim 6 Bft.
• 7 Bf. Nu waait het stront van de dijk en staan de uiers horizontaal onder de koeien
• Hi there, I agree – I think KPN is thrilled as the wave lengths are being continuously used up on the IJsselmeer this week. Nothing solo about asking the guy 100 m in front of you if he has wind where he is!!!
• Midden in de nacht vaar ik Urk binnen en loop daar vast. Na een tijd modderen gooi ik m’n anker maar uit. De volgende morgen zag ik het bordje staan. Diepte 1.20 m.
• Door goed gebruik te maken van de windschiftingen kan ik de eerste helft van het rak net voor jaap blijven. Een mooi staaltje van close racing.
• Het is onvoorstelbaar hoe uitbundig de schippers met dezelfde wimpel in de achterstag naar elkaar zwaaien.
• Kees heeft bij de KG 27 op de wind liggen wachten. Heel slim jochie !
• De hommel naast m’n boot, gaat sneller dan ik. Zeker 6 knopen..
• De eerste, die de V 15 rondt, moet er maar een stormlantaarn in hangen, zodat ie voor de anderen ook goed is te verkennen.
• Meteen, op ‘eigen wieken’ gaat mijn solo-vlag overboord. Geheel in steil.
• “Heeft u wel eens solo gezeild, mijnheer ?” “Nou ja, ik ben dit jaar in m’n uppie vanuit Rio teruggezeild.”
  “Mag ik je bij je voornaam noemen ?” “Jij wel, ik luister toch niet !”
• Een paar deelnemers hebben gistermiddag al een flink gat in m’n biervoorraad geslagen. Nou ja, ’t scheelt weer gewicht en het was meer dan gezellig.
• Hai, mister match …..
• Kijken jullie maar uit. Ik weet van elke scheet van een meeuw een extra knoop uit mijn boot te halen!

Ingeschreven solo-schippers – 2000

Banen – 200 myls ‘SOLO’ – 2000

MUIDEN START M1 0 MUIDEN START M1 0 MUIDEN START M1 0 MUIDEN START M1 0 VOLENDAM GZ2 11 VOLENDAM GZ2 11 VOLENDAM GZ2 11 VOLENDAM GZ2 11 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/LELYSTAD OVD3/EZ27 29 S/DEN OEVER WV8/O12 61 S/DEN OEVER WV8/O12 61 DEN OEVER WV8 61 DEN OEVER WV8 61 OUDE SCHILD T14 73 URK UK16 85 DEN HELDER MH2 74 HARLINGEN BO44 105 HINDELOOPEN H2 73 STAVOREN VZ1 100 IJMUIDEN BALOERAN 106 BREEZANDDIJK D3A 122 MEDEMBLIK V15 86 HINDELOOPEN H2 108 DEN HELDER MH2 138 S/KORNW.ZAND KZ2/VF4 130 URK UK16 104 MEDEMBLIK V15 121 S/DEN OEVER 012/WV8 151 BREEZANDDIJK SPORTB 137 BREEZANDDIJK SPORTB 129 BREEZANDDIJK SPORTB 134 MEDEMBLIK V15 161 MEDEMBLIK V15 151 STAVOREN VZ1 140 S/ENKHUIZEN KG2/KG27 152 S/ENKHUIZEN KG2/BR2 170 S/ENKHUIZEN KG2/BR2 160 KORNW.ZAND VF4 153 LELYSTAD OVD3 166 LELYSTAD OVD3 185 LELYSTAD OVD3 176 S/ENKHUIZEN KG2/KG27 173 HOORN NEK 179 VOLENDAM GZ2 186 VOLENDAM GZ2 186 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCK V.KUFF BVK 192 PAMPUSHAVEN PH 196 PAMPUSHAVEN PH 196 PAMPUSHAVEN PH 196 PAMPUSHAVEN PH 196 MUIDEN FINISH M1 200 MUIDEN FINISH M1 200 MUIDEN FINISH M1 200 MUIDEN FINISH M1 200

Verslag door Jan en Mark Luijendijk

11 oktober 2000 20:00 uur De winnaars : 2e. Han Beijersbergen 1e. Jan Kees Corts 3e. Rob Jaspers Na het welkomswoord tot de deelnemers, die vrijwel allemaal, van heinde en verre gekomen, aanwezig waren, veelal met hun echtgenotes en het bedanken van de sponsors werd er een overzicht gegeven van de race, het variabele weer en de routekeuzes.

Verder werd de internetverslaggeving met het probleem van instabiliteit van de providers Worldonline/Tip toegelicht. Zij lieten voor en in het begin van de race telkens alleen hun eigen sites op de monitor zien i.p.v. de websites van de bij hun aangesloten leden. Telkens werd ons verzekerd, dat de problemen zouden zijn opgelost. De noodoplossing, dat Hexan.nl, tijdens de race, de 200 myls ‘SOLO’ sites adopteerde, was een grandioze uitkomst. Het thuisfront werd net voor de wedstrijd met de mededeling, dat het palaver een kwartier eerder zou beginnen, van deze ‘extra’ doorschakeling op de hoogte gebracht.

Ook de logboeken werden uitgebreid behandeld met diverse, humoristische annekdotes per deelnemer. Heel wat verhalen hoorden we, veel foto’s werden getoond met als klap op de vuurpijl de schitterende film van Gert Reedijk, die hij maakte tijdens en over zijn 200 myls.

Iedere deelnemer kreeg z’n herinneringsplaatje, alsook ’t logboek met foto-prints terug. Daarna de prijsuit- reiking, waarin de 3 tinnen borden werden uitgereikt. Adriaan van Berkel kreeg van de Stichting Schildpad ’n hand- gemaakte schildpad, als door- zettersprijs en als troost voor z’n laatste plaats.

Ook de diegenen, die tijdens de wedstrijd
behoorlijk veel werk hadden te verzetten, kregen een fles en/of bloemen.

Uitgebreid bedankt werden :Start/opnameschipper Gerard Lenselink, alsook z’n vrouw voor de gewaardeerde gastvrijheid en o.a. ontvangst voor de uitgezeilde solisten op hun Alegro.
Bob Luyendijk voor de kontakten en het verwerken van de meldingen met en van de schippers, die hun logboeken veelal afsloten met : “De groeten aan Bob”.
Marco Luyendijk, die ‘Nieuws tijdens de race’, foto’s en de voorlopige uitslagverwerking alsmede het Internet, zelfs tot diep in de nacht, voor z’n rekening nam.
Piet Bakker, vanwege de algemene werkzaamheden, zoals kontrolle foto’s etc., etc.

De organisator, als ook Bob & Marco, werden bij monde van Fokke v.d. Valk, namens alle schippers nog eens uitzonderlijk in het zonnetje gezet voor hun inzet en vooral, naar Fokke’s mening, voor het product als de 200 myls ‘SOLO’, waarin alles perfect klopte en op elkaar was afgestemd en ….. vanwege ’t 1e. lustrum , met een fantastisch cadeau.

De barbediening van de wsv AVOH te Huizen was weer het toonbeeld van gastvrijheid en zorgde er voor dat iedereen het prima naar de zin had.
Al met al een heerlijke avond, waar alle kontakten weer eens stevig werden aangehaald.

Huizen, 11 oktober 2000

Prijsuitreiking
Nieuws tijdens de Race

door : Marco Luyendijk

1 oktober 2000 16:45 uur

Het zit er weer op, de eerste 200 myls ‘SOLO’ van het nieuwe millennium is weer een succes geworden. De schippers hebben weer eens te maken gehad met de vele facetten van ons Hollandse weer. Zon, regen, windkracht 6 a 7 en windstilte. Vooral de laatste, de windstilte, heeft zelfs 6 deelnemers doen besluiten om het op te geven.

Voor de race hadden zich 55 deelnemers ingeschreven, 48 schippers zijn er gestart en 32 gefinished. Het aantal uitvallers komt dan op 16. De grootste boosdoenders waren de windstilte op de zaterdag en de stuurautomaten, die het begaven in de eerste 2 dagen van de race. Misschien een tip voor zeilbladen om weer eens een test te doen op de betrouwbaarheid van die maatjes! Een van de zeilers is gestopt door het ontbreken van ervaring met zijn schip, een door onregelementair motorgebruik, een door een aanvaring met een race-genoot en twee door ander materiaal pech.

De uitslag zoals deze nu op internet staat is pas na 11 oktober definitief. Doordat logboeken en foto-opnames ook gecontroleerd moeten worden, zullen hier tot bovenstaande datum nog zeker enkele veranderingen optreden.

30 september 2000 23:00 uur

Af en toe totale windstilte zorgde vandaag voor een behoorlijke schifting in het deelnemersveld.

De Balder van Pieter Bakker

Ook de aanloop van de solisten naar de finishhaven Muiden, vooral in vroege ochtend, was zeer moeizaam.

De Lupa Maris van Ed Megens

Na ca. 09:30 uur trok de wind gelukkig weer een beetje aan tot een 3 Bft. Er waren schippers, die voor de KG 27 lagen te wachten tot de windstilte voorbij was. Slim …….De eerst binnenkomende schipper was Jaap Homan met z’n Spirit 32 de Almare De tweede schipper, die finishte en deelnemer van het eerste uur was Cees de Wit met z’n Scampie de Foetsie. Cees passeerde net voor de finishlijn de derde aankomende, de Breeze van Gert Reedijk.

De Nescio van Erik Jan Hardonk

Inmiddels raakt de Stichtingshaven in Muiden voller en voller. Het finishen, dus het fotograferen van de M1 voor Muiden gaat de nacht door tot morgen 11:59:59 uur en dan …. is het einde van de wedstrijd. We wachten maar af, wie het allemaal halen.29 september 2000 23:45 uur
Hier is een foto van Ed Megens in zijn mast. Vanmorgen om een uur of 7 heeft Erik Jan Hardonk Ed Megens nog in zijn mast gehesen. Z’n marifoonantenne was kapot, maar helaas was deze niet te repareren. Er is een afspraak gemaakt, dat Erik Jan voor Ed uitluistert en hem via de mobiele telefoon op de hoogte houdt.

Gezien de windverwachting (windkracht 2 uit alle hoeken) gaat Erik Jan Hardonk vannacht toch maar varen om te kijken of hij Muiden toch nog kan halen voor zondag 12:00 uur. Dit zal hoogstwaarschijnlijk wel lukken !
29 september 2000 23:20 uur
Gert Reedijk heeft de eerste plaats van Bauke Yntema overgenomen. Samen met Jaap Hopman heeft Gert al de meeste mylen afgelegd, voor hun is er nu nog 21 myl te verzeilen. Dit zou met de gemiddelde snelheid, die zij tot nu toe zeilden, maximaal 4 uur zijn.
29 september 2000 22:05 uur
De nieuwste update staat weer op het internet. Roderik Bijlaard heeft opgegeven. Hij had te weinig ervaring met z’n nieuwe schip en heeft opgegeven. Hier volgen nog een paar foto’s. De onderste foto is van Ad Beringen, vlak na de passage van de Sport B.

Voor anker in Enkhuizen met mede racers!	Ad Beringen met z’n Skua

Paul Schrier (no.42) zeilde daarnet zowat in de visstaken, hij gaf een ruk aan zijn roer en zag er toen nog een stuk of 40. Zijn hart klopte in zijn keel, maar hij is er nu voorbij.

29 september 2000 21:30 uur
Erik Jan Hardonk voorziet ons van mooie foto’s tijdens de race. Hier zien we dan ook twee fantastische foto’s van Govert Riksen onder spinaker.

Govert Riksen onder spinaker

29 september 2000 21:05 uur
De eerste tussenstand is binnen. Niet iedereen heeft zich tot nu toe gemeld. De schippers hebben daarvoor nog een uur de tijd. Desondanks is er een globale tussenstand, welke rond 22:00 en 23:00 uur nogmaals wordt bijgewerkt. Verder zijn tot nu toe de belangrijke wijzigingen continu op het internet gezet.
29 september 2000 15:40 uur
Een record aantal bezoekers op de site van de 200 myls ‘SOLO’. De afgelopen dagen is het record aantal steeds weer verbroken. Vandaag staat het aantal geinteresseerden al op 195. Volgens Nedstat kunnen het er 450 worden. Gisteren hebben net niet de 400 grens gehaald. We zijn op 399 blijven steken.
29 september 2000 14:30 uur
Het is prachtig. Dat is de reactie van diverse zeilers vandaag. Een mooi windje, droog en ook regelmatig een zonnetje. Daarnaast is intussen Gert Reedijk doorgestroomd naar de eerste plaats. Deze eerste plaats heeft hij te danken aan het aantal mylen dat hij heeft afgelegd.
29 september 2000 11:15 uur
Wonderen zijn de wereld nog niet uit! Dat blijkt wel uit het feit dat Albert Broshuis, een dag bezig is geweest met het herstellen van zijn boot. Hij was de WV 8 bij Den Oever al gerond. Voor reparatie is hij terug gegaan naar Enkhuizen. Om de race weer te vervolgen rondt hij vandaag omstreeks het middaguur weer het merkteken de WV 8 bij Den Oever. Dus gelukkig een uitvaller minder dan we hadden verwacht.

28 september 2000 23:40 uur
Bauke Yntema staat voorlopig op de 1e. plaats, hij heeft samen met Henny van Oortmarssen tot nu toe de meeste mylen afgelegd, die op de 2e. plaats staat.

Later blijkt dat Marcel de Haan de eerste dag vroeg in de ochtend al Stavoren had berijkt. Schade aan het achterlijk van de rolgenua, kost hem een hele dag omdat door zeilmakerij Zwaan in Stavoren te laten repareren. Pech.
Ook de tweede dag is veel gebeurd, in totaal zijn er nu 10 schippers die de strijd hebben gestaakt. Vandaag hebben we twee jarigen op het water en wel Fred Avezaat, die helaas wegens een blessure heeft moeten afhaken en de nog altijd in strijd zijnde Harm Veenstra. Hij werd vandaag maar liefst 69 jaar, Harm en Fred van harte !!.
Naast Fred Avezaat heeft zich ook nog Ferdinand Costerman Boodt zich afgemeld, de laatste twee ook met een defecte stuurautomaat. Schijnbaar is de 200 myls ‘SOLO’ toch weer een aanslag op deze ‘maatjes’, want de een na de ander begeeft het. Totaal al 7 stuks !
Jeroen Groenendijk heeft zich ook teruggetrokken door een slecht werkende windvaaninrichting.
Bert Jan van de Woude had pech met zijn motor. De gaskabel was afgebroken. Bert Jan gaat na de reparatie verder met de race. Daarnaast kreeg Henk van Breda een klapgijp. De bulletalie werd los getrokken. Z’n stuurinrichting is kapot, morgen gaat hij een nieuwe halen in Leeuwarden. Na reparatie wil ‘IJzeren Henkie’ zijn weg weer vervolgen.
28 september 2000 18:40 uur
Bjorne Tazelaar en Ferdinand Costerman Boot zijn uitgevallen doordat ook hun stuurauto-‘maatje’ weigerde om hun schipper verder van dienst te zijn. De laatst genoemde vertelde, dat het bij hem onbegonnen zaak is om zonder stuurautomaatje te zeilen doordat bij golfslag zijn schroef uit het water komt en de boot niet meer te houden is. Arie Petrus heeft zich al gemeld en heeft een drukke nacht voor de boeg. Door een kapot rubber van een luik op zijn schip staat er 20 cm water in zijn boot. Hij gaat vanacht lensen en hozen, zodat hij morgen weer verder kan zeilen.
28 september 2000 18:00 uur
Vanmiddag was ’t duidelijk meer een afvalrace dan gisteren, vandaag hebben tot nu toe drie zeilers door materiele schade moeten afhaken. Albert Broshuis heeft zich halverwege de middag afgemeld vanwege een kapotte ‘scheckel’ van ’t voorzeil. Daardoor is het voor hem niet meer mogelijk om het voorzeil te hijzen. Zonder voorzeil is de wedstrijd niet te volbrengen en heeft afgehaakt.
Danker Daamen met de enige Trimaran heeft ook de strijd moeten staken, er ontstond een scheur aan de bevestiging in de romp van de lijdrijver. Hij denkt zelf aan een constructiefout aan het schip, want het gebeurde bij 6 Bft. Momenteel ligt hij voor anker en wacht op iets rustiger weer om vervolgens op de moter zijn weg te vervolgen.

Als laatste heeft, tot nu toe, ook Gert Kuik de ‘battle of the fittest’ moeten verlaten. Bij hem is zijn stuurauto-‘maatje’ afgebroken (het was toch een solo race). Na deze uitvallers zijn er nog altijd 45 zeilers in de strijd om een van de zo fel begeerde 200 myls ‘SOLO’ prijzen in de wacht te slepen.
28 september 2000 14:30 uur
De schippers hebben het zwaar, windkracht 6 Bft. staat er momenteel en het regent langdurig. Vandaag hebben we weer een paar prachtige plaatjes van de race.

Een losgeschoten spinaker van	BertJan v.d.Woude
De hekgolf van de Lupa Maris	Erik Jan Hardonk in de achtervolging en zijn spinaker.

28 september 2000 10:30 uur
De eerste uitslagen zijn binnen. Het gros van de schippers is bij Den Oever gekomen, welgeteld 39 man. Vandaag zijn er twee uitvallers en er zitten nog 46 man in de race.
27 september 2000 19:45 uur

Jac.v.d.Berg met z’n Romteskip zeilend naar Den Oever	Herman Tieman zeilt met zijn Nan de nacht in

27 september 2000 16:15 uur
Voor de liefhebbers zijn er nu meer foto’s beschikbaar van de start en het palaver. Deze zijn in de reportage van vanmorgen toegevoegd.
Daarnaast heeft een tweede zeiler, ditmaal Ronald Nieuwenhuis, zich moeten terugtrekken uit de strijd. Een rukwind zorgde ervoor dat de verstaging brak. Aangezien een snelle reparatie niet mogelijk was heeft hij zich afgemeld.

De Maran van Clemens Sanders voorlangs Pampus

27 september 2000 13:30 uur
De kop is eraf. De schippers zijn onderweg om hun 200 mijlen te verzeilen. Vanmorgen om 08:30 uur waren alle schippers aanwezig op het palaver. Daar stond voor iedere deelnemer een kop koffie met appelgebak klaar.

Het palaver

De belangrijkste wijzigingen werden doorgenomen. Er werd gecontrolleerd of alle schippers aanwezig waren. Gelijktijdig kregen de schippers het logboek, de fotocamera en de 200 myls ‘SOLO’ cap uitgereikt.

Spinneweb

Na het palaver was het een hele toer voor de schippers om op de goede manier uit de Stichtingshaven te komen, deze was totaal veranderd in een spinnenweb van zeilschepen, lijnen en masten.

De volle haven

Het startschip de Allegro van Gerard Lenselink lag ruim op tijd op de juiste plaats en om 10:00 uur ging het laatste geluidssein, de 200 myls ‘SOLO’ is weer van start. De met stopwatches gewapende schippers probeerden zich, tot op de seconde nauwkeurig, over de startlijn te manouvreren.

De Tumlare van Michel Capel	Vlak voor de start

Echt een super fantastische start in het prachtige weer. Voor de wind, 4 Bft. zeilden richting Volendam, het merkteken GZ 2. de jachten met hun gehezen spinakers en halfwinders.

	De Tam Tam en daarachter de Connector
	De start
Het startschip de Allegro van Gerard Lenselink

Spinakers en halfwinders

De laatste schipper kwam om 10:07 uur over de startlijn om zijn race te beginnen.

De laatste gestartte deelnemer met Pampus op de achtergrond

Net over half twaalf belde de eerste uitvaller (no.41 Peter de Schaaf). Na een aanvaring met een andere solozeiler, ter hoogte van het Paard Marken, had hij materiele schade opgelopen. Daarop was hij genoodzaakt de strijd te staken en naar Muiden terug te keren.
27 september 2000 7:00 uur
Het ligt echt mudvol in en om de Stichtingshaven van Muiden. De gastvrijheid van de havenmeester Rebel kent geen grenzen.

De schippers liggen klaar om met de race te beginnen, iedereen is al wakker en over ruim een uur is het Palaver bij ‘Ome Ko’ in Muiden, daar worden de laatste puntjes op de i gezet. Vervolgens is de start.

De vijfde 200 myls ‘SOLO’- 2000

De S/Y Almare tijdens zijn 200 myls ‘SOLO’ – 2000 door Joep Homan

De S/Y Almare tijdens zijn 200 myls ‘SOLO’ – 2000

Het schip ligt nu min of meer rechtop. Ik begin bij :26-09-2000 – dinsdag. Een gemakkelijke tocht naar Muiden. In verband met de te verwachte drukte op tijd vertrokken uit Monnickendam. Razend nieuwsgierig naar die andere ‘Einzelgängers’. Prettige kennismaking met o.a. de Lupa Maris en de Nan, die ook had meegedaan met de C.A.M. race. Ook kon ik Wim Schreurs verwelkomen, oud collega en opvarende bij mij van de Schuttervaarrace 1999. De dag werd perfect afgesloten met een gezamen- lijke maaltijd bij Graaf Floris. 27-09-2000 – woensdag. Na een uitgebreid ontbijt met gebakken eieren met spek en een lekkere mok thee op weg naar ‘Ome Ko’ voor het palaver. Zoals voor elke start toch wel een beetje zenuwachtig. Iedereen is op tijd bij de start. Bijna plat voor het laken richting Paard. Prachtig weer en voldoende wind. Ik blijk me te bevinden in het gezelschap van de Lupa Maris, Nescio en een uiterst snelle J 24. Nabij het Paard mogen genieten van een alter- natieve methode om een spi te verwijderen.

Onderweg naar Den Oever

Het waait inmiddels stevig en de werkfok mag het werk doen. Een rif lijkt mij voldoende.
Na enige tijd trekt de wind aan naar ca. 30 knopen. Nu waait het stront van de dijk en staan de uiers horizontaal onder de koeien. Kort na het passeren van de WV 8 moet ik nodig het toilet bezoeken. Net op tijd. De afsluiter stond niet dicht en er was dus een plasje water. Op het moment dat ik wilde gaan zitten, maakte de Almare extra slagzij: wat in het toilet hoorde, kwam er toen half overheen. Rampzalig. Met 30 graden slagzij alles klaren is niet eenvoudig. Nabij de VZ 1/LC 6 grote grauwheid en nattigheid. Ik zit te overwegen om na Medemblik door te varen naar Breezanddijk.
Het is wel lagerwal, maar morgen minder werk. De V 15 is niet bezeild, wind ca. 26 knopen, onaangenaam en zeer vermoeiend. Gelukkig is het nu droog. Het besluit om door te varen naar Breezanddijk is heel goed. De wind neemt af en er komt duidelijk warmere lucht. (Z.O.wind ??) Het is nu nog 3.2 Nm te gaan naar de Sport B. Langzaam, schommelend en uiterst rustgevend. Een mooie avond na een dag hard werken! Breezanddijk kende ik nog niet, dus rustig naar binnengevaren. Na de gebruikelijke, eenvoudige, doch voedzame maaltijd, vroeg te kooi.

29-09-2000 – vrijdag.
Tot mijn verbazing zijn er in het donker nog wat boten binnengekomen. Een van de schepen lag voor anker Had ik ook moeten doen. (Tumlare)
Om 07:21 uur weer langs de Sport B en op weg naar Enkhuizen. Enige schepen zijn al vertrokken. De zonsopgang is echt indrukwekkend. De wind lijkt verder te krimpen. Grijzigheid heerst weer. Buiten koud. Binnen warm. Rustig lees ik het boek van Joshua Slocum over zijn reis om de wereld met de Spray. Wat een avontuur van die man. Om 09:15 nabij de KR 15 overstag over BB Zover doorgevaren, dat de KG 2 bezeild is. Zon wil toch weer doorbreken. Even na 11:00 uur bij de KG 2. Opruimen en naar de sluis. Ontmoeting met Catootje, alleen niet naar de botermarkt gegaan. De zon is vol doorgebroken.

Na de KG 27 op weg naar Lelystad, dit stuk in de wind. Onderweg zakt de wind steeds verder in. Gevecht met Catootje in dit kruisrak. Ik ga me voorbereiden op de spi op weg naar de Nek. Kan hij gelijk lekker drogen. Gaat lekker onder spi, snelheid ruim voldoende. Hier neem ik een pilsje op, zeker omdat Catootje ruim achter ligt. Het is nu 16:30 uur en de wind is weg, waarheen weet ik niet. De spi is nog net gevuld. Snelheid ca. 3 knopen. De vliegjes komen massaal aan boord om te helpen. Echt werkt het niet. Ze zitten voornamelijk in de weg. Wind lijkt nu (18:00 uur) voornamelijk naar Oost te krimpen. Misschien reachen naar de MN/GZ 2. Van Catootje mocht ik vernemen, dat ik me teruggetrokken had. Er opent zich voor mij een uiterst nieuw verleden. Via Bob Luyendijk is het misverstand gauw geklaard. Hij vertelt me, dat ik voorlopig de 2e. positie inneem. Afwachten maar. Het anker laten zakken in de Gouwzee. Naast mij, iets zuidelijker lig een groot, donkerblauw zeiljacht afgemeerd. Wie dit is, weet ik niet. Ik vind het te ver gaan om een schijnwerper te gebruiken.30-09-2000 – zaterdag. 01:30 uur. De wekker gaat. Kom tot de ontdekking dat de wind globaal weinig is. (3 knoop) Na het ronden van de GZ 2 op weg naar de BvK. De snelheid is plat voor het laken wel 2.6 knoop ! Koers richting lichtvlek van Almere. Het water is heerlijk vlak. Het zicht is zeer beperkt. De wind neemt uiteraard weer af: 1.2 knoop 06:30 uur. Eindelijk lijkt er weer wat wind te komen. Opkruisen naar de PH boei. Na de PH weer opkruisen naar de M 1. De laatste loodjes……… Finishtijd 30-09-2000 om 08:12 uur, als 1e., dus ‘Line honeurs’ voor :

Links de Almare, ingesloten door later aankomenden

Joep Homan – S/Y Almare – Het Y
WV de Schinkel – 2000

Smokkelroute door Jaap Homan

Amsterdam, 13 oktober 2000

Waarde Jan,In de archieven kwam ik een fragment tegen van een historische kaart. Deze kaart bewijst mijns insziens dat de 200 mijls ‘SOLO’ veel ouder is dan we dachten. Indertijd was er nog maar 1 route. Deze was al aangegeven op de kaart. Vermoedelijk betreft het hier een oude smokkelroute. De grilligheid van de baan moet het achtervolgers extra moeilijk maken! m.vr.gr. Jaap Homan van de  Almare.P.S. Gaarne wil ik deze oude route volgend jaar weer varen.

Verslag van de 200myls SOLO met de Catootje

Sybarite en de 200 myles SOLO door Jan Smeele

mededelingenblad van de Vereniging van Waarschippers

Sybarite en de 200 myles SOLO

In het voorjaar werd door Peter van der Schaaf op een feestje gekscherend geopperd om met Waarschepen mee te gaan doen aan de 200 myles solo tocht, die elk jaar door Jan Luyendijk wordt georganiseerd. Er werd lauwtjes gereageerd door de aanwezige Waarschippers. Ik liet het ook even bezinken, maar vond het toch een mooie uitdaging. Toen ik hem 2 weken later vertelde er wel zin in te hebben, schrok hij toch een klein beetje; nu moest hij ook! Snel hebben we ons aangemeld. Net op tijd bleek.

Er konden zich eerst maar 40 deelnemers inschrijven, wij waren 38 en 39. Later, toen er extra sponsers gevonden waren, konden er 55 schepen inschrijven. Een foto moest gemailed worden, alle deelnemers waren op internet te zien. (www:hexan.nl/solo) De start zou woensdag 27 september plaats vinden, dus mooi na het Fluessen evenement. Het weekeinde van 22 september varen Anita, Nick en ik onze Sybarite op ons gemak naar Muiden, waar de start zal plaatsvinden.

Ik heb de boot nog even na gezien, maar behoudens een rondgaande lijn langs de 4 bolders, om mijn safelijn aan te kunnen bevestigen, onder gaat onze kwarttonner geen modificaties. Alleen wordt er een extra accu aan boord gestouwd om eventueel het stroomgebruik van James, de stuurautomaat, te kunnen aanvullen.Met mooi weer bereiken we de stichtingshaven aan de voet van het Muiderslot. Hier liggen al enkele deelnemers afgemeerd. Ook Peter arriveert en met een door ons gecharterde auto met chauffeur keren we huiswaards. De weersverwachtingen worden goed beluisterd alhoewel ik gezien eerdere ervaringen dit jaar, bedenkingen heb over hun juistheid. Overwegend oostelijke winden, donderdag op zijn hardst, dan afnemend en zondag zonder wind.

Samen met Richard Panhuizen zijn wij met onze kwarttonners het een na kleinste bootje van het deelnemers veld. Als je naar de rating kijkt, behoeven wij slechts 3 schepen achter ons laten.
Het plan is, mede omdat wij relatief langzaam zijn, de eerste dagen zo ver mogelijk te komen en dan, i.v.m. de voorspelde windstilte, als het even kan al op de zaterdag te finishen. De deadline van de race is zondag middag 12.00 uur.
Er zijn door het wedstrijd comité 4 banen van elk 200 mijlen uitgezet. 2 blijven er op het IJsselmeer, één gaat de Waddenzee op en één zelfs de Noordzee op met een rak van Den Helder naar IJmuiden en weer terug.
Met Anita spreek ik af als solozeiler niet de Wadden op te gaan. Met de oostelijke wind heeft baan 4 mijn voorkeur, maar pas in Den Oever moet er beslist worden, omdat n de 4 banen zich daar pas splitsen.
Van elke boei van de baan moet met een door de organisatie verstrekte wegwerpcamera goed zichtbare opnames gemaakt worden. Dit betekent binnen de 4 meter passeren en de foto maken. ’s Nachts blijkt de flits zelfs de 4 meter niet te halen. Op de later afgedrukte nacht foto’s is slechts heel vaag een schim van de boei zichtbaar, laat staan dat je kunt zien welke boei het is.
Toch keurt de organisatie al mijn opnames goed en krijg ik geen straftijd wegens het missen van boeien.
Ook moet er een logboek bij gehouden worden, waarin boeipasseertijden , barometer standen, logstanden, zeilvoering etc. genoteerd dienen te worden. Er is ook een hele pagina beschikbaar voor notatie van andere deelnemers en voor bijzonderheden. Ook dit logboek telt bij de uiteindelijke stand.
Verder moeten de deelnemers zich iedere avond melden met hun posities. Deze worden elke avond op internet gezet met bijbehorende tussenstanden. Zo kan het thuisfront de tocht goed volgen. Een fraaie site van de deelnemers met route kaartje is op het internet voorhanden.

Dinsdag avond zet Anita mij af in Muiden. De hele haven ligt stampvol met deelnemers, 7 rijen dik en een spinnenweb van meerlijnen vormend.
De meeste schippers zijn al aanwezig. Smeuige verhalen van eerdere edities doen de ronde. De beide kwarttonners vallen in het niet tussen de andere deelnemers met o.a Impact 37, Bavaria 37, Westerly 36, FF110, Dehler 34. Er doen zelfs twee tweemasters mee. Er doen ook 2 Mini Transatlanters mee, die dus bijna net zo groot zijn, maar er wel 3x zo snel uitzien. Maar wij laten ons niet intimideren en duiken vol goede moed de kooi in.

Woensdag 27-9-00
Om 8.30 uur is het palaver in het café “Ome Ko” gelegen bij de sluizen. Ome Ko zelf blijkt al enige jaren geleden begraven te zijn, maar zijn familie runt de tent nog steeds voorbeeldig. Hier krijgen al de deelnemers koffie, appelgebak, hun logboek, het fototoestel waarmee direct een proefopname dient te worden gemaakt en een zeilpet. 45 deelnemers zullen ook daadwerkelijk starten.
Om 10.00 uur is de start. Koortsachtig worden de laatste voorbereidingen getroffen. De voorspellingen zijn wind 3-4 Bft. en toenemend uit zuidelijke richting. Bij de M1 is de startlijn uitgelegd en deze blijkt pal voor de wind te zijn.
Eindelijk kunnen ook wij (de kleinere bootjes lagen wat opgesloten) los gooien en tuffen op de motor de haven uit.
Buiten de havenhoofden twijfel ik of ik mijn flasher ( een soort gennaker ) zal hijsen. Maar ja, het is wel mooi plat voor het laken en de wind neemt ook iets af.
Dobberend op het grootzeil, terwijl James stuurt, maak ik op het voordek het zeil in gereedheid en zet ik alvast de boom. Ik zie dat meerdere spinakers klaar voor hijsen worden gemaakt.
Een mooi gezicht zo veel schepen met de cijfervlag 1 in het achterstag zo kriskras door elkaar te zien varen. Langzaam begeeft de vloot zich naar de startlijn. Met de flasher op vaar ik vlak na het schot over de lijn. Je moet wel je best doen om je tussen al die grote schepen vrij te zeilen. Op internet blijkt een mooie start foto van de Sybarite te staan: klein duimpje tussen de grote reuzen met spinakers.
Een machtig gezicht zo, al die schepen voortsnellend onder die gekleurde zeilen richting het Paard van Marken. De eerste boei is de GZ2 bij Volendam. Om het Paard heen moet worden opgestoken en is het rak niet meer met spinaker te bezeilen. Deze voorzeilen worden veel te laat gestreken en menig spinaker fladdert gestrekt uit de top van de mast, of komt te water.
Ik doe het wat rustiger aan, gijp zodat de flasher achter het grootzeil kom, strijk deze rustig, ontrol de genua en stuur nu pas op rond het Paard.
Ook Peter van der Schaaf heeft spinaker problemen. Terwijl hij dit staand op zijn voordek klaart, krijgt hij een aanvaring met een andere deelnemer.
Terwijl hij voor top en takel dobbert passeer ik hem. In het voorbijgaan roept hij iets van boegschade en zegt de race te moeten staken. Dit is wel wrang al na 5 kwartier zeilen. Later hoor ik dat de schade aanzienlijk is en heel de boegsectie ontzet is.
Ik vaar lekker tussen de grotere schepen. De wind neemt iets toe. Om 11.48 u zit de eerste foto er op. De boei lachte niet eens naar het vogeltje! Op naar de NEK boei bij Hoorn. Dit is weer ruime wind, maar het gaat mij te hard om de flasher weer te hijsen. Vlak voor de boei wissel ik de grote genua ( 16 m2) voor die van 14 m2. Zo vaart het aan de wind wat lekkerder naar de OVD3 bij Lelystad. Wij varen heerlijk in de zon, terwijl bovenland de buien voorbij drijven. Zo hoort het!

Om 14.48 u fotografeer ik de boei en stopt mijn zeiltijd. Op het gemak vaar ik richting de sluizen. Met zo’n 25 deelnemers schutten we. Er heerst een tevreden gevoel in de sluis.Bij de EZ27 begint om 16.52 de tijd weer te lopen. De wind wordt weer minder en ik besluit halve wind de flasher weer te zetten. Zo houd ik de grotere schepen bij, die op dit rak geen spinaker kunnen voeren. De ondiepere schepen steken een stuk af over het Staart, de grotere moeten om deze plaat heen. Het is schitterend om zo in de ondergaande zon te zeilen.
Om 19.30 kook ik spagetti bij 6 knopen snelheid. Het is 21.28 u als ik in het donker de WV8 bij Den Oever fotografeer. De eerste 61 mijlen zitten er op. Mobiel meld ik mijn boeitijden bij de organisatie en ga voor anker in het kommetje bij Den Oever. Bij het naar binnen varen van het havenmond zie ik in het donker een medezeiler, die het even mis had en aan de verkeerde kant van het havenhoofd in de fuiken belandde.
De reddingsboot is al bij hem om hem er uit te slepen.
Deze race ben je verplicht 27 uur te rusten waarvan 6 uur voor anker. Daar ik niet weet waar ik de volgende nachten zal zijn bedenk ik dat ik nu maar alvast kan ankeren. De eerste uitvallers zijn er ook al. De meesten met stuurautomaten pech.

Donderdag 28-9-00
Na een goede nachtrust ontbijt ik met eieren met spek en maak in de ochtendschemer Sybarite weer zeilklaar. Het waait flink en ik sla de fok (10 m2) aan. Omdat de boei waar de tijd middels een foto weer gaat lopen wat verder uit de kant ligt, is het al 8.45 u als mijn zeiltijd weer loopt. Door de windrichting besluit ik vanaf hier route 4 te nemen naar Urk. De meeste deelnemers kiezen hiervoor. Slechts 2 volgen de route over de Noordzee, naar IJmuiden en weer terug. Niemand neemt route 2 over de Wadden en slechts een handje vol besluit tot route 3 naar Hindelopen.
De ZW wind is kracht 5. Met een boot of 10 starten we nagenoeg gelijk. Veel boten hebben nog de genua staan en gaan erg plat. Klapperend wordt er dan een rif gestoken. De Sybarite ligt heerlijk op een oor en hoog aan de wind zeilt zij er grotere schepen op hoogte en snelheid uit. Dit is genieten! Als de wind na een uurtje nog meer toeneemt besluit ik ook een rif te steken en neemt zij de golven weer gemakkelijker.
Als ik even binnen wat te eten klaar maak, pikt James, mijn stuurautomaat, een flinke golf. Het is een enerverende ervaring om dan James en de zitbank waaraan hij vast zit dwars in de kuip te zien liggen. Het kost mij een 360° draai, waarbij gelukkig geen brokken vallen.
Het is flink knokken tegen de golven in. James doet het iets minder soepel dan ik zelf en neemt een golf over, waarbij het gehele voorschip verdwijnt en het water ter hoogte van de mast zeker een meter hoog massief over komt. Een ventilatie kapje op de kajuit laat nu water door, dat via de antennekabel die onder het kajuitdak loopt, zo mijn marifoon in stroomt. Op het display komen allemaal chinese tekens: einde zend installatie.
Vlak voor Urk is het zoutkristal van mijn reddingsvest zo doorweekt, dat het vest zich spontaan opblaast. Half opgeblazen houd ik hem om.
Vlak voor de UK1 ontreef ik het grootzeil, omdat het na de boeironding met ruime wind naar Stavoren zal gaan. De UK1 wordt om 13.10 gefotografeerd. De zon komt er ook nog bij en surfend met 8 tot 9 knoop speren we naar de VZ1. De wind neemt in de vlagen toe tot 7 Bft. Dit is genieten! Dit is heerlijk spelen met de golven! Surfend staat de meter van het log tegen zijn stuitje. Ruim 11 knopen! De grotere schepen lopen slechts langzaam op mij in.
15.30 rond ik de VZ1 en dan moet het bijna plat voor het laken naar Hindelopen. James kan de achterop komende golven niet aan, zodat ik niet naar het voordek durf om de fokkeboom te gaan gebruiken. Door het geregeld inklappen van de fok raakt het bedieningsltouwtje van de rolfok in de knoop. Nu moet ik wel naar het voordek om het te klaren. Ik verleg de koers tot halve wind, nu kan James het, zij het met grote slingers, wel aan.

Met mijn safelijn vast gehaakt, klaar ik de fok op het puntje van de boot, af en toe overspoeld door golven. Terug in de kuip besluit ik geconcentreerd sturend de boot pal voor de wind te sturen, zodat de fok te loevert vol blijft staan. Ondanks de hoge golven lukt dit aardig. Als de boei van Hindelopen met een bakstagwind te bezeilen is ( dit zie ik op mijn GPS ), gijp ik en speren we naar de H2, die ik om 16.45u op de gevoelige plaat vast leg. Ik sta in tweestrijd om te stoppen of door te zeilen. Het is wel vroeg om nu al te stoppen, maar door varen betekent kruisen naar Medemblik en in het donker de V15 boei zien te vinden. Ik besluit omdat het nog zo lekker waait en de voorspellingen voor morgen minder wind geven, Geepy, de GPS te vertrouwen op het vinden van de boei. Achterom kijkend zie ik andere zeilers afbuigen naar de haven om in Hindelopen te overnachten. In het kruisrak loop ik nog twee andere zeilers achterop en in de vallende duisternis vind ik om 19.50u de boei precies op de plek waar Geepy hem verwacht. Gauw de motor starten en tegen de nu iets afgenomen wind naar de haven. Ik meld het wedstrijdcommitee de passeertijden van de boeien en het thuisfront van mijn aankomst in de thuishaven Medemblik. Omdat een hete douche mij wel lekker lijkt, ga ik die thuis even halen.
Het thuisfront is in een jubelstemming. Op internet is zoals eerder is vermeld, de tussenstand te lezen. Toen Anita vanmorgen op het net keek, prijkte de Sybarite boven aan de lijst! Helaas was er een foute eindtijd bij Den Oever gebruikt, maar na correctie was ik nog altijd 4e. Niet slecht voor zo’n klein bootje. Ik ben benieuwd waar ik morgenochtend sta na verwerking van de gegevens van vandaag.
Terwijl ik thuis aan de koffie zit belt Peter op om aan Anita verslag te doen van zijn pech. Omdat ik opneem is zijn eerste reactie: “Jij ook al uit de race!”, maar ik stel hem gerust. De schade aan zijn boot is groot, heel de boegsectie is ontzet. De verzekering is al ingeseind.
Ik ga terug naar de Sybarite. Omdat ik morgen vroeg wil vertrekken slaap ik aan boord.

Vrijdag 29-9-00
Bij het ochtendlicht ruim ik de kajuit op, hier had ik gisteren geen puf meer in. Ik ontdek nu waarom ik gisteren water onder de vlonders had: de thermoskan met heet water ligt aan gruzelementen. Het kost veel moeite om alle glasflinters te verwijderen. De stekkers trek ik uit de marifoon, zodat deze zo goed en kwaad als het gaat kan drogen. Bij het opschieten van de schoten in de kuip vind ik een visje van zo’n 7 cm, die klem tussen het touwwerk zat. Zo veel water heb ik gisteren dus over me heen gekregen. Helaas is de vis al overleden en ik besluit hem te gaan drogen om hem als trofee te kunnen bewaren. Al met al is het alweer 8.00u als ik de havenhoofden passeer. Ook de andere kwarttonner van Richard Panhuysen steekt net naar buiten. We varen samen naar de V15. Hij blijkt om 22.00u Medemblik te zijn binnen gelopen. Helaas kon hij en nog een ander schip in het donker de onverlichte boei niet meer vinden en mist hij nu een foto. Als compensatie fotografeert hij de boei nu 2 maal. Ik fotografeer de boei ook met hem als achtergrond. 8.36u de tijd loopt weer.
Anita belt op en meldt dat ik momenteel 6e sta. Ik houd mijn hart vast voor als het vandaag minder waait, Sybarite doet het met licht weer altijd minder.

Halve wind loopt de Vega van Richard harder. Het is tenslotte een wedstrijd en ik besluit de flasher te hijsen. Met dit zeil op haal ik hem in en met een ZO 4 Bft varen we naar de Sport B bij Breezanddijk. Deze rond ik om 10.50 uur. Richard hoogstens 5 minuten later. Hoog aan de wind gaat het terug naar de KG2 bij Enkhuizen. De wind wordt steeds minder, de snelheid loopt terug tot 2 knopen. Dit kost me mijn gemiddelde. De wind draait naar zuid, het wordt een kruisrak. In het zicht van de boei valt om 16.00u de wind geheel weg. Stuurloos liggen de boten op een spiegelglad IJsselmeer op wind te wachten. Alleen de grote jongens genereren nog eigen wind en varen om ons heen.
Frustrerend! Van verveling ga ik mijn logboek maar alvast invullen en maak ik de kajuit schoon. De marifoon weigert nog steeds, maar piept alweer bij het stroom inschakelen. Met een heel klein zuchtje wind bereik ik om 17.45u de boei en verlos met een foto van de boei, Sybarite uit haar lijden. Ik dobber rond en wacht op de Vega, die qua afstand vlak achter mij zit, maar qua tijd nog even te gaan heeft. Op de motor varen we samen naar de sluis. Na met 5 solovaarders geschut te zijn, ankeren we achter de sluis om 19.00 uur naast elkaar. Er liggen hier zo’n 13 boten op wind te wachten. Omdat voor morgen weer zo’n dag met weinig oostelijke wind voorspeld is, besluiten we de wekker op 6.00u te zetten en begeven we ons te kooi. We moeten morgen naar het oosten, naar Lelystad. Dat belooft wat! Zullen we op tijd de finish in Muiden halen? Nog steeds geen zuchtje te voelen.

Zaterdag 30-9-00
00.30u word ik wakker van draaiende wieken van de windmolens. Wind!! En we zijn gedraaid, de wind is noord-west. Wat zal ik doen? ….Wachten tot de ochtend? …. Richard wekken? …. of alleen vertrekken?…. De windmolen wiekt en wenkt; ik klop op het dek van de Vega …. geen reactie …. zal ik toch maar blijven liggen? …. Nee, de windrichting is nu gunstig, dan maar harder gebonkt. Slaperig klinkt Richard’s stem als hij vraagt wat er loos is. “Er staat wind, ik ga zeilen” zeg ik hem. Lange tijd blijft het stil in de kajuit van de Vega. Dan besluit Richard ook zijn kooi uit te kruipen en anker op te gaan. In het donker graai ik in de bagger van de ankerketting. Op de motor varen we naar de KG27, 3 mijl verder op, waar de tijd weer begint te lopen middels de flits van onze camera’s. De wind is wel heel zacht, maar tenminste uit een goede richting. Ik hijs de flasher. Voor ons zien we nog een wit toplichtje van een andere zeiler die al voor ons vertrokken is. Een visser komt met house muziek galmend en met deklichten volop brandend, hard voorbij gevaren. Plat voor het laken varend probeer ik elk zuchtje te vangen dat mij oploopt. De zuchtje schiften erg en bijna elk kwartier moet ik gijpen of zelfs de zeilen naar halve wind stellen, terwijl James exact de goede koers behoudt. Met hazeslaapjes van 5 minuten weet ik mij toch alert te houden. Soms loop ik wel 2 knoop, meestal geeft Geepy slechts iets meer dan 1 knoop aan. Toch loop ik weg van de Vega en haal ik onze voorganger in. Achter mij zie ik nog 3 lichtjes van andere zeilers. Het is ook een beetje mistig. Als de flasher door de weinige wind de romp raakt, blijft hij hier tegen plakken. Een waterstraaltje loopt uit de flasher, toch is het niet koud en zijn de sterren af en toe te zien.
Later hoorde ik dat toen de andere grotere zeilboten Richard inhaalden, hij opzij moest voor een van de oplopers. Terwijl deze hem zachtjes voorbij ging, scheen Richard met een schijnwerper in diens kuip maar zag niemand. Het overlaten gaan van het mobieltje aan boord van de slaper doet de man pas wekken.
Ook Richard doet een slaapje met zijn wekkeralarm op een half uurtje ingesteld, maar omdat de wind iets toeneemt wordt hij net 50 meter voor de te ronden boei gewekt. Het is maar goed dat zijn boot niet nog iets sneller zeilde.
Evenzo zet een andere zeiler op zijn Dutch Dandy tijdens dit rak de wekker, maar vergeet het palletje van zijn wekker op scherp te zetten. Hij wordt pas wakker als zijn schip de dijk raakt. Gelukkig weet hij zijn stalen schip zonder noemenswaardige averij weer vlot te krijgen. Om 4.00u besluit ik knakworsten te warmen, maar deze vallen verkeerd want na het halve blikje leeg gegeten te hebben moet ik kokhalzen. De verdere nacht leef ik op droge biscuits en een mondje Cola. Op mijn rug op het voordek liggend zie ik vallende sterren even oplichten en wens ik wind. 10 minuten voor ik de boei bereik komt een constant briesje; gebed verhoord!
Als ik de OVD3 om 7.06u rond, draait de wind in eerste instantie mee, zodat ik met de flasher op weer terug stuur naar de NEK boei bij Hoorn. Al na 10 minuten wordt het echter een kruisrak, de wind neemt gelukkig toe tot 1 à 2 Bft. In het opkomende licht draait de wind naar ZW en hoog aan de wind wordt de NEK boei net te bezeilen. Met een windje 2 wordt de boei gerond. Met de andere kwarttonner houd ik een vriendschappelijk boord aan boord gevecht. En dat na 180 mijl! Geen andere deelnemer is verder te zien.

Na het ronden van de GZ2 bij Volendam loopt Richard ruime wind bij mij weg en besluit ik de flasher weer te hijsen. Kan deze meteen mooi drogen in de zon. Ondanks dat Richard een dubbele fok hijst loop ik hem moeiloos weer voorbij. Inmiddels hoor ik van het thuisfront dat de Sybarite door de windstilte van gisteren naar een 28e plaats is gekelderd. Hopelijk voor ons gaat de wind net als gisteren weer liggen en was de tactische overtocht naar Lelystad met zo weinig wind achteraf toch slim. Maar met zulke relatief kleine en dus langzame schepen als onze kwarttonners kun je de gok om op wind te gaan liggen wachten niet nemen. Later in de haven horen we dat verschillende grote racejongens deze gok wel hadden genomen en dus met meer wind de trajecten hadden gezeild.
Om 13.04u rond ik de BvK en kruis ik naar de PH1. Het waait nu een stabiele 2 Bft. Het ene rak stuur ik, het andere James. Met zo weinig golven doen we het beiden even goed. Is James zo goed, of ben ik zo vermoeid? Tijdens het ronden van de PH1 zit ik opgesloten tussen 3 binnenvaartschepen. Wat zullen zij wel niet gedacht hebben dat ik op 4 meter van de boei een foto maak? Op het laatste hoog aan de windse rak naar de finish komt met dit lichte weer Richard mij weer voorbij. Deze boot wisselingen houden je na zo een lange tocht gelukkig nog wat scherp. Anders was ik denk ik toch wel iets ingedommeld. Voor Muiden worden andere zeilwedstrijden gehouden en dwars door dit veld zeilend bereik ik om 16.12u de M1, waar ik met een fraaie foto deze 200 myls Solo zeilrace beeindig.
Mijn log geeft aan dat ik 222,5 mijlen heb afgelegd. Dit is dus inclusief van en naar de havens varen en inclusief kruisen. In totaal duurde mijn race 80 uur en 12 minuten. De enige schade bedroeg een onklare marifoon, die het echter aan het eind van de race weer deed en een kapot getrokken koordje van mijn cappuchon.
Ik ben blij het gehaald te hebben, maar ben nog niet gesloopt. In de haven liggen al verschillende andere deelnemers. Ik lever mijn logboek en fototoestel bij het wedstrijdcomitee in. Na een gezellige maaltijd met tochtgenoten duik ik op tijd mijn kooi in. Er staat weer weinig wind.

Zondag 1 oktober
Tot 12.00u hebben de deelnemers de tijd om te finishen. Door de weinige wind zijn er meerdere schepen die deze limiet niet halen. Mijn vader komt aan boord om de boot mee terug naar Medemblik te varen. Door de weinige wind doen we dit bijna geheel op de motor.
Vanaf Enkhuizen varen we de rest van de tocht in de regen. Blij dat ik dit gisteren niet had.
Om 18.00u meren we af in onze box en mag Sybarite gaan uitrusten van een mooie, maar zware tocht waar ik zeer van genoten heb. Tijdens de prijsuitreiking een week later blijk ik, mede door het niet hebben van strafpunten wegens missende boeifoto’s of een incompleet logboek, 19e te zijn geworden.
Na een gezellige prijsuitreiking, waarbij leuke anekdotes uit de logboeken worden voorgelezen wordt er voor een jaar afscheid van elkaar genomen.
Ben ik ook besmet door het 200 myles Solo virus?

Jan Smeele, december 2000
S/Y Sybarite

DE 200 MIJLS ‘SOLO’ VAN DE DOUWE DABBERT

door Fokke van der Valk

Het IJ-Journaal van ZV Het IJ. nr. 8, 16 december 2000.
DE 200 MIJLS ‘SOLO’ VAN DE DOUWE DABBERT

De 200 mijls editie 2000 zit er weer op. Dit keer heeft de Douwe Dabbert de finish niet gehaald. Tijdens de schippersvergadering in Café ‘Ome Ko’ in Muiden scoorde de DD-schipper ook dit jaar weer traditiegetrouw een uitsmijter en cappuccino. Na twee dagen stond het DD-team er goed voor. De boot voer mee in de voorste helft van het deelnemersveld. Als de gezeilde tijd dan op handicapfactor wordt gecorrigeerd, behoort een plaats bij de eerste 15 voor onze relatief kleine 26-voets Dutch Dandy tot de mogelijkheden. Gedurende de gehele race is er zo veel mogelijk gespinakerd, ook op halve windse koersen. De 18 mijl van de eerste twee rakken (ruime wind en voor de wind) werden praktisch op rompsnelheid gevaren. Het rak van Lelystad naar Den Oever (24 mijl) werd halve wind over SB gezeild. De Centrale Meldpost voor het IJselmeergebied voorspelde dat de Zuidwestenwind zou gaan krimpen. Daarop speculerend werd op de spi achter Wagenpad en Kreupel langs gestuurd. Mede doordat de voorspelling uitkwam werd dit rak met een gemiddelde snelheid van 5,2 mijl afgelegd. Na overnachting in Den Oever begon de tweede dag met een ‘kruisrak’ van de WV8 naar de UK16. Sommigen van de grotere schepen hebben geen slag hoeven maken!?. Er stond 6 Bft. Drie keer achter elkaar heb ik een rif gezet maar de twaalfmeterfok heb ik laten staan. Deze zeilvoering bevalt goed. Een week tevoren had ik nog met een vlagerige 6 de werkfok (9 meter) gehesen en twee reven gestoken. De boot helt vanochtend ongeveer evenveel en haalt nu in vlagen 90% van z’n rompsnelheid. De werkfok hou ik echter droog. Als de UK16 gerond is gaat het voor de wind richting Stavoren. De stuurautomaat geeft op deze koers in de korte golfslag geen mooi kielzog. Ook op de autohelm is het gezwabber niet om aan te zien. Dan maar weer op de automaat want voor het moreel van de bemanning heeft een warme maaltijd nu de hoogste prioriteit. Als ik bij het vallen van de duisternis Hindelopen binnen vaar ligt het daar vol met 200 mijls-deelnemers. Ik meer af langszij de Dehler van Martin Selles die behulpzaam een lijntje aanpakt.

Op diens suggestie gaan we ter afsluiting van een heerlijke dag zeilen in zijn kajuit een borreltje nuttigen. Na een stevig ontbijt start ik de derde dag bij de H2 voor het rak naar de V15. Er staat dan al een zwakke Zuidoosten wind. Reachend op de spi wordt hier een gemiddelde van 5 knopen gehaald. Op het daaropvolgende (ruimwindse) rak hou ik de onder standaardtuig varende 33-voeter van Paul Schrier (zie foto) net niet bij. Bij de SPORT-B aangekomen, ga ik niet direkt het kruisrak naar Enkhuizen in, maar neem ik vanwege de zwakke wind een tactische rustperiode op in de schuilhaven van Breezanddijk. Bij het tankstation op de Afsluitdijk koop ik alsnog een Telegraaf die ik eigenlijk ’s ochtends in Hindelopen al had moeten raadplegen. De weerkaart en de meerdaagse weersvoorspelling uit ‘de krant van wakker Nederland’.zien er zeer slecht uit: de wind zal nog verder afnemen. Wél zal de wind gedurende enige tijd in de Oosthoek zitten. Dat lijkt me gunstiger dan de bijna blakte uit het Zuidwesten die op dat moment is ingetreden. Later zal blijken dat Paul onder deze omstandigheden 9 uur en 5 minuten doet over de 18 mijl van het rak van de SPORT B naar Enkuizen. De Douwe Dabbert zou hier veel tijd hebben verloren wegens de afgeno- men wind en de nog flauwe IJselmeergolf slag. Omdat de tijd begint te dringen verlaat ik ‘savonds om 8 uur toch maar de schuilhaven. Bij de SPORT-B terug- gekomen blijkt de wind, zoals verwacht, nog steeds onvol- doende. Kort bij de boei ligt Michel Capel met zijn Freedom ‘Tumlare’ voor anker. Ook hij wacht op gunstige wind en dient vanwege het reglement voor middernacht te vertrekken. Zijn wishbone- getuigde tweemaster (zie foto) loopt halve wind zeer snel. ‘Gisteren lag ik op de vierde plaats’, aldus Michel. De DD wordt langszij gelegd en gezamenlijk drinken we eerst koffie en daarna wijn. Na een dutje van ca. 2 uur word ik kwart voor twaalf gewekt want er staat eindelijk een zwakke OZO wind. Op de spi gaat het met een gangetje van 2 à 3 knopen Z-waards, O langs Kreupel. Op 6 mijl N van de EZ1KG2 valt ’s ochtends om 05:09 de wind volledig weg. De boot bevindt zich dan ter hoogte van de LC13 in de vaargeul ‘Lucas’ tussen Enkhuizen en Staveren. De motor wil niet starten en daarom roei ik de boot tot 100 meter NW van de geul alwaar het anker over boord gaat. Ik pruts aan de motor zonder de oorzaak te vinden. Dan maar even slapen. Na het ontbijt worden de werkzaamheden hervat. Na aftappen van brandstoftank- en leidingen en het verwisselen van een brandstoffilter blijkt uiteindelijk dat de stopknop nog uitgetrokken staat. Na ‘shipshape’ te hebben gemaakt kan zaterdagmiddag om 14:00 het anker worden gelicht. De wind is zwak uit het Zuidwesten. Aan de wind gaat het naar de keerton EZ1KG2. Bij de Krabbersgatssluis kom ik een 200 mijls-deelnemer tegen die voor de route buitenom gekozen heeft en opgetogen verhaalt hoe hij heeft liggen kruisen om de ton Baloeran bij IJmuiden te kunnen ronden. Op het Markermeer vaar ik nog enkele rakken in de wetenschap dat alleen als de wind aantrekt er nog een kans is reglementair te kunnen finishen. Ik dobber en zeil de hele nacht door waarbij de snelheid niet boven de 3,5 mijl uitkomt. Op zondag sluit de finish om 12:00. De Douwe Dabbert bevindt zich op dat moment 1 mijl NNW van de BVK-ton, ca. 9 mijl voor de eindstreep. Per telefoon meld ik me af. Dit keer dus een ‘DNF’ achter mijn naam. Moe maar tevreden wend ik de steven naar de thuishaven Monnickendam. Het was gezellig. Het was ook leerzaam, al was het maar omdat me ééns te meer duidelijk is geworden dat je iedere kans om kennis te kunnen nemen van een meerdaagse voorspelling moet aangrijpen. Groetjes Fokke van der Valk

Jan Kees Corts opnieuw winnaar 200 mijls

Jan Kees Corts opnieuw winnaar 200 mijls

Dik Geurts legt het passeren van de finishboei bij Muiden op de gevoelige plaat vast. MUIDEN – De vijfde aflevering van de 200 mijls solo zeilrace over het IJsselmeer was dit jaar weer een heel bijzondere. De race was in maart al gesloten bij 55 inschrijvingen. Op 27 septem- ber zijn 48 solozeilers gestart en 32 haalden vijf dagen later de finish in Muiden. Na een grondige bestudering van de logboeken en ander reken- werk werd op 11 oktober Jan Kees Corts uit Huizen, de schipper van de Jean Dix, gehuldigd als winnaar op punten. Zijn eeuwige rivaal Han Beijersbergen uit Lelystad werd tweede en Rob Jaspers uit Diepeveen derde.

De 200 mijls solotocht begon in 1996 met 5 deelnemers. Organisator en bedenker van het raceconcept Jan Luyendijk: ‘Het aantal deelnemers groeit gestaag. Vorig jaar waren er 44 solisten en nu deden er 48 schippers mee. Er bestaat grote belangstelling voor de race. We hadden wel 300 extra deelnemers kunnen hebben, maar de organisatie heeft niet het geld om het evenement zo groot op te zetten.’De deelnemers kregen dit jaar te maken met de vele facetten van het Nederlanse weer: Zon, regen, strakke wind tot 7 Beaufort en ook absolute windstilte. Ze gin- gen op woensdag van start met het bekende weggooicameraatje. Daarmee moesten de merktekens op de route worden vastgelegd, foto’s van de geronde boeien, de gepasseerde sluizen en de rusthavens. Er zijn vier routes van 200 mijl mogelijk. Er kon bijvoorbeeld buitenom via Den Oever naar IJmuiden, op het Wad of het IJsselmeer worden gevaren. De deelnemers vertrokken voor de wind richting Volendam met een windje vier en velen voeren in een ruk door naar Den Oever.

De grootste boosdoeners voor de uitvallers waren de windstilte op zaterdag en het begeven van de stuurautomaten op de eerste twee dagen van de race.Een van de solozeilers is gestopt door het ontbreken van ervaring met z’n schip en een omdat hij 45 minuten onreglementair op de motor had gevaren. Peter van der Schaaf moest bij Marken de race staken na een aanvaring met Jan Kees Corts, die de race ook vorig jaar had gewonnen. Van der Schaaf wilde de spinaker strijken, maar botste tegen de Jean Dix op, waarbij zijn Waarschip over 60 cm. werd opengereten en voor zo’n 25.000 gulden schade ontstond. Danker Daamen uit Leiden gaf met de enige trimaran op, nadat hij op de Noordzee een scheur aan de bevestiging in de romp van de lijdrijver had ontdekt. Luyendijk stapte op bij windstilte op zaterdag uit de race en voer met zijn Tam Tam op de motor naar Muiden om daar de deelne- mers op te vangen. Jaap Homan uit Amsterdam was met zijn Almare de eerst binnenkomende solozeiler. (Icif Koeling)

Nieuwskrant van de Waterkampioen de Uitkijk – 27 oktober 2000

Vijftig broodjes en een grote pan spaghetti – Jan Kees Corts

Solo maar niet alleen door Willem Melching

Solo maar niet alleen Het is al bijna weer zover : voor de vijfde keer gaan meer dan vijftig schippers 200 mijl solo afleggen op het IJsselmeer. Ze hebben van 27 september tot en met 1 oktober de tijd De start is voor voor alle deelnemers gelijk : vanuit Muiden. Na de koffie bij ome Ko kan er vertrokken worden. De schippers moeten onderweg een logboek bijhouden en van een aan- tal boeien een foto maken. Ook de kwaliteit van het dagboek speelt een rol bij de beoorde- ling. Er is keuze uit vier routes. ook de Noordzee en de Waddenzee mogen in de tocht wor- den betrokken. Uiteraard zou continu doorvaren gevaarlijk worden op het drukke IJsselmeer en daarom moet er verplicht 27 uur worden gerust. De finish is wederom in Muiden. Zoals dat tegenwoordig hoort, heeft de organisatie een eigen website. Deze is heel fraai, eenvou- dig van opzet, helder van navigatie en voorzien van leuke snufjes, zoals een animatie met de verschillende routes. Ook tijdens de wedstrijd kan je de posities van deschepen volgen. Verder nog leuke verhalen van voorafgaande jaren en treffende citaten uit de logboeken. Als je verder wilt met solozeilen, zijn er ook nog prima links naar vergelijkbare evenementen. En een foto van de koningin aller boeien de LC6 VZ1 ontbreekt natuurlijk niet. Nog meer foto’s zijn er te vinden op de site van Eventphoto, vrijwel alle deelnemers van de 24-uurs staan op de kiek. Zelfs mijn eigen bemanning ontbreekt niet (reeks 7, fot 1344). Wie oude spullen kwijt wil of nieuw en/of tweedehands wil shoppen moet naar Naarden. Zoals iemand ooit zo aardig zei : tussen de geur van zware van Nelle en Channel vind je koopjes varierend van oude schroeven tot elegante truitjes. Inbreng van 19 tot 21 september. Inbreng van 19 tot 21 september. Verkoop van 23 september tot en met 1 oktober. Met voorpret op het net. (Willem Melching, willem.melching@hum.uva.nl) De adressen: Solo: http://home-4.worldonline.nl/~t368362/ Correctie moest toen zijn : http://www.solo.club.tip.nl Vanaf 01 december 2000 : https://www.200myls.nl Foto’s: http://www.eventphoto.nl Beurs: http://www.bootaccesoiremarkt.nl/

de Uitkijk, Nieuwskrant van de Waterkampioen, 15 september 2000

• De schemer valt en de Sport B is niet te vinden, ondanks dat ik vlakbij ben. Op de dijk bevinden zich tientallen automobilisten, die z’n lichtje nadoen. Ik heb ‘t nooit zo opgehad met forenzen !
• I’am going like a boeing
• Toch maar naar Medemblik, Breezanddijk is geen goede plek voor boodschappen.
• M’n barometer kan niet meer lager en staat op mooi weer ?
• Buiten de beschutting van de hoge wal bouwen de golven flink op met soms kuilen van naar schatting wel bijna twee meter. Bruisend lopen de golven achterop en zo nu en dan probeert er eentje binnenboord te klimmen maar Dieuwertje wipt iedere keer weer op tijd haar kont omhoog en glijdt dan schuimend in het dal tot de volgende golf haar weer optilt en surfend vooruit stuwt.
• Wel te gek, wie maakt er nou ‘s-nachts een foto van een boei ?
• Ik maar neem ’n pilsje op m’n eerste 100 mijl; eigenlijk vind ik, dat de 100 myls ‘SOLO’ ook wel genoeg was geweest.
• Fantastische tocht, goede organisatie en Schots weer.
• Ik dineer copieus bij Albert en wordt ‘s-morgens wakker als slachtoffer van een alcohol-vergiftiging. (Sorry, wel van m’n eigen whisky)
• Dieuwertje, Je krijgt ’n extra verfbeurt, omdat je de schipper weer heelhuids hebt thuisgebracht.
• Hoera ………Geslaagd voor het eerst en voor ‘t laatst !
• Het is de hoogste tijd voor een handtekeningenaktie tegen die onverlichte kleretonnen, je zal maar op een polyester bootje varen
• Bob, Met Sander B. Ik ben nr. 3, doe route 2, vertrokken uit Enkhuizen, geeindigd bij de Chinees.
• Wat ’n dag, wat ’n gaaf bootje heb ik.
• Wind 7, soms 8, kruisen, hakken, vloeken.
• Meer dan ooit blijkt de Breeze een ziel te hebben en me te beschermen. Ik dender door de nacht met 40,8 knoop ware wind. Als het voor de start was geweest was ik nooit vertrokken, maar goed nu kan ik zeggen : Opa heeft vroeger ook nog de 200 myls 1999 meegedaan.
• mmm, na zo’n dag varen is ‘Struik’ toch de beste kok op aard.
• Overigens Jan, wil ik je nog eens uitgebreid bedanken voor de fantastische manier waarop jij met jouw 200 myls met zijn unieke formule hebt bijgedragen aan mijn zeilervaring en zelfvertrouwen.  Ik vaar sindsdien regelmatig alleen, ook bij nacht en ontij, zonder er mijn hand voor om te draaien.  Het weekend na de 200 myls heb ik solo een rondje rond Vlieland en Texel gezeild, met een stop in Den Helder. Dat had ik voor de 200 myls niet in mijn hoofd gehaald. Werkelijk ontzettend bedankt daarvoor!

Ingeschreven solo-schippers -1999

Banen – 200 myls ‘SOLO’ – 1999

Route 1 Route 2 Route 3 Route 4 haven merkteken mijl haven merkteken mijl haven merkteken mijl haven merkteken mijl MUIDEN START M 1 0 MUIDEN START M 1 0 MUIDEN START M 1 0 MUIDEN START M 1 0 VOLENDAM GZ 2 11 VOLENDAM GZ 2 11 VOLENDAM GZ 2 11 VOLENDAM GZ 2 11 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 HOORN NEK 18 LELYSTAD OVD 3 29 LELYSTAD OVD 3 29 LELYSTAD OVD 3 29 LELYSTAD OVD 3 29 DEN OEVER WV 14 58 DEN OEVER WV 14 58 DEN OEVER WV 14 58 DEN OEVER WV 14 58 OUDE SCHILD T 14 73 URK UK 16 80 DEN HELDER MH 2 71 HARLINGEN BS 29 101 HINDELOOPEN H 2 69 STAVOREN VZ 1 94 IJMUIDEN BALOERAN 104 BREEZANDDIJK D3A/J2 122 MEDEMBLIK WP 8 82 HINDELOOPEN H 2 102 DEN HELDER MH 2 137 KORNW.ZAND VF 4 132 URK UK 16 100 MEDEMBLIK WP 8 116 DEN OEVER WV 14 150 BREEZANDDIJK SPORTB 137 BREEZANDDIJK SPORTB 124 BREEZANDDIJK SPORTB 130 MEDEMBLIK WP 8 155 MEDEMBLIK WP 8 150 STAVOREN VZ 1 136 ENKHUIZEN KG 2 148 ENKHUIZEN KG 2 164 ENKHUIZEN KG 2 159 MAKKUM VF 4 150 LELYSTAD OVD 3 163 HOORN NEK 175 VOLENDAM GZ 2 174 ENKHUIZEN KG 2 172 VOLENDAM GZ 2 174 LELYSTAD OVD 3 185 HOORN NEK 181 VOLENDAM GZ 2 187 HOORN NEK 181 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCQ V.KUFF BVK 192 BLOCK V.KUFF BVK 192 PAMPUSHAVEN PH 194 PAMPUSHAVEN PH 194 PAMPUSHAVEN PH 194 PAMPUSHAVEN PH 194 FINISH M 1 200 FINISH M 1 200 FINISH M 1 200 FINISH M 1 200

Verslag door Jan Luyendijk

Prijsuitreiking

De avond voor de start was het al een gezellige drukte in de Stichtingshaven voor het Muiderslot

Palaver bij ‘Ome Ko’ in Muiden met koffie en de appelgebak met slagroom

Voor de start nog even de groepsfoto van de deelnemers aan de 200 myls SOLO’ 1999

Op 29 september 1999 werd er, na het Palaver bij ‘Ome Ko’, gestart met windkracht 5 Bf. ZZW met als startschip de tweemaster ‘Allegro’ van schipper Gerard Lenselink. Het was af en toe droog met later wat meer regen en onweersbuien. De temperatuur 16 à 17º Celcius, het zicht 1 à 2 myl. Een visserschip, die er niets van begreep gooide nog even voor de start zijn netten uit tussen de 38 deelnemers, waaruit zich hachelijke situaties voordeden.

Vlak voor de start.

Een uurtje na de start achterom kijkend.

Na de start zeilden de solo-schippers met de ZZW wind mee richting ’t Paard van Marken, de GZ 2 en via de Nek naar de OVD 3. Veel schippers bleven in de havens van Enkhuizen overnachten. Zij die doorzeilden naar Den Oever kregen een knallend onweer over zich heen. De Rubato zette helemaal door en kwam zelfs tot Stavoren.Op donderdag 30 september bleek, dat vrijwel iedereen voor route 4 had gekozen. 3 Deelnemers namen route 3, wat later een route bleek met nogalwat kruisrakken daar in. Een deelnemer nam de route 2, op z’n thuiswater ’t wad.

De wind was Westelijk 5 a 6 Bf. en nam later in de avond toe. De barometer was toen al dramatisch gezakt tot 989 mb.
De tonnetjes werden gerond en dienden te worden gefotografeerd. Het ronden van de juiste merktekens, de tijden daarvan te noteren, het fotograferen lukte niet bij iedere deelnemer, ten nadele van hun wedstrijduitslag.

Vrijdag, de 1e. oktober, begon de ochtend met stevige onweersbuien. De wind was toegenomen tot een WZW 7 Bf. De schippers met kleinere jachten met bb motor, die van Hindelopen of Stavoren hun route wilden vervolgen, zagen geen kans hun havens aan lager wal te verlaten en zaten zich behoorlijk te verbijten.

De Jean Dix van Kees Corts

De een hield dus rust, de ander zeilde verder. Een totaal verspreid veld van zeilers en van genoteerde tijden. ’s Avonds om ca. 23:00 uur finishte de eerste, Govert Riksen met z’n Friendship 33, de RubatoZaterdag 2 oktober, wind 8 Bf. ZW, met uitschieters naar 9+ Bf. Het was gelukkig wel droog.

De Poespas van Kees Riemer

Langzamerhand druppelden op deze stormachtige zaterdag de doorzetters de haven van Muiden binnen.

Op zondag 3 oktober finishten, met een windje 5 a 6 Bf., de laatste schippers en gaven hun logboeken en camera’s af aan opnameschipper Gerard Lenselink, die samen met z’n vrouw voor een prima afsluiting van de wedstrijd zorgdroegen.

Dat het ’n zware wedstrijd was blijkt wel uit het aantal niet gefinishte solisten.
2 Deelnemers moesten zelfs met behulp van de KNRM van het water worden gehaald.
Van de 44 ingeschreven deelnemers waren er 38 gestart en maar 18 gefinisht.

wsv AVOH – Huizen

>Op 13 oktober was de .. 200 myls ‘SOLO’ .. te gast bij wsv AVOH aan de Oude Haven te Huizen en vond de prijsuitreiking plaats voor de solo – schippers Een terugblik op de wedstrijd, alsmede het bespreken van de in de race bijgehouden log- boeken met leuke en minder leuke annekdotes.Door de Stichting Schildpad werd een prijs, een met de handgemaakt waterschildpadje voor de grootste doorzetter van de race uitgeloofd. Fokke was zaterdagmorgen met z’n Dutch Dandy, de Dauwe Dabbert uit Makkum, met windkracht 8, volkomen aan lager wal, vertrokken en zeilde vervolgens de nacht door om ’s zondags nog op tijd te kunnen finishen !

Fokke v.d. Valk

Alle deelnemers, ook zij die niet finishten of door het ruige weer hadden opgegeven kregen ’t herinneringsplaatje 1999. Talloze gemaakte foto’s door o.a. de deelnemers gingen van hand tot hand. Het was tot vlak voor het einde van de avond (de prijsuitreiking) niet helemaal duidelijk wie de prijzen in ontvangst zou nemen, daar het beoordelen van het logboek, alsmede de controle op de (niet) gemaakte foto’s van de te ronden merktekens voor de deelnemers een onzekere faktor vormden. Uiteindelijk was er duidelijkheid ……………..

3e. Dik, 1e. Kees, 2e. Govert

>De trotse winnaar was Jan Kees Corts, die door het constante trimmen en blijven trimmen zijn ‘Jean Dix’ naar een zekere 1e.plaats zeilde. De prestaties van nr.2 Govert Riksen was er zeker niet minder om. Govert liep als 1e. in Muiden binnen. Dik Geurts, als 3e. zeilde gewoon als ’n tierelier en had verder een perfect logboek en fotosessie. Bob en Marco kregen ’n fles, vanwege inzet inzake de schippersmeldingen/ rescuebegeleiding en resp. internet- verzorging voorlopige standen/uitslag- verwerking en foto’s.

Bob, Marco en Jan Luyendijk

Natuurlijk ook voor de start/opnameschipper Gerard Lenselink en echtgenote was er een flesje en resp. bosje bloemen, als dank voor het opvangen van de uitgestreden en gefinishte deelnemers. Tevens was Gerard erg druk met het innen van het havengeld als tegenprestatie voor de drukte in de Stichtingshaven en de gastvrijheid, die havenmeester Rebel te Muiden aan ons …. de 200 myls ‘SOLO’ …. bood.
Tot laat, tot in de kleine uurtjes, toonden de mannen achter de tap van de wsv AVOH te Huizen hun bereidwilligheid om aan de trotse solo-schippers nog een extra glaasje (fris) in te schenken.

Jan Luyendijk – Huizen – 16 oktober 1999

Pion nieuws door Gert Vink

Pion nieuws – 1999
door : Gert Vink, S/Y Dieuwertje, Pion

Waarom begin je aan zo iets?

Eén van de vaste deelnemers aan de door ons georganiseerde Eenzame Noord Race, een solowedstrijd van ruim 50 mijl nonstop van Almere Haven naar Broekerhaven en terug, is Jan Luyendijk. Jan heeft het concept van de 200-mijls solo bedacht, organiseerde deze wedstrijd vorig jaar al weer voor de 4e keer en had me bij de Eenzame Noord Race al een paar keer gevraagd om ook eens mee te doen. Ik hou wel van dit soort uitdagingen en bovendien vind ik het plezierig om zo nu en dan eens een poosje alleen weg te gaan. Een paar dagen geen verplichtingen van werk of thuis aan je hoofd en gewoon kunnen doen waar je zin in hebt. Nou ja, doen waar je zin in hebt? Voor zover een wedstrijd daar ruimte voor laat natuurlijk.

Deze 200-mijls kwam daarvoor dit jaar op het goede moment.
“200 mijl solo” lijkt misschien erger dan het is, want het hoeft niet nonstop. Dat mag zelfs niet. Je moet minimaal 27 uur rusten, verdeeld over minimaal 3 rustperiodes van minimaal 6 uur, waarvan er één geankerd moet worden. Extra rusturen worden – in tegenstelling tot eerdere jaren – niet bestrafd zodat je je rusttijd ook nog tactisch kunt gebruiken. Verder zijn de regels ook eenvoudig. Er moet 200 mijl solo worden gezeild waarbij het gebruik van stuurautomaten e.d en iedere zeilvoering is toegestaan. Je kunt kiezen uit 4 routes die tot Den Oever allemaal hetzelfde zijn.
De start is woensdag om 10.00 uur bij Muiden en de finish sluit zondag om 12.00 uur ook weer bij Muiden. Van de boeien die gerond moeten worden en de havens waar wordt gerust moeten foto’s worden gemaakt met de uitgereikte wegwerpcamera (Dat valt tegen!) en er moet een uitgebreid logboek worden bijgehouden. Iedere avond moet je je positie doorgeven en die informatie wordt voor geïnteresseerden op Internet gezet. De einduitslag wordt bepaald door de gezeilde tijd, gecorrigeerd voor de standaard SW en door extra- of strafpunten voor een goed of slecht logboek, gemiste foto’s, motorgebruik, te weinig rust, een deel van de route overgeslagen, niet geankerd e.d.. (Ik ben er overigens nog niet achter hoe het allemaal precies berekend wordt.)

Buiten de beschutting van de hoge wal bouwen de golven flink op met soms kuilen van naar schatting wel bijna twee meter. Bruisend lopen de golven achterop en zo nu en dan probeert er eentje binnenboord te klimmen maarDieuwertje wipt iedere keer weer op tijd haar kont omhoog en glijdt dan schuimend in het dal tot de volgende golf haar weer optilt en surfend vooruit stuwt. Het is eigenlijk schitterend zeilen, maar tegelijk ben ik me er wel scherp van bewust dat er onder dit soort omstandheden geen enkele ruimte is voor onvoorzichtheid of fouten.
Gelukkig is er GPS want de kleine SportB bij Breezanddijk is tegen de drukke achtergrond van de afsluitdijk in deze uithoek van het IJsselmeer maar lastig te vinden. Een foto en dan met een knik in de schoot richting Enkhuizen. ‘t Gaat nog steeds hard en een andere deelnemer met een Bavaria37 heeft vrijwel het hele stuk tot Enkhuizen nodig om de achterstand van ruwweg en halve mijl goed te maken. Het IJsselmeer maakt ook wat goed en sproeit nu regelmatig grote wolken buiswater over de boot. Uiteraard iedere keer als ik net mijn capuchon weer heb afgedaan.
Het waait een vrij constante ZW 6 en op het laatste moment besluit ik om onder de hoge wal ten noorden van de dijk nog door te gaan naar Lelystad. Tegen de tijd dat ik om het Enkhuizerzand heen ben is de wind echter gekrompen, is Lelystad niet meer bezeild en wordt het hakken tegen een nare korte golfslag in. Het is dan ook al weer zes uur als ik moe afmeer in de Houtribhaven. Ik heb 163 mijl van de route gehad en geniet van een heerlijk warme douche.

De zaterdag begint slecht. Zelfs in de beschutting van de jachthaven waait het hard en van het weerbericht met W-ZW 7-8, buien en zware windstoten en het rak naar Volendam voor de boeg wordt je ook niet vrolijk. Met een boek bij de marifoon en zo nu en dan een telefonisch weerbericht is het afwachten. Via de marifoon hoor ik ook dat Jan Luyendijk op het Markermeer in moeilijkheden is geraakt en dat zijn “TamTam” water maakt. Gelukkig is de KNRM op tijd bij hem en kan zijn boot in Enkhuizen op de kant worden gezet.
Begin van de middag veranderen de weerberichten: W-ZW 6-7, later afnemend 4-5 en in de avond en nacht mogelijk weer toenemend 7 met kans op onweer. Dit is een kans om de wedstrijd alsnog uit te zeilen. Tegen de tijd dat ik de sluis door ben en bij de zuidelijke uitloop van het Oostvaardersdiep onder zeil ga is de wind al flink afgenomen. Geleidelijk krimpt hij ook wat naar ZZW zodat Volendam net bezeild is. Dan bijna plat voor de wind weer naar het noorden naar de NEK en daarna met lange en korte slagen kruisend naar de Block van Kuffeler. Met een voet sturend probeer ik in het donker de BVK op een paar meter te passeren en in de zoeker te krijgen om een flitsfoto te maken.
Het is helder weer en met een schitterende sterrenhemel boven me is de verleiding groot om door te zeilen naar Muiden. Omdat ik eigenlijk nog een rustperiode moet ankeren loop ik toch de Block binnen. Het anker wil echter in de slappe modder niet houden, zodat ik uiteindelijk afmeer langszij een andere boot in de nieuwe jachthaven. Ik heb geen zin meer om alsnog naar Muiden te zeilen.
Zondagochtend zeil ik met een ZW 6 de laatste 8 mijl naar Muiden. Het is na de nachtelijke buien mooi helder weer en ik heb het eerste uur voor zover ik kan kijken het hele Markermeer voor mij alleen. Als Diewertje en ik om 9.59 uur de havenlichten van Muiden passeren hebben we volgens het log vanaf de start 225 afgelegd. Het is gelukt.

Anderhalve week later bij de prijsuitreiking in Huizen zijn bijna alle deelnemers aanwezig en wordt ook aan alle deelnemers aandacht besteed. Van de 37 gestarte schepen blijken er uiteindelijk 17 de 200 mijl reglementair te hebben gezeild en ben ik tot mijn verrassing 5e geworden. In Huizen hebben ze natuurlijk ook bier en in een plezierige sfeer wordt er uitgebreid nagepraat en uiteraard worden de verhalen daarbij ook steeds sterker.
Complimenten voor de organisatie en wat mij betreft volgend jaar weer, maar dan toch liever met wat minder wind.

Gert Vink – Dieuwertje – Almere Haven

Grenzen verleggen door E. Daamen

Grenzen verleggen

Uit ‘De Drietand’ Oktober 1999 ‘Solo’ ?“Waarom doe jij niet mee met de 200 myls ‘SOLO’ ?”
Die vraag zette me opnieuw aan het denken over het thema ‘grenzen verleggen’.
Ik heb nog nooit ‘alleen’ gezeild.
Althans niet met m’n eigen zeiljacht, niet op het IJsselmeer, niet op zee. ‘Alleen’ handelingen verrichten, terwijl er elders aan boord vertrouwde bemanning aanwezig is, is toch heel anders dan ‘alleen aan boord’ alles doen. De haven uit, hijsen, trimmen, navigeren, corrigeren, koken, logboek bijhouden, weerberichten bijhouden. Schrikken en weer van de schrik herstellen. genieten en het genot verwerken, snel in aktie komen of juist heel lang volhouden en geduld tonen.
In mijn gedachten laat ik het allemaal door me heen gaan. Wind en water, de elementen van de zeiler, boezemen me tegelijk ontzag in en ik realiseer me, dat ik aan die solo-stap niet toe ben. Maar het laat me niet los. Ik ging eens toch ook van Friesland naar het IJsselmeer ? Van IJsselmeer naar wad ? Van wad naar zee ? Van dag naar nacht ? Wanneer nu eens van ‘samen’ naar ‘solo’?
Ik schrijf me niet in, maar volg in mijn gedachten de mij bekende deelnemers. Ik bel m’n mede-Drietand-redacteur, hoe het hem vergaat. Ik rij van kantoor naar huis langs het IJsselmeer en zie de buien naar beneden denderen, hoor de windwaarschuwingen tot 9 Bf oplopen.
Hoe zou ’t zijn ??
Thuis volg ik de race op Internet.
Ik surf langs deelnemers, routes en uitslagen.
Verdorie, denk ik, die durven ! Waarom zit ik er niet bij ?
Ik weet, dat ik er (nog) niet aan toe ben, begin te mijmeren en te beschouwen.
Groeien gaat met sprongen. Grenzen verleggen ook. Soms verleg je ze snel na elkaar, en verplaats je de grens heel ver. En dan heb je wellicht een lange periode nodig van nieuwe gewenning, gewoontevorming, opdoen van ervaring. Je voorbereiden op een volgende sprong, of juist ervaren dat deze grens niet verlegd kan worden, of dat je dat niet wenst…..
Overpeinzingen en Internet vormen voorbereidingen voor het verleggen van mijn grenzen.
Wanneer ik ‘Solo’ ga ? Ik weet het niet ……………………………………..

E.D.

IJsselemeerberichten door Joep Dirkx

e-mail-adres : vbij@worldonline.nl
VERENIGING TOT BEHOUD VAN HET IJSSELMEER
Postbus 1,
1135 ZG Edam,
Tel: 0299-371351

Solozeilers in moeilijkheden tijdens 200 mijls

door Joep Dirkx,
gepubliceerd in ‘Zeilen’ november ’99

Hanneke Kijlstra, Waterkampioen

De 200 mijlen van de Douwe Dabbert – door Fokke v.d. Valk

Gedeeltelijk gepubliceerd in de Waterkampioen, 5 november 1999
donderdagmorgen (30 september 1999)

Zojuist m’n positie in de kaart gezet: 52° 55′ 4 Noord 05° 09′ 2 Oost. De GPS geeft aan dat het nog 8 mijl is op een koersje van 74° naar de H2W1, een keerton bij Hindelopen en Workum. Volgens het apparaatje varen we 5,8 knopen op een koersje van 83°. Ik lig over bakboord met een Zuidenwind en hou wat extra hoogte. De log zegt trouwens 4,8 knopen.
Over een minuut of tien wordt het oppassen geblazen. We zijn dan ter hoogte van het van rijkswege geplaatste onverlichte obstakel “V17”.
Het wordt hoog tijd voor een handtekeningenaktie tegen die onverlichte kleretonnen.
Die dingen horen in het Zuiderzeemuseum. Je zal er maar op varen met je polyester bootje. Moeten er soms eerst dooien vallen? Ik heb liever dat de heren de schuilhavens op diepte houden.
Het weerbericht donderdagochtend: actuele wind Lelystad Zuid vijf, verwachting Zuid-Zuidwest vijf à zes.

woensdag (29 september 1999) Gisteren was een mooie zeildag. Tijdens het palaver (schippersvergadering) in cafe Ome Ko was er traditioneel appelgebak met slagroom. Net als de vorige keren was ik ook nu pas in de nacht van dinsdag op woensdag te Muiden gearriveerd. Na een korte nachtrust is het lastig op gang komen. Eigenlijk heb ik al een achterstand nog voor de race begint. Tijdens de briefing ook nu maar weer een uitsmijter (ham-kaas meegebakken) laten aanrukken. De start van de 200 myls is bijna altijd met het windje achterin. Bovenwinds van de startlijn zet ik het grootzeil en dub tussen de genua en de spi. Wat doen de anderen? Terwijl ik met blote billen boven de emmer hang tuur ik door de verrekijker. Dick Geurts ken ik als iemand die er niet voor terugdeinst solo een stukje te spinakeren. Dit keer zie ik nergens een slurf in de voordriehoek hangen. Als één van de laatsten ga ik over de startlijn. Met de genua bak uitgeboomd geeft de log regelmatig waarden boven de de zes knopen.

Fokke ontvangt de doorzettersprijs

Tot het paard (de vuuroren van Marken, bekend van de Heineken-winterreclame) win ik aardig terrein. Net achter het paard heb ik nog even een betonblok te pakken. Met de genua tegen ben ik gauw weer los. Op het stuk naar Volendam (MN1GZ2) wordt het wat ongemakkelijk met zoveel zeil.” Ik wil genua liefst laten staan vanwege het ruime rak naar de NEK-boei.
Halverwege NEK moet de genua voor de grote fok gewisseld worden.
Van NEK (bij Hoorn) vaart de kudde naar de OVD3 (Oostervaardersdijk ) bij Lelystad.
De Douwe Dabbert gaat gelijk op met twee polyester boten van 24 en 25 voet. Deze Dutch Dandy (8 meter staal) naar ontwerp van G.W.C. Baron van Höevell is zeker een ton zwaarder. Als eerste rond ik de OVD3.
Als ik halverwege het ruimwindse rak naar Enkhuizen aan de warme chocomel zit, zie ik dat de “Fighter” van Arie Petrus z’n naam eer aan doet: Hij reeft uit. Het enige dat ik er tegenover kan stellen is de grote genua maar in de verte pakken zich donkergrijze wolken samen. Als daar wind onder zit wordt de boot gauw onhandelbaar. Met nog een uur gaans naar het Krabbersgat geloof ik het wel.
De grijze wolken blijken wél regen maar geen wind te brengen. Uiteindelijk gaat toch weer die grote lap omhoog waardoor ik als tweede bij de sluizen aankom. Na de sluis laat ik de wedstrijd even voor wat het is. De drie boten uit de achterhoede die gelijk met mij geschut werden gaan direkt door naar het IJselmeer. De Douwe Dabbert dobbert dan inmiddels op een lange lijn aan lij van de steiger bij de spuisluizen.

Uit de denkbeeldige toverknapzak diep ik een Struik-maaltijd op. Genietend van een rode wijn hoor ik de regen op het dek kletteren.
Nadat ik lekker gegeten en gedronken heb zet ik in de stromende regen zeil.
Als ik het IJselmeer op ga keert Martin de Jonge met zijn Waarschip 570 net terug. Ik kan me dat goed voorstellen want het onweert zo hier en daar en het is bijna donker. Onder m’n stalen buiskap heb ik daar toch minder last mee.
In de stromende regen zeil ik naar Den Oever. ’s Avonds om tien uur gooi ik daar het grote anker erin.

vrijdag (01 oktober 1999)

Gisteravond heb ik om zeven voor één ’s nachts de “Sport B” gefotografeerd. Daarna bij Breezanddijk naar binnen en afgemeerd langszij een beroeps-sportvisser.

Om half zes wordt ik wakker van iets wat aan dek klappert. Buiten gaat het flink te keer. In de stromende regen zet ik nog een extra elastiekje om een zeil. Dan weer pitten.
’s Ochtends spreek ik Michel die meedoet met zijn 38-voets wishbone getuigde tweemaster. Tevreden vertel ik hem hoe ik gister in drieënhalf uur het rak van de WP 8 naar de Uk 16 gevaren heb. Da’s toch een stuk van twintig mijl. De tweemaster zette op dit ruimewindse rak af en toe tien knopen op de klok, maar wil aan de wind niet zo best, aldus Michel.
Van hem verneem ik dat een andere deelnemer twee rake klappen van de giek heeft gehad en in het ziekenhuis van Den Helder is opgenomen.
Ik kruip nog even in m’n kooi en wordt pas tegen elven weer wakker. De wind giert door het want. Dat wordt een ruig dagje zeilen, eerst maar ‘ns stevig ontbijten.
Als ik de boot bijna ‘shipshape’ heb, komt de beroepsvisser vragen of ik iets van die andere zeilboot weet. Samen verhalen we de Dehler van de onfortuinlijke solozeiler. Als zaterdag de sportvissers komen kan deze vrijbuiter die al vijfentwintig jaar in Breezanddijk woont ten minste met z’n gasten uitvaren.
Binnen zet ik twee reven. Buiten hijs ik de werkfok. Het rak naar Staveren is bij de wind. Ik moet vrijwel direkt het derde rif zetten. Eigenlijk had ik in de haven de grote fok van de reling moeten halen en de stormfok klaar moeten hangen. Het kan maar nodig zijn. Voor is het een natte boel.
Pas als ik op het rak van Staveren naar Kornwerderzand ruime wind vaar wissel ik deze twee zeilen. Nu heb ik het dan toch voor elkaar: al m’n voorzeilen zijn nat.
In Kornwerderzand aangekomen, meer ik in de voorhaven van de Lorentz-sluizen aan een steiger in de luwte van de dijk.
Vanuit een telefooncel aan de sluis geef ik m’n positie door, zodat Marco Luyendijk, die op de internet-site van de 200 myls kan zetten. Dan eten en m’n dagboek inkloppen. Vanavond om tien uur naar bed.
Morgen wil ik bij dagenraad uitvaren.

zaterdag/zondag (02 otober/03 oktober 1999)
Twee dagen voor de wedstrijd heb ik bij de zeilmaker een nieuw grootzeil en een grote fok afgehaald. Het doek is zwaarder dan van het oude zeil. De grote fok (of is het een kleine genua?) heeft een wat hoog uitgesneden schoothoek, zodat er niet zo snel golven in vallen en er vanonder de buiskap probleemloos uitkijk gehouden kan worden.
Met het oude grootzeil lag de boot met werkfok en het derde rif bij windkracht zeven mooi in balans. Voor als er meer wind staat heeft het nieuwe grootzeil een vierde rif. Ik verwacht dat dat goed met de stormfok gecombineerd kan worden.
Qua weer wordt ik tijdens deze 200 mijls op m’n wenken bediend: als het een beetje doortocht wordt het tobben op de kleine polyester boten die m’n directe concurrenten zijn. Met staal heb je dan minder last. De wind zit in de Zuidwesthoek, kracht zeven met mogelijk acht beaufort in de nanacht en ochtend.
Kornwerderzand is met dit weer het Noordoostelijke puntje van de trechter. Het experiment van vanochtend moet antwoord geven op de vraag of onder deze omstandigheden van lagerwal weggekruisd kan worden.

Merktekens, gefotografeerd door Fokke met de meegekregen Kodak wegwerpcamera

Een uur voor dagenraad loopt de wekker af en na een uitgebreid ontbijt haal ik de werkfok van de reling en zet ik de smeerreep van het vierde rif door. Direkt buiten de havenhoofden de hijs ik de stormfok. De motor laat ik in z’n vrij stand-by staan.
Om drie over negen ben ik weer bij de VF4. In het begin moet ik korte slagen maken.
Bij Makkum is het ondiep en onder de afsluitdijk is een visserijgebied waar netten kunnen staan.
Om vijf over tien loop ik kort boven de VF7 en de VF10 langs. In een uur tijd heb ik krap twee mijl naar het Zuiden gewonnen.
Ongeveer tweeënhalve mijl Oost van Breezanddijk wordt ik enkele keren door grotere golven enigszins op m’n zij gedrukt waardoor water over de kuiprand loopt. De RVS M10-moeren waarmee de bakskistenluiken gezekerd kunnen worden zijn onder deze omstandigheden geen overbodige luxe. Vlak voor de golf dwars in komt loef ik nu telkens op om aan de achterkant van de golf weer af te vallen.
Soms lijkt het alsof ik op deze manier wat weinig snelheid heb. Ik heb de motor weer stand-by, maar hij hoeft niet in de versnelling.
De wind geeft minder problemen. Bij windstoten beeft het tuig, maar niet op een manier dat ik me ernstige zorgen maak.
De boot ligt goed op het roer en je kan je een stuurfoutje veroorloven. Gelukkig heb ik deze gevaarlijke golven niet langer dan een uur. Daarna kan ik de stuurvaan weer inschakelen om is beneden te gaan kijken.
Om half twee heb ik Staveren dwars en kan er uitgereefd worden. De stormfok gaat neer en de werkfok komt er weer voor.
De tien mijl naar het Zuiden zijn in vierenhalf uur afgelegd. De schipper is doorweekt. Het vermogen om bij hardere wind van lagerwal te kunnen wegkomen c.q. vrij te blijven is een veiligheidsfactor die gekend moet worden.
Op het stuk naar Enkhuizen zet ik later toch weer een rifje. De windverwachting is op dat moment vijf à zes.
In de Krabbersgatsluizen spring ik even op de wal om m’n positie aan de organisatie door te bellen.
Na de sluis, aan de remming, eet ik bruine bonensoep en tosti’s. Een losgeschoten harp van het vioollok van de grootschot wordt eenvoudig vervangen. Aan de remming hijs ik het grootzeil met twee reven. Met de werkfok erbij (motor stand-by) zeil ik in de avondschemering de haven uit. Daarna volgen een paar korte slagen om enerzijds niet tussen de onverlichte tonnen van de aanloop van Enkhuizen te komen en anderzijds vrij te blijven van het Enkhuizerzand en het visserijgebied waarvan het begin door de onverlichte staak “V13” wordt gemarkeerd.
Om kwart over tien zet ik bij Wijdenes het derde rif.
Na elven flits ik de boei “NEK”. Als ik de passage in mijn logboek noteer kom ik er achter dat ik in tegenstelling tot de voorgaande jaren direkt naar de MNGZ2 had gekund.
Het wordt een nachtje doorhalen om op zeker tijdig te kunnen finishen. Ik had me nog wel zó voorgenomen nu eens een 200 mijls te varen waarbij ik alle nachten in m’n warme slaapzak zou liggen.
De hemel vertoont grote open plekken met goed zichtbare sterren. Voorts zijn er velden sluierbewolking op grote hoogte. Regelmatig licht het in de verte op. Bliksemschichten zie ik echter niet. Het onweert daarboven. Gerommel hoor ik evenmin. Wellicht speelt dit alles zich af op een afstand van tussen de vijftig en honderd kilometer. Ik vraag me af of ter plaatse de bliksem überhaupt wel de aarde treft. Het gaat de hele nacht door.

Na de MN1GZ2 bij de ingang van de Gouwzee gaat het bij de wind naar de BVK bij “De Blocq van Kuffeler”, een schuilhaven aan de achterkant van Almere. De hiermee gemoeide 5,3 mijl worden in een uur en zeven minuten afgelegd.
Met het vinden van de boei PH (bij Pampus Haven) verlies ik al gauw drie kwartier. Het is maar goed dat niemand me heeft kunnen horen.
’s Ochtends om tien voor zes fotografeer ik dit kreng dat slechts één keer in de tien seconden een flits geeft. Daarna reef ik uit en kruis ik over het IJmeer langs Pampus.
Het start- en finishschip roep ik op deze vroege zondagochten één keer op. Als ze niet reageren laat ik ze lekker uitslapen.
Om zeven over acht fotografeer ik de M1 bij Muiden. Daarna nog een kiekje van m’n zeilen en dan maak ik de boot klaar om af te meren. Het regent ondertussen stevig.
Na in Muiden te hebben gedoucht en gezellig aan boord van het startschip onder genot van koffie te hebben bijgepraat verlaat ik de haven.
Op het IJmeer gaat het anker over boord om eerst een behoorlijke uil te knappen.

Groetjes,
Fokke
DD-Team

Ingeschreven solo-schippers – 1998

Banen – 200 myls ‘SOLO’ – 1998

Route-keuze nr 1 =haven-merkteken-afstand in mijlenMUIDEN START-M1-000, VOLENDAM-GZ2-011, HOORN-NEK-018, LELYSTAD-LS-029, DEN OEVER-WV14-058, URK-UK16-080, STAVOREN-VZ1-094, HINDELOPEN-H2-102, MEDEMBLIK-4WINDMOLENS-116, BREEZANDDIJK-SPORTB-130, ENKHUIZEN-KG2-148, LELYSTAD-LS-163, VOLENDAM-GZ2-174, HOORN-NEK-181, BLOCQ VAN KUFFELER-BVK-192, PAMPUSHAVEN-PH-194, MUIDEN FINISH-M1-200. Route-keuze nr 2 =haven-merkteken-afstand in mijlenMUIDEN START-M1-000, VOLENDAM-GZ2-011, HOORN-NEK-018, LELYSTAD-LS-029, DEN OEVER-WV14-058, OUDE SCHILD-T14-073, HARLINGEN-BS29-105, KORNWERDERZAND-VF4-133, BREEZANDDIJK-SPORTB-138, MEDEMBLIK-4WINDMOLENS-152, ENKHUIZEN-KG2-161, HOORN-NEK-181, BLOCQ VAN KUFFELER-BVK-192, PAMPUSHAVEN-PH-194, MUIDEN FINISH-M1-200. Route-keuze nr 3 =haven-merkteken-afstand in mijlenMUIDEN START-M1-000, VOLENDAM-GZ2-011, HOORN-NEK-018, LELYSTAD-LS-029, DEN OEVER-WV14-058, DEN HELDER-MH2-071, IJMUIDEN-BALOERAN-104, DEN HELDER-MH2-137, DEN OEVER-WV14-150, MEDEMBLIK-WP8-155, ENKHUIZEN-KG2-165, HOORN-NEK-175, LELYSTAD-LS-185, BLOCQ VAN KUFFELER-BVK-192, PAMPUSHAVEN-PH-194, MUIDEN FINISH-M1-200. Route-keuze nr 4 =haven-merkteken-afstand in mijlenMUIDEN START-M1-000, VOLENDAM-GZ2-011, HOORN-NEK-018, LELYSTAD-LS-029, DEN OEVER-WV14-058, DEN HELDER-MH2-071, IJMUIDEN-BALOERAN-104, SCHEVENINGEN-SCH-133, IJMUIDEN-NH-158, O.SLUIZEN/SCHELLINGW.-P19-176, VOLENDAM-GZ2-186, BLOCQ VAN KUFFELER-BVK-192, PAMPUSHAVEN-PH-194, MUIDEN FI

de 200 myls ‘SOLO’

Start-, opnameschipper Gerard Lenselink van de Allegro neemt de logboeken in ontvangst van Henk Van Breda van de Batavus en Cees Zeilstra van de Zeemuis

>31 inschrijvers 29 deelnemers gestart 10 deelnemers uitgevallen 19 deelnemers gefinisht

Muiderslot vanuit de StichtingshavenAchtergrond homepage : de staak V 15

Op 30 september wordt er, na het Palaver bij ‘Ome Ko’, gestart met windkracht 5 Bf. Oost met als startschip de tweemaster ‘Allegro’ van schipper Gerard Lenselink. Het is droog met later regen, 8 à 10º Celcius. Het zicht is 1 à 2 km.

>Op 1 oktober blijkt, dat iedereen route 1 kiest. De wind neemt toe, evenals de regen, 6 Bf. In het noordelijk gebied af en toe 7 Bf. Het is stervenskoud op ’t water, ong. 8º. Een van de deelnemers krijgt door een klapgijp de giek tegen zijn gezicht en breekt z’n bovenkaak op 4 plaatsen en tevens zijn neus. Op 2 oktober stijgt de barometer en de regen houdt op. De temperatuur schommelt om de 10º en de wind zakt weer iets af naar 5 à 6 Bf. ONO Dat het zwaar is, blijkt wel uit het percentage uitvallers. De doordouwers houden vol ook zonder stuurautomaat. ’s Avonds breekt de maan tussen de wolken door en is het prachtig zeilen met een aflopend windje uit Oostelijke richtingen van 4 à 5 Bf. De eerste jachten meldden zich al af bij opnameschip de ‘Allegro’. Op 3 oktober verflauwt de wind naar een drietje à viertje en op één na finishen de deelnemers in de motregen en meren af op de gezellige steiger van de stichtingshaven. Op 4 oktober komt na lang wachten de laatste schipper binnen en geeft om 11.30 uur z’n logboek en camera af, waarmee deze wedstrijd/tocht officieel voorbij is.

De Spirit 28, de Nan van Herman Tieman en de Jonker Leeuwerik, de Friendship 28 van Harmen Veenstra zeilen Nek aan Nek bij de Nek-boei

De meldingen en verwerkingen van de wedstrijd op de Internetsites waren prima verzorgd door Marco en Bob Luyendijk en zijn in deze 5 dagen bekeken door ruim 500 geïnteresseerden.
De meeste deelnemers waren ondanks het weer, laaiend enthousiast en zegden toe het volgend jaar zeer zeker weer van de partij te zijn bij de 200 myls ‘SOLO’ 1999, die, indien er voldoende sponsering aanwezig is, zal worden verzeild in week 39, van woensdag 29 september t/m zondag 03 oktober.

De winnaars van de 3e., 1e. en 2e. prijs. Albert
Broshuis, Han Beijersbergen en Hans Hofstee.
Voor de 2e maal won Han Beijersbergen de eerste
prijs en de 200 myls wisseltrophee.

Jan Luyendijk – Huizen – 15 oktober 1998

De 3e. 200 myls ‘SOLO’ 1998 door Rob Bijnsdorp

(9 pagina’s, overgeschreven en gekopieerd, uit ‘Zeilen’ november 1998)

Muiden, acht uur’s ochtends. De herfstnevel trekt langzaam op.

In een rokerig café zitten gebreide mutsen achter uitsmijters.
Twee uur later vertrekken ze. leder op z’n eigen boot.
Na drie à vier dagen en tweehonderd mijl liggen ze weer voor
het Muiderslot. Ongeschoren, moe en vol verhalen.
Rob Bijnsdorp was een van deze mannen en beleefde de
200 Myls ‘SOLO’ mee, vanuit de kuip. …………. (Redaktie ‘Zeilen’)